Dag 3 Nederland: Over molens en een familie bijeenkomst

Om tien voor acht begint mijn Fitbit te trillen en geeft het berichtje : "Look alive!". Dat doe ik dan ook maar meteen. Na een snelle douche loop ik naar de overkant voor het ontbijt. Het heeft vannacht geregend, maar is nu droog. 

Het ontbijt smaakt me weer goed. Terwijl ik aan het eten ben meldt Kai dat iedereen bij mijn broer ook wakker is.  Het is een heel fijn weerzien met iedereen.

Het is alweer vier jaar geleden dat ik mijn broer, schoonzus en neefje heb gezien. We waren allemaal bijeen voor Katja's bruiloft. 

We bespreken de dag, want Raquel is alleen vandaag hier. We besluiten om de trein naar Deventer te nemen. Mijn schoonzus brengt ons naar het station. De intercity naar Deventer komt al snel.

Raquel wilde heel graag een molen zien. Eenmaal in Deventer nemen we een taxi naar de Bolwerksmolen. Daar krijgen we een super interessante rondleiding van Cornelis van Loon. 

De mensen hier zijn allemaal vrijwilligers. Cornelis vertelt allerlei weetjes over dit meesterwerk. Dat iemand deze manier van zagen uitvond is bewonderenswaardig. 

We hebben het geluk de molen aan het werk te zien. Nu kan dat elektrisch (pas sinds 1991), maar vroeger was het een gevaarlijk vak. 

Door de droogte zit er geen water in het  meertje waar de stammen in moeten drijven

Omdat er misschien onweer in de omgeving is worden de wieken stil gezet. Dat is heel fijn voor ons want nu mogen we tot helemaal in de top van de molen klimmen. Zo hoog ben ik nog nooit in een molen geweest. 

Al met al duurt de rondleiding bijna anderhalf uur. Het was de perfecte manier om Raquel een Nederlandse molen te laten zien en we bedanken Cornelis van harte. 

Niet veel later komt mijn neef ons ophalen. We gaan met mijn oom en tante, nicht en verdere familie rijsttafel eten bij Batavia in Arnhem. 

Koetjes in de wei! 

Omdat de A50 afgesloten is worden we helemaal rondgeleid en daardoor komen we een half uur te laat in Arnhem. Mijn oom en tante hadden hetzelfde probleem en we komen hen op weg naar het restaurant tegen. 

We zijn met zijn dertienen en het wordt heel gezellig. De jongeren praten geanimeerd met elkaar en mijn broer, zus en ik hebben fijn de tijd om bij te praten met mijn oom, tante en nicht. 

We nemen dan ook pas om half vier afscheid. Kai, Raquel en ik lopen naar het station en nemen de trein terug naar Deventer. Dit keer gaan we het centrum verkennen. Dat is heel mooi en langs de oude huizen lopen we naar een groot plein. Daar wordt markt gehouden en ik zie een viskraam. 

Raquel heeft nog nooit een haring op, weet ik. Wat ik niet wist is dat Kai er ook nooit een heeft gegeten. Hij vond ze vroeger niet lekker. Dit keer worden ze wel met smaak gegeten. Ik koop ook nog een ons Hollandse garnalen, die we samen delen. 

Daarna gaan we de winkelstraatjes bekijken. Ik loop een boekhandel binnen voor Suske en Wiske's, maar helaas hebben ze er maar een. Hopelijk lukt het me de komende dagen er meer te vinden. 

Terwijl we daar rondlopen laat Kai zien dat de familie van mijn vader eeuwenlang uit Deventer kwam. Dit soort dingen heb ik nooit geweten, want er werd vroeger maar weinig over stamboom verteld. Wellicht wist men er ook niet zoveel vanaf. 

Eigenlijk heb ik al teveel gevraagd van mijn voet dus we zoeken een terrasje op de markt op. Bij Sjampetter bestellen we een portie bitterballen en ieder de Overijsselse mosterdsoep. Die bitterballen zijn erg lekker, maar we vinden de mosterdsoep erg zuur. Elders heb ik het veel romiger gegeten.

We lopen terug naar het station en wachten op de trein naar Hengelo. Die van acht uur rijdt niet, maar tien voor half negen wel. Moe, maar voldaan komen we terug in Hengelo, waar mijn neef ons opwacht en terug naar huis brengt. 

Kai en Raquel komen nog even mee om mijn hotelkamer te zien en dan nemen we afscheid tot morgen. Raquels trein gaat rond half elf, dus we zullen nog een paar uurtjes met haar hebben. Het was een drukke maar prachtige dag en Raquel heeft heel wat Nederlandse dingen meegemaakt en gegeten.