Scotts Run en de Capitool kerstboom

Vandaag heb ik een drukke dag voor de boeg en begin na mijn ontbijt meteen aan een uur interval op de elliptical.  Na een paar minuten krijg ik een complimentje van de machine: "Congratulations, you have completed a distance of 250 miles!"  Dat is ongeveer de afstand van hier naar New York, grappig.

Na het uur haast ik me onder de douche want om half twaalf komt Anja hierheen.  Precies als de deurbel gaat leg ik de laatste hand aan mijn make up, perfecte timing.  Met Cosmo achterin rijden we eerst naar de Tysons Galleria om bij bakkerij Paul te gaan lunchen.

Dit keer moet ik van mezelf iets anders dan het sesamzaadbroodje met gerookte zalm kiezen.  Het wordt een olijfbroodje met tomaat en mozzarella.  Nu zie ik gewoonlijk het brood als ondergeschikt aan het beleg en eet er vaak maar de helft van, maar dit brood is zo ontzettend lekker!  Hapje voor klein hapje peuzelen we onze broodjes op, Anja heeft een broodje rosbief wat er ook heerlijk uitziet.

Inmiddels is de bewolking van vanochtend helemaal weggetrokken en is er weer een staalblauwe lucht.  Ook de temperatuur is zeer aangenaam met een graad of vijftien.  Prima weer dus voor een lekkere wandeling in de natuur met Cosmo.

Vandaag hebben we daarvoor Scotts Run uitgekozen.  Hier is Anja nog niet eerder geweest.  Het is een mooie wandeling langs het riviertje en dan over een flinke heuvel naar de waterval.  We komen onderweg maar een enkeling tegen.  Het is een oase van rust en zo lekker buiten dat de jassen zelfs uit kunnen!

Op de terugweg laat ik Anja een aantal van de mooi versierde huizen in onze buurt zien.  Ook rijd ik langs de verschillende huizen waar Rick en ik sinds ons huwelijk hebben gewoond.  Die liggen allemaal in een straal van een paar kilometer.  Het huis van Ricks ouders herken ik bijna niet want de eigenaren hebben het helemaal donkergrijs met witte kozijnen geverfd.

Na dat ritje neemt Anja afscheid en ik maak me klaar om naar Fairfax Radiology in Vienna te gaan.  Daar heb ik een afspraak voor een mammogram.  Ik zorg ervoor een half uur voor mijn afspraak daar te zijn, hopend dat ik vroeger aan de beurt kan zijn.  Ik wil namelijk graag voor vijf uur in Washington zijn en dat zal alleen lukken als alles hier heel snel gaat.

Mijn plannetje lukt en vijf minuten voor mijn afspraak word ik naar binnen geroepen.  De technicien is ontzettend aardig en bekwaam en nog geen tien minuten later ben ik klaar!  Voor een mammogram mag je geen deodorant of parfum o.i.d. gebruiken en ik ben blij als ze mij na afloop deodorantdoekjes aanreikt.

Gauw kleed ik me weer aan en haast me naar huis waar Saskia al klaarstaat om me naar de metro te brengen.  Het is vijf voor vier dus het gaat erom spannen of ik op tijd in DC ga zijn. 
Eerst denk ik een taxi te nemen, maar het verkeer op deze tijd van de dag is zeer onvoorspelbaar.  Beter is de metro, die me binnen het halve uur naar McPherson Square brengt.

Rick had vergaderingen in de stad dichtbij dat metrostation en wacht me bij de uitgang al op.   We vinden ook meteen een taxi, die ons tot aan de achterkant van het Capitool brengt.  Het is nota bene pas kwart voor vijf!  Ik sta er zelf versteld van dat het me toch gelukt is op tijd hier te zijn!

Wij gaan op zoek naar Ricks collega's en hun vrouwen, die we al gauw vinden.  De rijen om door de veiligheidspoortjes te gaan zijn echter erg lang dus we besluiten bij het hek net erbuiten te blijven kijken.  Hier kunnen we alles goed horen, maar de sprekers niet zo goed zien. 

Eerst speelt de Mariniersband en zingt er een kinderkoor een paar Kerstliedjes.  Dan is de beurt aan de Speaker of the House, John Boehner, die een korte toespraak houdt en dan met hulp van een zesjarig jongetje uit de staat Washington (waar de boom dit jaar vandaan komt) de indrukwekkende Kerstboom aansteekt. 

Groot applaus volgt, want het is een schitterende boom.  De band speelt nog even "Oh, denneboom" en dan is de plechtigheid voorbij.  Volgens een van Ricks collega's is dit de kortste speech, die hij ooit heeft gehoord en sprak Nancy Pelosi, de vorige speaker of the house, zelfs langer dan een uur.  Geef mij maar zo'n korte toespraak, dan!

Na de nodige foto's met de boom en de koepel van het Capitool erop lopen we Capitol Hill op.  Ricks collega Walt, die in deze buurt woont, heeft bij Sonoma een tafel gereserveerd voor ons tienen.  Het wordt een gezellige en zeer smakelijke maaltijd.

Vooraf delen we met zijn allen grote borden met allerlei soorten kaas, pate en worst erop.  Als hoofdgerecht neem ik de zoete aardappel gnocchi met boerenkool, butternut squash en knapperige prosciutto.  Die is ontzettend lekker! 

Tegen achten nemen we afscheid en stappen Rick en ik in een taxi terug naar het W hotel.  Daar haalt de valet Ricks auto op en rijden we zonder oponthoud naar huis.  Ik ben superblij dat het me gelukt is te gaan vanavond, want ik had er eerder op de dag een hard hoofd in!

Meer Capitoolfoto's staan hier.