Over een heerlijk weekend met de familie Ayles

Zaterdag

Gisteravond werd het laat en daardoor hebben we nogal wat moeite met opstaan. Net na achten vindt Rick het genoeg geweest en kreunend verlaat ik het bed ook. 

Als we beneden komen is alleen Katja op. Fiona heeft de hele nacht doorgeslapen, die vindt volgens mij haar slaapzakje met Minnie erop heerlijk. 

Rick gaat koffies halen bij Starbucks en intussen zien we op de monitor dat Fiona wakker aan het worden is. Ook Kevin komt al snel naar beneden. We frissen ons allemaal op en wisselen af wie er op Fiona past.

Die is dol op onze trap en klimt met gemak naar boven, maar naar beneden is wat moeilijker. Katja heeft haar het jurkje met krijtjes dat ik haar heb gegeven aangetrokken. Het staat schattig en Hanna Andersson is prachtig katoen. 

Katja verkondigde gisteravond dat ze graag bij Le Pain Quotidien wilde gaan ontbijten. Daar zijn wij allemaal voor te vinden. Het eten is er zo lekker! 

Fiona smult mee met ei van Katja en brood van Rick en mij. Grandpa is ook nog eens heel grappig, hij krijgt zijn kleindochtertje regelmatig aan het lachen. 

Het is schitterend weer met maar liefst 24 graden. We willen dus iets buiten gaan doen. Dat wordt de Roer's Zoofari, die eigenlijk vlakbij ons is, maar waar we al vele jaren niet zijn geweest. 

Als eerste lopen we door de dierentuin en mag Fiona de geiten wortels voeren. Dat doet ze vol overgave. Zo grappig dat Fiona totaal niet bang is voor die grote beesten. 

Daarna hebben we kaartjes voor de tram, die een safari doet door de grote vlakte waar allerlei dieren wonen. Ook hier toont Fiona absoluut geen angst. Ze lacht om de grappige lama's die met de tram meerennen in de hoop een wortel te krijgen. We lachen heel wat af, wat is dit leuk!

Na afloop lopen we nog even naar de kangoeroe baby. Die is nog maar net een jaar oud en de verzorgster vertelt ons een aantal heel interessante dingen over Maeve. Haar vader Irwin huppelt in een een groter verblijf rond. 

Dit was een heel leuk uitje en we zullen hier zeker vaker terugkomen met Fiona. Volgende keer zullen we meer wortels kopen zodat Fiona de lamas ook eten kan geven. Voor nu waren de geiten groot genoeg. 

We gaan huiswaarts en geven Fiona haar middageten. Ze is dol op Goudse kaas en de crackers, die ik heb gekocht. Volgens Kevin vindt Fiona tomaat lekker, maar dat blijkt niet het geval. Na het eten gaat het meiske slapen.

Rick en Kevin hebben na hun zware ontbijt niet veel trek, maar Katja en ik willen wel een lichte lunch. Dat worden Vietnamese summer rolls van Viet Aroma. We hebben er ieder een met garnalen en een met gegrild varkensvlees, lekker en licht.

Rick maait de achtertuin en dan gaan Katja, Rick en ik naar DSW. Dat is een warenhuis met afgeprijsde schoenen. Katja heeft de verkeerde schoenen mee om morgen op te lopen en koopt een leuk paar Skechers. Ik hoopte Dansko schoenen te vinden, maar dat merk hebben ze niet. 

Op de terugweg gaan we langs Greenheart. Daar kiest Katja vijf vruchtensappen en een koffiedrank met pumpkin spice erin. Voor mij gaat er natuurlijk een Rooster sap mee. Zo hebben we een mooie regenboog aan sappen. 

Rick en Katja gaan aan onze puzzel, die we al maanden hebben liggen. Ik ga even buiten genieten van de zon, want dit weer is ongewoon voor half oktober. Om vier uur maakt Kevin Fiona wakker en beginnen we aan het middagprogramma. 

Als eerste gaan we naar een grote speeltuin vlakbij. We hebben er heel wat in onze omgeving en vroeger gingen we naar deze met de kinderen. 

Fiona heeft het meteen helemaal naar haar zin. Ze gaat zonder moeite de glijbaan af en het schommelen doet haar schaterlachen. 

