Dag 3 Las Vegas: Over een gezellig etentje

Alweer ben ik voor zes uur klaar wakker. Rick nog niet dus ik ga stilletjes op mijn telefoon lezen. Ricks wekker gaat om half zeven af en dan blijkt dat hij eigenlijk helemaal niet heeft geslapen. Ik moet zeggen dat ik ook niet goed slaap hier. Misschien het bed? Wie zal het zeggen.

Rick doucht en maakt zich klaar voor een dag vol lezingen. Dan gaan we naar beneden en onderweg ziet Rick heel wat bekenden, sommigen ken ik ook. We banen ons een weg naar de Starbucks waar een ellenlange rij staat. 

Oh jee, want Rick moet om acht uur paraat zijn. We moeten drie kwartier op onze drankjes wachten en dan neemt Rick gauw afscheid van mij en haast zich naar de Grand Arena. Ik zal hem vandaag waarschijnlijk niet weer zien. 

Tijd voor mij om aan mijn ontbijt te gaan denken en ik weet precies waar ik heen wil. Ik steek over naar het New York New York hotel en loop van daaruit buitenom naar het Luxor hotel. Daar ga ik binnen en ga langs veel winkels naar het Mandalay Bay. 

Daar loop ik naar het House of Blues en vraag een tafel in dit gezellige restaurant. Ik bestel een ijsthee, twee gepocheerde eieren en Canadese bacon (een dik plak ham). Ik laat het me goed smaken. Intussen geniet ik van het decor in dit restaurant en net erbuiten. Zoveel details zijn daar te zien!

Na het eten loop ik terug naar de kamer en eem mijn douche. Eenmaal opgefrist ga ik meer stappen bijeen krijgen. Dat is langs de Strip makkelijk te doen en ik ben van plan iedere ochtend hier zo mijn beweging te krijgen. Veel leuker dan op een machine staan.

Dit keer loop ik buiten langs het New York New York hotel naar het Aria hotel. Daar raak ik bijna de weg kwijt maar zie wel het restaurant waar ik morgenavond wil eten. Het is hier een waar labyrint en in geen van de hotels staat duidelijk aangegeven hoe je bij het volgende moet komen. Ze willen allemaal dat je in hun casino blijft steken.

Na wat zoeken kom ik toch bij het Cosmopolitan hotel terecht en van daaruit bij het Bellagio. Daar besluit ik de herfsttentoonstelling te gaan bekijken en daar krijg ik geen spijt van. Eerst natuurlijk het plafond door Chihuly waar ik een grote fan van ben.

Daarna loop ik de botanische tuin in en die is weer prachtig gemaakt. Dit jaar is het thema "Indian Summer" en ik fotografeer erop los. Zo mooi gedaan allemaal! Ik blijf er een tijdje van genieten.

Dan loop ik verder naar Caesars Palace en neem plaats op een bankje in de schaduw met zicht op een of ander Aziatisch tempeltje. Even uitpuffen want ik heb er al weer heel wat stappen opzitten.

Het loopt inmiddels al tegen twaalven en ik wil in het Venetian gaan lunchen. Daar vraag ik een tafel aan het water bij Canonita. Ik bestel de salade met krab, die met veel bladsalade, paprika en gefrituurde avocado stukjes wordt geserveerd. Die laatste vooral zijn super lekker!

Intussen komen er allemaal toeristen in gondola's langs. De gondeliers zingen erop los. Sommigen hebben goede stemmen, maar er zijn er ook bij die zo vals zingen als het maar kan. Die ritjes zijn best duur dus ik verbaas me erover dat zoveel mensen het doen. Misschien is het iets als je weet dat je nooit in Venetie zult zijn.

Mijn Strip ochtend zit erop en met meer dan 15000 stappen heb ik zin om me te gaan ontspannen. Ik neem de monorail terug naar het MGM Grand. Daar kleed ik me in bikini, neem de band mee en huur weer een stoel in het gedeelte waar Rick en ik de afgelopen paar dagen zaten.

Het is beduidend minder druk en ik dobber lekker in de lazy river. Het water is ietsje koeler met de nadruk op ietsje. Als ik ga liggen opdrogen merk ik wel dat mijn bikini in de schaduw ondanks de 32 graden koud aanvoelt. Dat moet de droge lucht zijn.

Afwisselend dobberend en lezend op mijn stoel geniet ik van de middag. Alleen zit ik onder een speaker en de muziek staat keihard. Om de zoveel bomen hangt er zo'n speaker dus er zijn geen rustige gedeeltes in dit zwembad.

Tegen half vier vind ik het mooi geweest. Ik loop naar boven en kleed me voor het avondeten. Dan ga ik naar de Lobby Bar om wat video Black Jack te spelen. Ik bestel een bloody Mary, die gratis is omdat ik speel. Ik win een leuke $10 met mijn $1 inzet. Dat is een deel van het ontbijt van morgen.

Rond vijven komt Jolande me ophalen. Haar heb ik vorig jaar voor het eerst in persoon ontmoet en we kunnen het enorm goed met elkaar vinden. Het is alsof we elkaar al jaren kennen!

Jolande neemt me mee naar haar favoriete Japanse restaurant Kabuki. Daar trakteert ze mij nog vanwege mijn verjaardag, zo lief! Jolande kent de ober Travis, een heel aardige jongeman. We bestellen beiden de pittige tonijnsalade. Die van Jolande is zo te zien flink pittig, maar die van mij helemaal niet.

Daarna krijg ik een in komkommer gewikkelde sushi rol. Die is gevuld met krab en spinazie en zeer smakelijk. Jolande heeft een rol met garnalen. Daarbij hebben we heerlijke calamari en genieten van dit gezellige maal. We kletsen weer helemaal bij en ik krijg een heel mooi armbandje gemaakt door Jolandes dochter. Het is gemaakt van stenen, schelpen en parels uit de zee. Haar Facebook pagina vind je hier.

Voor we het weten is het tijd om af te rekenen. Jolande zet me bij het hotel af en we nemen hartelijk afscheid. Jammer, dat ik morgen al afgesproken heb voor de lunch anders hadden we dan ook nog iets kunnen ondernemen, maar hopelijk zijn Rick en ik hier volgend jaar weer. In de tussentijd houden we contact via Facebook. 

Opeens voel ik me heel moe. Ik koop nog een fles water in een van de winkels en ga dan naar boven. Daar kleed ik me in pijama en schrijf dit blog. Daarna ga ik me klaarmaken om te gaan slapen. Ik denk dat ik zal slapen als Rick terugkomt dus die zie ik morgen weer.