Over een spa verwendag

Rick is al voor zevenen uit de veren, maar ik blijf nog even liggen. Om kwart over zeven houd ik het bed ook wel voor gezien en ga naar beneden. Rick laat Orion uit en dan gaan we ontbijt halen van de Starbucks drive thru in Vienna. 

Het is zaterdagochtend dus we gaan daarna even langs het marktje bij het Community Center. Daar zien we Denise, een vriendin die naar North Carolina is verhuisd. Na een welgemeende hug praten we even bij.

Dan lopen we langs de standjes waar Rick bijna een omelet als ontbijt koopt. Uiteindelijk doet hij het toch maar niet en eet de cereal, die met zijn dieet komt. Rick zal volgende week in Las Vegas nog genoeg zondigen. 

Verder spelen we wat Pokemon Go en gaan dan huiswaarts. Rick gaat inpakken en een taxi bestellen voor morgen en ik doe mijn uur op de elliptische machine. 

 

Rond half een rijden we naar het Mandarin Oriental hotel in Washington. Daar geven we de auto af aan de valet en gaan dan lunchen bij Muze, een van hun restaurants. Het is lekker weer dus we gaan net als de meeste andere mensen op hun terras zitten.

Om mijn speciale spa middag te vieren neem ik een glaasje brut Rose. Daarbij heb ik de salade met gepekelde kersen, hazelnoten, gorgonzola en garnalen op een bed van spinazie. Lekker en licht, precies goed voor de lunch. Rick vind zijn garnalen wrap ook heel smakelijk.

Keurig op tijd zijn we bij de spa en Rick checkt mij in. Dan gaat hij zich vermaken aan The Wharf, een promenade langs de rivier met allerlei restaurants en winkels. Rick kan daarheen lopen dus hij laat de auto bij het hotel.

Als beginritueel krijg ik een kopje kamille thee en een koud doekje om me op te frissen. Mijn Fitflops worden verwisseld door een paar van hun slippers. Dan word ik meegenomen naar de dames spa. Daar is het meteen een oase van rust. 

Na mij gewezen te hebben waar alles is krijg ik een kluisje voor mijn spullen en een heerlijke met fluweel gevoerde kimono. Ik doe alles in mijn kluisje en ga dan naar de wachtkamer voor de massages. 

Daar staat Joanne me al op te wachten. Joanne is Brits en ongeveer mijn leeftijd. Ze is ontzettend aardig en we hebben komend uit Europa natuurlijk ook wat gemeen. Ik kleed me uit en ga op de massagetafel liggen.

Rick heeft als eerste een body scrub massage voor me geboekt. Die zal 50 minuten duren. Joanne vraagt welke geuren ik lekker vind en de keuze valt op grapefruit en lavendel aromatherapie. Ik had geen idee wat te verwachten, maar de body scrub is erg ontspannend.

Het is voor het eerst ooit dat ik van een massage geniet. Ik bedenk me dat ik altijd pijnlijke shiatsu of deep tissue massages heb gehad. Joanne vindt deep tissue massages achterhaald. Volgens haar reageren spieren daar juist niet goed op. Na de afgelopen paar deep tissue massages, die me enkel naarder deden voelen, heb ik de neiging haar te geloven.

Voor ik het weet is deze massage voorbij. Joanne zet de douche voor me aan en geeft me de privacy om te douchen zolang ik wil. Mijn huid voelt zo zacht! Na vijf minuten heb ik de scrub van me afgewassen en ga ik weer op de massagetafel liggen.

Nu komt waar ik enorm naar uit heb gezien, de hot stone massage. Wauw! Wat een super massage is dit! Ik voel de pijn gewoon uit mijn lichaam trekken. Ik had hoofdpijn en mijn heupen deden veel pijn voor we begonnen. Na het uur en twintig minuten is dat allemaal weg! Ik heb me in tijden niet zo goed gevoeld! Dat is voor herhaling vatbaar!

Na afscheid van Joanne te hebben genomen kleed ik me in bikini. Ik ga een tijdje in de jacuzzi zitten lezen en laat Rick dan weten dat ik klaar ben. Hij komt teruglopen en maakt kennis met Cherrill, die alles voor hem geboekt heeft. Zij geeft ons een glaasje prosecco om op mijn verjaardag te toasten en dan rekent Rick af.

De prijs van de hot stone massage is zodanig dat ik me die hier misschien eens per jaar kan veroorloven. Online heb ik echter al een massage therapie bedrijf vlakbij gevonden dat de hot stone massage ook doet voor een derde van de prijs hier. Ze krijgen goede recensies dus ik ga dat zeker proberen.

We halen de auto op van de valet en rijden naar The Wharf. Daar vindt Rick een parkeerplek waar hij zijn auto kan opladen. Hij heeft ook de restaurants hier vanmiddag bekeken en zijn keuze viel op Kilawa, een restaurant met Aziatische kleine gerechtjes, het tapas idee. Ik zie dat de chef de Ier is, die vroeger een chique restaurant in Alexandria had. Wat een verandering, maar hij heeft een Michelin ster hier.

We krijgen een tafel op hun terras met zicht op de rivier. Dit was vroeger een ontzettend saai gebied en nu is het helemaal "ver-Europeest" zoals Rick en ik het noemen. Restaurants met terrasjes, allerlei tentjes met eten om mee te nemen, appartementen en hotels. Het is helemaal gemoderniseerd.

Voor ons eten bestellen we een paar kleine gerechtjes voor onszelf. Voor mij de biefstuk tartaar, die met kroepoek wordt geserveerd en de tonijn met avocado en komkommer. Het is werkelijk om hapje voor hapje op te peuzelen. Rick heeft een paar varkensvlees gerechtjes.

Daarna delen we een voortreffelijk smakend krabgerechtje met vlees van de blauwe krabben, die hier in de Chesapeake Bay worden gevangen. Daarbij ook nog een groentegerecht wat ook bijzonder smaakt. Zeker een restaurant om naar terug te keren en een heel fijne afsluiting van een super dag!

Ongewoon voor mij publiceer ik dit blog op een zaterdagavond want morgen vliegen we 's ochtends vroeg naar Las Vegas en zullen daar het grootste deel van de dag doorbrengen. Deze spa ervaring verdient zijn eigen blog.