Over het Renaissance Festival en wijngaarden

Zaterdag

Het is prachtig weer als we om tien over zeven opstaan. Perfect voor de plannen, die we voor vandaag hebben. Maar eerst gaan we egg bites en koffies halen van Starbucks.

Na het ontbijt maken we ons klaar en vertrekken naar Maryland. Daar wordt weer het jaarlijkse Renaissance Festival gehouden en we willen voor het eerst ooit bij de opening daarvan zijn. We vertrekken dus om half negen en zonder oponthoud komen we om half tien aan.

Omdat we zo vroeg zijn kunnen we dichtbij de ingang parkeren en dan kijken we het schouwspel dat aan de opening vooraf gaat. De koninklijke stoet komt langs met de mooiste kostuums aan. Daarna wordt het festival met een kanonschot geopend.

Zoals ieder jaar kijken we onze ogen weer uit. De mooiste maar ook grappigste kostuums komen voorbij. We lopen door het bos langs de verschillende winkeltjes. Dit is een permanent "stadje" en veel van de kunstenaars hebben hun vaste plek en zijn er ieder jaar.

Deze bezoeker zagen we ook nog 

Er is van alles van kleding en sieraden tot fantasiefiguren en bierpullen. Ik vind het wel jammer dat het feeenwinkeltje waar ik weleens wat kocht er niet meer is. Intussen maak ik ook foto's van de beste kostuums. Mensen kijken is zeker een deel van de ervaring hier en iedereen wil graag in zijn of haar kostuum poseren

Tegen half twaalf beginnen onze magen te rommelen. Omdat we zo vroeg zijn staan er nog geen rijen en is er nog genoeg plaats aan de picknicktafels. Ik bestel een Schots ei en Rick een worst op een stok. Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het hier aan een stok bestellen. Voordeel is dat er geen plastic afval is.

Na die snack lopen we verder en bekijken de rest van het park. Bij een restaurant met allerlei visgerechten bestel ik een oester shooter en een bakje met gestoomde garnalen. Die laatsten moet ik pellen, maar ze zijn heel erg lekker.

Nu heb ik genoeg gehad voor mijn lunch, maar Rick wil nog een gyro broodje waarvan hij alleen het vlees opeet. Dan gaan we nog even naar de man, die leuke platen met draken erop tekent. Hij heeft ook allerlei beroepen en we kopen de verpleegkundige voor Katja en de scheikundige voor Saskia. Helaas is er geen vertaler voor Kai.

Het is inmiddels ontzettend druk en we hebben alles gezien. We lopen dus terug naar de auto ons voornemend de komende jaren weer zo vroeg te gaan. De rit naar huis verloopt ook snel en Orion is weer blij ons te zien.

Rick zou Rick niet zijn als hij niet weer allerlei projecten om in en rond het huis te doen zou bedenken. Vanmiddag maakt hij onder anderen met mijn hulp de parasol voor het strand weer heel. Een van de spaken was los.

Voor mij wordt het een luier middagje in mijn hangmatstoel. Ik begin in een boek van Mary Kay Andrews en ben daar al gauw weer helemaal in. De uren gaan zo snel voorbij.

Voor het weten is het tijd om te gaan eten. We hebben een kortingsbon voor Passion Fin. Daar nemen we plaats aan de sushi bar. Hier vinden we uit dat ze de sushi rolls ook zonder rijst kunnen maken. Daar maken Rick en ik meteen gebruik van, ik bestel de groenterol bij mijn sashimi.

Na het eten zien we een prachtige zonsondergang en gaan naar de top van de metro parkeergarage om die te kijken. De bomen hier zijn zo hoog dat ze nog steeds het zicht wat belemmeren, maar ik maak een paar mooie foto's.

Nu gaan we in onze luie stoelen tv kijken en zien we uit naar morgen, het begin van mijn verjaardagweek.