Na een uurtje begint Fiona er genoeg van te krijgen. De volgende excursie is DePaul's Urban Farm. Daar zoeken we een mooie pompoen uit voor voor ons huis. Fiona krijgt twee kleine pompoentjes en natuurlijk is zij het onderwerp van vele foto's. 

Voor we het weten loopt het tegen zessen en is het tijd voor onze reservering bij Iron Chef House. Daar wacht ons een tafel buiten, want met dit weer is binnen eten zonde. De bediening en het eten zijn heel erg goed.

Het kindermenu hier heeft sushi, tempura en teriyaki kip als keuzes. Katja kiest de sushi en Fiona krijgt een bord met ei, tofu en imitatie krab sushi. 

Daarbij heeft ze shumai en een loempiaatje. We staan versteld, want alles verdwijnt in het kleine maagje. Ik heb nog nooit een eenjarige met zoveel smaak zien eten! 

Ze is een dochter naar Katja's hart, want Katja's lievelingseten was van heel jongs af aan sushi. Ze noemde haar mooie kat zelfs Sushi. Dit is heel fijn voor Katja en Kevin, want zij eten heel regelmatig sushi.

Na het eten lopen we een paar deuren verderop naar Poffy. Daar bestellen Rick en ik de basis poffy met bacon. Katja en Kevin delen een portie met chocola en frambozen en voor Fiona zijn er "bites", kleine poffertjes, die eigenlijk meer op gewone poffertjes lijken. Ook die vindt het hummeltje heerlijk. 

Thuis leggen Katja en Kevin een heel vermoeide Fiona in bed en zij slaapt meteen. De anderen gaan daarna in de hot tub, maar ik moet het tape nog aan mijn voeten hebben tot morgenavond. Geeft niet, ik ben ook erg moe en vind het net zo fijn om op mijn luie stoel te zitten. 

Morgen hebben we nog een leuke avontuur met zijn vijven en dan is de pret alweer op. Ik geniet in ieder geval van iedere minuut. 

Zondag

Orion wekt ons om kwart voor acht met zijn geblaf. Hij hoort Katja en Fiona op de gang en Katja vraagt of we wakker zijn. Nu wel, ja. We staan op en treffen Fiona en Katja beneden. 

Fiona heeft alweer de hele nacht door geslapen en dat heeft ze thuis al wekenlang niet gedaan. Ik overtuig Katja ervan ook zo'n slaapzakje in Fiona's ledikant te gebruiken. Ik ben ervan overtuigd dat dat de reden van de goede nachten is. 

Rick gaat erop uit om koffies en ontbijt bij Starbucks te halen. Katja, Kevin en ik maken Fiona's ontbijt. Dat bestaat uit mini pannenkoekjes, ei met Goudse kaas en sinaasappelpartjes. Hoe Fiona zo klein blijft weet ik niet, want ze eet als een kind van drie!

Omdat ik mijn douche al genomen heb ga ik daarna met Fiona de basement in. Zo kunnen de anderen zonder afleiding douchen en Katja en Kevin inpakken. Zij zullen vanaf het Renaissance Festival naar huis rijden. 

Zo heb ik een uurtje met mijn kleindochtertje en wat een genot is dat! Fiona kan heel geconcentreerd spelen en als ik haar een keer iets laat zien doet ze het meteen na. Ze zegt nog maar een paar woorden, maar haar motoriek is heel goed.

Als Katja en Kevin ingepakt hebben gaan we op weg naar het Renaissance Festival in Maryland. Daar zijn we twee jaar niet geweest vanwege de pandemie. Katja stelde voor om met zijn allen te gaan en we hadden geluk dat we nog kaartjes konden bemachtigen voor vandaag. Alles is verder uitverkocht.

De rit naar het festival verloopt vlot en er is (nog) geen file om het park binnen te rijden. Net na elven komen we aan en zijn al gauw binnen de poorten. Aan de ingang wordt er van boven op het "kasteel" een grapje gemaakt dat we een leeg karretje mee hebben. Katja draagt Fiona. 

Meteen zien we allemaal interessant geklede mensen en Fiona kijkt haar oogjes uit. Ze is gebiologeerd door alle kleuren en geluiden. Fiona draagt zelf ook een "Middeleeuws" pakje wat ik voor haar gekocht had. Ze past er helemaal bij. 

