Over voor tien jaar klaar

 Mijn dag begint eigenlijk al om kwart voor drie als mijn Alexa alarm afgaat en ik de tweede ronde van een halve liter van het verschrikkelijke goedje moet drinken. Daarbij moet ik een liter extra water drinken en ik doe dat allemaal binnen de tien minuten. Ik wil weer slapen!

Nou, vergeet dat maar. Ik zit meer rechtop dan ik lig. Ik kijk naar buiten en zie daar geknipper. Even denk ik dat het politie is, maar dan realiseer ik me dat het vuurvliegjes zijn. Het lijken wel allemaal lichtjes in de bomen.

Gelukkig kan ik na een paar uur wel liggen en nog een beetje slapen. Om kwart voor zeven gaat Ricks wekker af. We staan op en Rick eet ontbijt en laat Orion uit. Ik hoef weinig te doen, behalve me wat presentabel maken voor de dokter. Ik zie ook dat ik maar liefst 4 pond af ben gevallen. Jammer dat dat maar tijdelijk zal zijn. 

Op weg naar de artsenpraktijk rent er een hert vlak voor Ricks auto over de weg. Rick kan nog net op tijd remmen. Het zou niet fijn zijn als dat een ongeluk was geworden!

Mijn afspraak is om acht uur en we lopen om tien voor acht de wachtkamer in. De receptioniste vertelt Rick, die me natuurlijk weer op zal komen halen, dat het bij elkaar ongeveer een uur zal duren. Dat lijkt wat optimistisch, vooral omdat ze me pas om kwart over acht naar achteren roepen.

Dan gaat het wel heel snel. Voor ik het weet heb ik een infuus, dr. Farboud komt even praten en dan is het tijd voor het roesje. Het volgende dat ik weet is dat ik allemaal stemmen hoor. Een heel aardige verpleegkundige biedt me water en een granola reep aan. 

Rick wordt gebeld en voor hij komt praat dr. Farboud nog even met mij. Gelukkig zagen mijn ingewanden er helemaal prima uit en ik hoef pas over tien jaar weer een colonoscopie laten doen (deze had ik twaalf jaar uitgesteld, dus we zullen zien). Nu heb ik tot oktober geen doktersafspraken meer, heerlijk. 

Inmiddels is Rick er en ik heb enorme honger. Ik heb instructies dat ik geen salades, pittig eten en alcohol mag. We gaan eerst door de Starbucks drive thru voor onze koffies en dan naar Bobby's Bagel Cafe. Mijn ontbijt wordt hun regenboog bagel met gerookte zalm en roomkaas. 

Op het deck ga ik ervan smullen. Rick had gevraagd om maar een dun laagje roomkaas, maar dat werd kennelijk niet begrepen. Er zit een laag die bijna dikker is dan de bagel op. Dat vind ik niet lekker en schraap het meeste eraf. Een verse bagel met gerookte zalm is een lekkernij, die ik me niet vaak veroorloof.  

De effecten van de korte nacht en de anesthesie merk ik toch wel en ik ga in mijn hangmatstoel liggen. Ik vermaak me met Duolingo en woordspelletjes en dan is het al gauw lunchtijd. Rick kiest vandaag een wrap van Cava en ik koop een bakje met mijn geliefde garnalensalade van Whole Foods. 

Gelukkig gaat het allemaal goed en ik heb iets meer energie na het eten. Ik bedenk mijn rollende ogen foto voor vandaag en de wc lijkt me een prima onderwerp. Dit thema is weer voorbij en aan de ene kant ben ik blij en aan de andere kant vond ik het zo leuk om die oogjes op dingen te plakken. 

In de voortuin zoek ik naar bijen, maar die zijn er niet. Het enige dat ik vind is een wit vlindertje dat naar onze vlinderstruik vliegt. Dan daar maar een foto van maken, want ik mag niet rijden dus ben gebonden aan onze tuin. 

Rick is fijn vroeg klaar met zijn werk en we rijden naar het zwembad. Ik voel me nog wat zwabberig op de benen, dus die uitstrekken op een ligstoel is perfect. Het water is me te koel, maar dat zal snel veranderen met de hoge temperaturen van de komende week. 

Als het er wat dreigend uit begint te zien gaan we naar huis. Daar neem ik een verfrissende douche en dan drinken we gezellig een drankje. Een "virgin" dirty martini voor mij en Rick heeft zijn favoriete margarita.

Voor ons avondeten heb ik enorme zin in eten van Viet Aroma. Dat heb ik al een hele tijd niet gehad. Rick haalt taco's van Taco Rock en we maken er verder een rustige avond van. 

Allemaal een heel fijn weekend gewenst!