Een blik uit het raam wordt steeds kleurrijker op het moment. In de ochtendzon vlammen de esdoorn van de achterburen en de tulpenboom van de buren.
Het belooft weer een prachtige dag te worden. Ik maak mijn ontbijt en smul er zoals iedere ochtend van. Ik ben zo blij dat ik de eiwit wraps heb ontdekt, die geven meer proteine en smaak. Allemaal heel lekker.
Terwijl Rick doucht doe ik vast wat cardio. Dan gaan we naar Starbucks voor onze koffie's. Rick merkte gisteren dat zijn staatsinspectie sticker verlopen is. Daar kun je een boete voor krijgen.
Het is niet druk bij de Sunoco, maar een auto voor ons. We besluiten de inspectie meteen maar te laten doen. Harry doet dat al jaren en herkent ons zelfs. Ricks auto is in prima conditie en tien minuten later kunnen we met een nieuwe sticker wegrijden.
De andere buren hebben intussen ook voor Halloween versierd. Onze buren hebben hun gezin in vogelverschrikkers voor hun huis staan. De buren daarnaast hebben vooral veel spinnen als versiering.
Om half een belt Judith. Zij was flink ziek van Covid vorige week, maar voelt zich gelukkig weer beter. Er zijn steeds minder mensen, die ik ken, die nog nooit Covid hebben gehad. Daaronder vallen Rick en alle drie onze kinderen.
Als ik afscheid heb genomen van Judith ga ik de tuin wat verder versieren. Het lint met "Enter if you dare" dat we al jaren hadden is helemaal gescheurd. Ik heb dus een drietal nieuwe linten gekocht. Een met "Enter if you dare", een met "Caution Zombies" en een met "Danger". Die laatste hang ik aan de andere kant van de voordeuren.
Als Rick klaar is met zijn werk gaan we eens kijken hoe de nieuwe Poolse winkel eruit ziet. Ze hebben heel wat producten, maar mijn hoop op wat algemene Europese dingen vervliegt al snel. Het is allemaal puur Pools wat er ligt.
Als de achtertuin in de zon ligt verhuis ik daarheen. Er zit een monarch vlinder op onze buddleia en daar moet ik natuurlijk een foto van maken. Dan zoek ik de hangmat op en lees o.a. weer een Suske en Wiske uit.
Tot Ricks blijdschap verkopen ze een heel aantal gerookte worst soorten. We proeven de traditionele kielbasa en vinden die heerlijk. Daarvan nemen we een halve worst mee naar huis.
Een paar deuren verderop is Ricks kapper en hij besluit meteen maar even zijn haar te laten knippen. Dat duurt nooit zo lang en ik wacht in de auto tot Rick weer keurig gekapt naar buiten komt.
Het is zulk mooi weer en dat zal niet duren dus we hebben zin om te barbecuen. We halen de ingredienten daarvoor en nog wat andere spullen bij Whole Foods. Mijn geliefde mini salami worstjes zijn afgeprijsd, dus daar neem ik ook een paar zakken van mee.
Rick grilt de kipspiesjes, die gemarineerd zijn in chimichurri en een Cubaanse saus. Ik maak de kerstomaatjes, augurk en olijvensalade en we hebben er bloemkool tots uit de oven bij. Het is een lekkere maaltijd.
Tijd om mijn martelwerktuig, de laars, die mijn voet en kuit strekt, aan te doen. Ieder been moet twintig minuten en dat is geen prettig gevoel. Ik heb wel het idee dat het helpt dus ik ga er vrolijk (ahem) mee verder.
3 reacties:
Ik ken ook bijna niemand die geen corona heeft gehad. Mijn oudste zoon zelfs al 3x en ik nu voor de 2e x. Mijn moeder gelukkig niet en hopelijk blijft dat zo.
Gelijk hebben jullie om te barbecuen zolang het weer het nog toelaat.
Wij zijn twee weken geleden voor het eerst gesmet, geen idee waar want we zijn heel voorzichtig.
De natuur is prachtig nu.
Gelukkig lijkt die laars te helpen dan doe je het niet voor niets.
Fijne woensdag.
@Petra - Ik vind het altijd zo jammer als het opeens kouder wordt, maar het is niet anders. En beterschap, ik hoop dat je er niet erg ziek van bent.
@Anja - Volgens mij is het bijna onmogelijk het virus nog te ontlopen. Ik ben verbaasd dat ik het niet heb opgelopen tijdens mijn reis (althans dat denk ik nu).
Een reactie posten