Toen we in Frankrijk waren merkte Kai op dat zijn t-shirt met een draak, die we bij dit festival gekocht hadden, helemaal versleten was. De tekenaar heeft zijn winkeltje nog steeds en we bestellen een nieuw t-shirt voor Kai. Dat wordt aan het einde van de week bezorgd. 

Iedereen heeft dorst en Katja, Kevin en Rick willen een biertje. Vroeger had ik mead (honingwijn) gevraagd, maar die is me nu veel te zoet. Ik houd het bij water. 

De rijen zijn lang en terwijl zij daarin staan ga ik op een bankje zitten. Zo kan ik ook goed mensen kijken en de nodige foto's maken. Er zijn veel verschillende kostuums, maar niet zoveel gewaagde als in voorgaande jaren. 

De anderen komen terug met het drinken en Fiona heeft een houten dolk bemachtigd. De prijs daarvan was een schok voor Kevin. Maar ja, alles is hier met de hand gemaakt en de prijs is inderdaad vaak net te hoog om het voor de leukigheid te kopen. Fiona vindt haar dolk gelukkig prachtig. 

Overal hangen bloemenkroontjes en heel veel mensen dragen ze. Katja wil proberen of ze er een voor Fiona kan krijgen. De vriendelijke verkoopster waarschuwt dat kleintjes de gedroogde bloemen erop vaak niet als prettig ervaren. Fiona mag het proberen, maar moet niets van dat kroontje hebben. Volgend jaar vindt ze het misschien leuk. 

Langzaamaan banen we ons een weg naar de picknicktafels om te gaan lunchen. Rick werpt zich op om alles te gaan halen. Voor mij een kip spiesje dat met rijst wordt geserveerd en net als Katja een Schots ei. 

Daarbij bestelt Katja voor Kevin, Fiona en zichzelf zoete aardappelfrietjes, gefrituurde macaroni met kaas en gefrituurde boontjes. Fiona is dol op de rijst van mijn gerecht en doet zich ook tegoed aan alles andere dingen. Alweer eet ze heel erg goed. 

Na het eten lopen we verder en Katja probeert Fiona in de wandelwagen in slaap te krijgen. Er is echter teveel te zien en het lukt maar niet. Tot de anderen weer in een rij gaan staan voor meer drankjes en ik de wandelwagen heen en weer rijd. Als ze terug zijn is Fiona in slaap. 

Nu willen we Fiona ook een tijdje laten slapen. Ondanks dat Katja en ik flinke pijn aan onze voeten hebben gaan we toch nog wat dingen ondernemen. De anderen schieten ping pong ballen met een kruisboog. Geen van hen heeft succes en ondanks dat Kevin dichtbij gooit lukt het bij het darten ook niet. 

Verder kijken Katja en ik in alle winkels met sieraden. Katja vindt daar een leuke ring, die Kevin voor haar koopt. Ik zie wel leuke oorbellen, maar niets dat me echt aanspreekt. 

Net als we bij de uitgang komen is Fiona opeens klaarwakker. Precies op tijd om de steltenlopers te zien. Daarmee poseert het gezinnetje nog even en dan lopen we terug naar de auto's. Afscheid nemen is nooit makkelijk en ook nu weer niet. Gelukkig zullen we elkaar met Thanksgiving weer zien. 

Op de terugweg stoppen we even voor wat foto's van de chrysanten, die 100 spellen. Die boerderij heeft altijd prachtige chrysanten velden en is kennelijk dit jaar 100 jaar oud. 

Ondanks af en toe langzaamrijdend verkeer, want dat is in dit gebied op alle tijden van de dag het geval, komen we na iets meer dan een uur weer thuis aan. Orion is heel blij ons te zien en Rick laat hem meteen even uit. 

We zijn allebei heel erg moe en laten ons eten bezorgen. Voor mij wordt het Chinees, want de moo shi kip of varkensvlees heeft heel veel groente en is op het moment een van mijn favoriete maaltijden. Rick bestelt van de Cheesecake Factory. 

Het was een ontzettend gezellig weekend en honderd procent genieten van de kleine dreumes. We merken echter wel dat we het niet meer gewend zijn en zullen vanavond op tijd ons bed opzoeken. 

Allemaal een heel fijne week gewenst!