Dag 6 Nederland: Over Zutphen en naar Schiphol

Om kwart voor acht sta ik naast mijn bed en maak me klaar. Ik pak alvast wat in en nadat ik afscheid van mijn broer, die naar Arnhem gaat, heb genomen gaan Kai en ik weer in het hotel ontbijten. Dit keer doet hij een dikke laag hagelslag op zijn boterham. Het is gezellig zo samen te eten.

Boven op de kamer pak ik in en alles past maar ternauwernood in mijn tassen. Met de lift brengen we alles beneden en ik ga uitchecken. Dan stallen we de bagage bij mijn broer en lopen naar het station. 

Daar nemen we de stoptrein naar Zutphen en dat blijkt een goede keuze. Het is ook weer een gezellig oud plaatsje en ik weet niet of ik hier ooit eerder ben geweest. Met dit mooie weer is alles zo leuk, wat heb ik geboft deze week!

We gaan de mooie Walburgiskerk in, die nu een museum is. De kerk wordt alleen nog als zodanig gebruikt in de zomer. Het is een prachtige kerk met heel veel historische dingen, zoals een kaars kroonluchter en een doopfont uit de middeleeuwen. We zijn hier wel even bezig. 

Het orgel is 17e eeuws

 

Als we alles gezien en gedaan hebben lopen we naar het haventje. Dit is ook een Hanzestad, de derde, die ik deze reis bezocht heb. In Arnhem was ik al wel geweest, maar Deventer en Zutphen zijn nieuw. 

Na het haventje bewonderd te hebben lopen we het oude centrum weer in. We dwalen wat door de pittoreske straten en steegjes. 

Net na twaalven hebben we zin om te gaan eten en nemen plaats op het gezellige terras van Grand Cafe Pierrot. Kai neemt een pannekoek met spek en kaas en ik een Achterhoekse uitsmijter. Die wordt met kaas, spek, tomaat en ui geserveerd. Het is erg lekker, maar ik krijg het bij lange na niet op. 

We nemen onze tijd om van de zon te genieten en lopen dan terug naar het station. Om kwart over twee zijn we terug in Hengelo. Kai wacht tot Marion me op komt halen en helpt dan de bagage in de auto te laden. 

Marion biedt aan Kai naar het station te brengen en dat neemt hij graag aan. Daar maak ik het afscheid snel, want ik houd niet van afscheid. Dit keer is het makkelijker omdat ik weet dat we Kai in ieder geval in december weer zullen zien. 

Marion heb ik een heel aantal jaren geleden ontmoet bij ons en zij is al jaren een trouwe bloglezeres. Toen zij aanbood om mij naar Schiphol te brengen heb ik dat met beide handen aangenomen. Het is zo ontzettend aardig van haar, want ze woont zelf bij Hilversum. 

We gaan op weg naar Schiphol nog eten en Marion heeft daarvoor bij het 200 jaar oude cafe Ome Ko in Muiden gereserveerd. Ze parkeert op een grote parkeerplaats en via een grindpaadje lopen we het oude stadje in. 

In de verte zien we het Muiderslot, zo leuk! We zijn wat vroeg en gaan eerst een drankje drinken op het terras. Daar zien we een aantal boten door de sluis van het IJsselmeer naar de Vecht komen. Vooral de grote kotter is een mooi gezicht. 

Het cafe is erg gezellig en typisch Hollands met tapijtjes op de tafels. Marion neemt het vegetarische gerecht, een poke bowl, en ik de garnalensalade en een soort carpaccio. Het smaakt allemaal opperbest en we praten gezellig bij. 

Dan is het tijd om naar het Sheraton hotel op Schiphol te gaan. Het is even zoeken naar de ingang en daar is niemand te bekennen. Ik vraag via de intercom of ik hulp met mijn bagage kan krijgen en ik krijg eerst te horen dat daar niemand beschikbaar voor is. 

Dat is me toch wat te gortig voor dit kaliber hotel en ik vertel over mijn voet. Mijn tassen zijn extra zwaar met alle meegebrachte spullen. De man komt dan zelf naar beneden met een bagage wagen. Ik neem afscheid van Marion en boven kan ik inchecken. 

Een rolstoel vanuit het hotel is niet mogelijk, maar ik krijg wel meteen een karretje mee naar boven. Dat is al heel fijn, want mijn grote tas is veel te zwaar om achter me aan te slepen. Zo hobbel ik morgen wel naar de incheckbalie. 

Op de kamer maak ik het me meteen gemakkelijk. Ik ben van plan vroeg te gaan slapen en wil morgenochtend om vijf uur opstaan om op tijd in de vertrekhal te zijn.