We slapen iets langer dan gewoonlijk en ik ben blij dat ik Alexa uit heb gezet. Vreemd genoeg kun je die wekker niet alleen voor weekdagen zetten. Voor zo'n "intelligent" apparaat vind ik dat een misser.
Na Orions wandeling beginnen we onze dag met een Starbucks ontbijt. Het filiaal in Vienna heeft Ricks favoriete broodje niet, dus we gaan naar het Pan Am Center. Ik blijf erbij dat ik hun nitro brews sowieso beter gemaakt vind.
De volgende stop is de markt in Vienna. Dit is de laatste week dit seizoen voor die markt. We kopen er een paar soorten zout, tomaten en wortels om de komende week te eten. Jammer, dat deze markt niet het hele jaar doorgaat, maar die in Mosaic gelukkig wel.
Mijn Halloween kostuum en dat van Orion kwamen gisteren aan, maar Rick heeft er nog geen. We gaan naar Party City. Gewoonlijk is daar ruime keuze, maar dit keer valt het vies tegen.
Het is natuurlijk ook best laat om nu nog een kostuum te zoeken. Rick gaat wel op zolder kijken, daar hebben we ook een heel aantal kostuums.
Op de terugweg stoppen we bij het Providence Community Center. Daar kunnen we vervroegd stemmen. Vroeger wachtten we altijd tot verkiezingsdag, maar nu willen we het maar gedaan hebben en niet riskeren dat we die dag ziek zijn of zo.
In ons district is de Democraat, Jerry Connolly, vrijwel verzekerd om herkozen te worden, maar je weet nooit dus iedere stem telt.
Thuis frissen we ons op en rijden naar Georgetown. Ik heb een artikel gelezen met foto's van leuk versierde huizen in het oudste gedeelte van Washington. Die moeten rond O Street NW en 30th Street NW liggen.
We parkeren in de garage van het Georgetown Park en wandelen de 31ste straat op naar boven. Dan nemen we N Street NW. Daar zijn wel leuke versieringen, maar het grappigste en griezeligste blok is O Street tussen de 30ste en 31ste straat.
Daar zijn Halloween Minions, allerlei spoken en skeletten en meer. Zelfs de straatnaampalen zijn versierd. Alleen degene voor de daar aanwezige kerk niet.
Via nog wat zijstraten, die ook leuke versieringen hebben, lopen we terug naar M Street. Daar komen we langs het bekende Georgetown Cupcakes waar zoals altijd een rij staat. Wij willen gaan lunchen bij Clyde's.
Het is lekker genoeg om buiten te eten en we moeten een tijdje wachten op een tafel. Clyde's is een lokale keten, deze in Georgetown is er al sinds begin jaren zestig. Rick en ik vinden het super jammer dat de twee Clyde's restaurants dichtbij ons zijn gesloten.
Rick neemt de chili en hummus en ik een salade met zalm, rucola, radicchio, geitenkaas en knapperige quinoa. Ik drink er een bloody Mary bij, want die van Clyde's zijn heerlijk. Het geeft ons een vakantiegevoel hier en we verzuchten dat we veel te weinig naar Georgetown gaan.
Op weg naar huis stoppen we nog bij de Giant om onder anderen Halloween snoep te kopen. Tot onze verbazing hebben ze nog maar heel weinig varieteit. Rick is dol op de Reese's pindakaas en chocola snoepjes, dus die vind het niet erg dat er weinig anders over is.
Gisteravond zei Rick al dat hij iets in zijn keel had dat hem deed hoesten. Hij was de hele nacht en ochtend verder goed, maar na de lunch kwamen die symptomen terug met een klein beetje spierpijn in zijn nek- en schouders.
Aangezien Rick vanavond met onze buurman John heeft afgesproken de Amerikaanse voetbalwedstrijd tussen de rivalen Michigan State (Ricks universiteit) en University of Michigan (die van John) te gaan kijken, besluit Rick toch maar een COVID test te doen.
We moeten de test in het felle licht houden om het te zien, maar er is toch echt een heel vaag lijntje te bespeuren. Rick doet voor de zekerheid nog een test met hetzelfde resultaat. Dat is dus nummer twee van ons in een paar dagen.
Saskia is nog steeds erg naar ervan, maar tot nu toe heeft Rick bijna geen symptomen. We doen mondkapjes op binnen en Rick gaat vanavond in de logeerkamer in de basement slapen en daar de badkamer gebruiken. De kans is natuurlijk dat hij mij al besmet heeft, maar mijn test was vandaag negatief.