Zondag

We staan net iets voor half acht op en worden weer met een zonnige dag begroet. We halen dit keer koffies en ontbijt van de Starbucks drive thru in Vienna. Daarna ga ik mijn uur op de plaats hardlopen doen. Intussen bel ik mijn broer in Ottawa en we praten een uurtje bij.

Rick heeft gisteren "Git Rid Of It" gebeld, een bedrijf wat oude rommel op komt halen. Onze banken in de basement, die we van Ricks ouders voor onze bruiloft kregen, vallen uit elkaar en zijn gescheurd. Ze komen die dus ophalen en na 31 jaar trouwe dienst nemen we er dus afscheid van.

Als de banken opgehaald zijn maken we ons klaar voor een middagje wijngaarden. Dat is traditie geworden het weekend voor mijn verjaardag. Het is er prachtig weer voor. Ik heb voor de lunch gereserveerd bij het Grandale restaurant, dat bij de 868 wijngaard hoort.

Daar krijgen we een tafel op het terras en bestellen beiden een salade. Voor mij die met gegrilde tonijn, die heel goed smaakt. Ik heb er een glaasje van hun Chardonel wijn bij. Die is fruitiger dan Chardonnay. We nemen de tijd en genieten van het mooie uitzicht.

Intussen kijken we ook welke andere wijngaarden we willen bezoeken. Het liefst waar we nog nooit geweest zijn. Het valt ons iedere keer op hoeveel wijngaarden er weer bij zijn gekomen. Virginia staat op de zesde plaats in de VS qua aantal wijngaarden en de wijnbouw groeit hier hard.  Onze keuze valt op de Breaux en Doukenie wijngaarden. 

De eerste ligt vrijwel tegenover 868 op een heuvel met wijnranken aan alle kanten. Het gebouw doet me aan de wijngaarden in Frankrijk denken. Rick proeft de rose en ik bestel er een glas van. Rick houdt het verder bij water. Deze wijngaard gaat naar de top van mijn favorieten. Heerlijke wijn, prachtig uitzicht en heel vriendelijke bediening, wat wil je nog meer. 

Paul Breaux, de eigenaar, komt oorspronkelijk uit Louisiana en daardoor heeft de wijngaard een New Orleans tintje. Het proeflokaal heeft "balkonnetjes" van gietijzer en er hangen de typisch Mardi Gras kettingen aan, erg sfeervol. 

Voor we vertrekken koop ik nog een doosje Eru Gouda met mosterd. Smeerkaas van Gouda kunnen we hier nergens krijgen dus ik ben als een kind zo blij. Het zijn de kleine dingen, die het leven zo mooi maken. 

De Doukenie wijngaard is van een van oorsprong Griekse familie en genoemd naar de matriarch, die naar de VS emigreerde. Ook hier is het erg sfeervol met een meertje waarin gevist kan worden. We nemen plaats aan het water en ik geniet van nog een glaasje rose waarvan een gedeelte naar de Bahamas zal gaan om de orkaanslachtoffers te helpen. We houden het hier meer dan een uur uit en spelen ook wat Pokemon Go want de wijngaard is een pokestop. 

Dan is het alweer tijd om huiswaarts te gaan. Zo'n middag wijngaarden ontdekken geeft me zo'n vakantiegevoel! Het is een heel andere wereld en we zagen al dat we in die hoek nog heel wat wijngaarden uit te proberen hebben. 

Thuis gaat Rick inpakken want hij rijdt vanavond naar Norfolk. Morgenochtend heeft hij daar vergaderingen en het is drie uur rijden hiervandaan dus een overnachting is het beste. 

Voor hij vertrekt gaan we eten bij Viet Aroma. Rick probeert eens mijn favoriete Fantastic Four en is er ook zeer over te spreken. Dan nemen we thuis tot morgenavond afscheid en begint Rick aan zijn 350 kilometer rit naar Norfolk. Het was weer een super weekend en een goed begin van mijn verjaardagweek!