Over een rondleiding met schitterend weer

Als Ricks wekker om zeven uur afgaat ga ik meteen douchen en kleed me dan in mijn rondleiding "uniform". Het is wat frisjes met zestien graden, maar het zal gauw opwarmen dus het is mijn gewoonlijke zomerse tenue, bloezend topje en een broekrok. 

De monteur voor de wasmachine belt af en dat komt eigenlijk wel goed uit want nu kan Rick gewoon tegelijkertijd met mij naar zijn werk. Hij zet me bij de metro af waar ik met een vroeger dan gewoonlijke trein meekan. 

Dat blijkt maar goed ook want halverwege moeten we meer dan een half uur bij het Clarendon station wachten. Er is politieactiviteit bij een station verderop waardoor er flinke vertragingen ontstaan. Gelukkig ben ik nog wel vroeg genoeg in de stad om even een toiletbezoek in het Smithsonian kasteel te kunnen brengen. 

Dan ga ik bij het metrostation staan wachten, maar om tien over tien is er nog niemand. Als ik mijn email check blijken A. en A. bij de andere metro uitgang te staan. Daarna hebben we elkaar snel gevonden. Zij zijn collega's van elkaar en ook vriendinnen.

Als eerste lopen we naar het eindelijk opnieuw geopende Washington Monument. Voor het eerst in een paar jaar kunnen we weer tot vlakbij komen. Binnenkort moet ik die nieuwe lift maar eens gaan uitproberen. 

Bij het Tweede Wereldoorlog monument wordt weer een ceremonie gehouden voor een groep Honor Flight veteranen. Vandaag zien we drie van die groepen van over het hele land. Het is er ook het ideale weer voor, niet zo ontzettend warm voor die oude mensen.

Behalve die groepen veteranen is het vrij rustig bij de monumenten. Via het Vietnam Veteranen monument en het Lincoln Memorial lopen we naar het Koreaanse oorlogsmonument. Hier zien we een hele groep veteranen uit die oorlog foto's van elkaar met de roestvrijstalen soldaten maken.

Dan steken we over naar het Tidal Basin. Daar bezoeken we Martin Luther King Jr. en Franklin D. Roosevelt, maar Jefferson slaan we over. Daarover vertel ik van verre want het heeft geen nut er helemaal heen te lopen nu het in de steigers staat.

Via de achterkant van het Witte Huis lopen we dan naar Potbelly. Daar kunnen we lekker buiten zitten want daar is het perfect weer voor. De dames nemen een broodje en ik de Farmhouse salade, met blauwe kaas en ei. We zijn allemaal zeer tevreden met onze lunch.

Na het eten zetten we onze tocht voort naar de voorkant van het Witte Huis en dan Pennsylvania Avenue af naar het Capitool. Daar zijn beide kamers in sessie en schijnen er nogal belangrijke beslissingen te worden genomen omtrent het starten van de impeachment procedure van Trump.

Als laatste steken we over naar de Library of Congress. Zoals altijd wordt dit heel mooie gebouw zeer bewonderd. Na heel wat foto's zijn we weer beneden en wijs ik hen de tunnel naar het Capitool. We nemen afscheid en dan gaan zij de Capitool tour nog doen en ik loop naar de metro.

Eenmaal terug in Vienna voel ik mijn voeten toch teveel om, zoals ik eerst van plan was, terug naar huis te lopen. Een Uber is snel geroepen en de vriendelijke Marokkaanse chauffeur brengt me in een ommezien thuis.

Daar is Orion natuurlijk weer heel blij me te zien. Hij volgt me overal met zijn beer in zijn bek, zijn standaard begroeting. Dan geef ik hem een botje waar hij tevreden op gaat liggen knauwen. Vandaag is hij alweer drie jaar bij ons en dus is het tevens zijn 3,5 jarige verjaardag.

Rick komt vroeg thuis en we gaan naar de officiele opening van Zenola. We komen er een kwartier voor de ceremonie aan en zien een aantal bekenden waar we gezellig mee praten. De serveerster van zaterdag blijkt de vriendin van de barman bij Pazzo Pomodoro te zijn met wie wij heel vaak praten.

Er zijn kleine hapjes van de gerechten, die op hun menu staan, en het wordt zo leuk gepresenteerd! Het is bijna jammer om een van de lepeltjes te nemen. Het is allemaal weer erg lekker.

Als Laurie, de burgemeester, er eenmaal is begint de ceremonie voor de officiele opening van het restaurant. Dit restaurant is een familie restaurant, de naam is een combinatie van de eerste twee letters van de voornamen van de dochters van de chef en eigenaar.

Samen met de burgemeester wordt het lint doorgeknipt en dan is het restaurant officieel geopend. Er is een goede opkomst en we proeven de verschillende hapjes. Dat is niet genoeg voor een avondmaal dus Rick en ik bestellen een paar gerechten van het menu. Voor mij twee voorafjes, een tomaat met geitenkaas en de sardientjes. Rick heeft het kiphoofdgerecht. Pas tegen achten gaan we weer huiswaarts, zo gezellig was het!

En zo eindigt weer een lange maar heel leuke dag. Dit restaurant wordt er een waar we vaker zullen komen. De dochter Laura blijkt mijn vragen op Facebook te hebben beantwoordt. Zo'n familiegelegenheid willen wij natuurlijk ondersteunen.