Voor ons avondeten laten we Thais eten bezorgen van het nieuwe Thaisons restaurant. Het eten is goed en het is handig dat ze bezorgen. Daar gaan we vaker van bestellen.
Rick heeft tot zijn teleurstelling het avondje met John af moeten zeggen en gaat nu alleen in de basement naar de wedstrijd kijken. Ze zullen wel via sms contact houden, maar Rick verwacht sowieso dat zijn team flink gaat verliezen.
Zondag
Het is vreemd wakker worden zonder Rick naast me. Rond kwart over acht ga ik eens naar beneden waar nog geen Rick te bekkennen is. Ik neem Orion dan maar mee voor een langere wandeling dan gewoonlijk. Op zondag is het rustig genoeg en ik kom niemand tegen.
Als ik terugkom is Rick inmiddels op. Hij heeft vannacht meer gehoest dan de nacht ervoor, maar dat is enkel vanwege slijm in zijn keel. Verder voelt Rick zich wel okay, hij vraagt zich zelfs af of hij wel echt Covid heeft. Die testen van gisteren toonden dat toch echt aan.
Rick bestelt onze ontbijten en koffies via de Starbucks app. Ik ga het ophalen en breng Rick zijn deel. Mijn egg bites eet ik in de auto en ga dan op weg naar het Mosaic District. Daar haal ik eerst een paar soorten paddenstoelen bij de H Mart.
Dan ga ik naar de Mosaic markt. Ik wil graag aan Peggy, die de quiches verkoopt, vragen waarom de onze zo waterig waren. Helaas is alleen haar man er vandaag en hij heeft geen idee.
Bij King Mushroom is de dame, die er altijd staat, aanwezig. Zij heeft mij nu al ik weet niet hoe vaak gezien en nog steeds kijkt ze me aan alsof ik een vreemdeling ben. Mijn maitake paddenstoelen liggen klaar.
Nu ik hier toch ben besluit ik even naar Target te gaan om wat verkoudheid verlichtende medicijnen te kopen. Het is te zien dat er veel mensen ziek zijn, want de keuze is beperkt. Gelukkig zijn Flonase en Mucinex nog wel voorradig.
Op weg naar huis zie ik weer prachtige herfstkleuren en maak er de nodige foto's van. Ik ga dit echt missen en zo te zien zal het niet lang meer duren.
Na mijn uur sporten is het alweer tijd om aan de lunch te gaan denken. Rick bestelt een pita van Cava en ik een in collard bladeren gewikkelde "sandwich" van Sweet Leaf. Ik vind die echt een ontdekking, zo lekker! Dit keer bestel ik met kip en provolone en een aantal groentes.
Rick eet in de basement en ik op de stoep voor het huis. Het is heerlijk weer en ik blijf nog een uurtje in de zon zitten. Dan is het tijd om mijn boodschappenlijstje af te gaan werken.
Bij de Walgreens drive thru haal ik mijn medicijnen op. Dan ga ik naar Whole Foods om lunch ingredienten te kopen. Bij de Giant heb ik enkel eiwraps en Zero Sugar Seven Up nodig.
Als laatste ga ik naar Greenheart en koop daar twee flessen groentensap. Ik heb in mijn achterhoofd dat ik de komende dagen ook ziek kan worden. Nu kan ik even vooruit.
Thuis tref ik Rick bezig onze pompoen uit te hollen. We hebben er dit jaar maar een, die was al duur genoeg. Samen kiezen we een patroon uit en Rick snijdt het in de pompoen. Morgen met een kaarsje erin zal ik er een foto van maken.
Pas als de zon achter de huizen verdwijnt gaan we naar binnen. Rick gaat zich in de basement vermaken en ik blijf boven. Het dragen van mondkapjes is niet fijn, maar hopelijk helpt het. Zin om weer Covid te krijgen heb ik niet, maar wie wel.
Voor ons avondeten laten we Indiaas bezorgen. Dit keer komt het eten van Bollywood Bistro. Ieder Indiaas restaurant heeft een iets ander menu. Ik ben te spreken over het gamba gerecht dat ik hier gekozen heb.
En zo is dit weekend ook alweer voorbij. Duim als jullie blieft allemaal dat Rick niet zieker wordt en dat ik het niet krijg. Allemaal een heel fijne week gewenst!
