Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, juni 21, 2020

Dag 10 en 11 Michigan: Over een druk en productief weekend




Zaterdag

Ondanks het late naar bed gaan gisteravond lukt het ons om voor achten op te staan. We gaan weer naar Brooklyn Bagels voor onze ijskoffies en Rick haalt een sausage egg Mcmuffin van McDonald's. Ik maak liever mijn eieren met groentes, zodat dat allemaal op wordt gebruikt.

Na het eten loop ik hard op de plaats tot ik 5000 stappen bijeen heb. De rest komt later vandaag wel. We zijn nu aan de laatste loodjes in de keuken toe. Ik loop weer tig keer naar de tafel voor het huis om daar glazen en andere keukenspullen op te leggen. 

Rick maakt het mooie met hout ingelegde Marokkaanse tafeltje klaar voor transport. Dat kocht Dad tijdens zijn reis met Rick naar Marokko en Rick heeft er dus fijne herinneringen aan. Het wordt wel even bedenken waar we het neer kunnen zetten thuis.

Tegen elven gaan Rick en ik naar het centrum van Muskegon waar het markt is. We kopen er tomaten, want willen niet teveel eten overhouden straks. Alweer vallen mij de Nederlandse en dan vooral Friese achternamen op. Op de foto's zie je Visser en Zandstra, maar vrijwel alle bedrijven daar hebben een Nederlandse naam. 






Aan de overkant van de markt is The Cheese Lady. Het is een winkel met een enorme keuze aan kazen. Rick en Lisa hadden er al een aantal gekocht toen we hier pas kwamen en ik wil wat mee naar huis nemen. Het is moeilijk kiezen, maar het worden uiteindelijk brie met champignons, boerenkaas (die zij als boorenkaas schrijven) en vlaskaas. Ook neem ik een bakje zalm pate mee. 



Thuis maken we snel lunch. We hebben om twee uur afgesproken met Ricks ooms, Dick en Jim, en een van zijn nichten, Julie, met wie ik ook veel Facebook contact heb. Jim is even vergeten zijn zussen ook uit te nodigen, dus de tantes zijn niet van de partij. Jammer, want die vind ik ook altijd erg leuk.

In Luke en Lisa's truck rijden we naar Heritage Landing, een park aan het meer. Je kunt hier, zo blijkt, want wij kenden het niet, lange wandelingen maken. Dick heeft echter COPD en loopt met een zuurstoftank, dus we lopen een rondje en besluiten dan naar de bar aan de overkant te gaan. 



De Tipsy Toad is net gisteren weer geopend na de coronacrisis. Ze hebben een leuk dakterras waar een ontzettend vriendelijke bartender ons serveert. Het worden biertjes voor de mannen en Lisa en wijn voor Julie en mij. Lisa neemt onderstaande grappige foto, omdat Rick een Corona biertje heeft dat mij kan infecteren. Het is niet eens zo vergezocht, want de verkoop van dat biermerk ging flink omlaag de afgelopen maanden.


Tegen vijven nemen we afscheid. We zouden eigenlijk met een andere nicht en haar man gaan eten, maar die hebben op het laatste moment iets anders gaande. Geeft niet, een rustige avond is ook wel erg fijn. De anderen halen bbq en Rick haalt voor mij kung pao garnalen van de Chinees. Die is erg goed, heel veel verse groentes en een ruim aantal garnalen, en dat voor $10!

Rick heeft een video waarin Dad vertelde wat alles in huis betekende. We proberen uit te vogelen wat de verschillende schilderijen van gebouwen e.d. voorstellen. Het is bijzonder zo Dads stem nog te horen. Lisa maakt nog een doos met aandenkens en foto's leeg. Er komen weer heel veel herinneringen tevoorschijn. Dat maakt de avonden erg gezellig met zijn vieren.

Zondag

Rick bleef gisteravond langer op dan ik en ik ben dan ook voor de verandering eerder op. Als Rick ook wakker is geef ik hem de kaart. Rick heeft geen echte Vaderdag hier en het is ook nog eens de eerste zonder zijn vader.  

Voor zijn Vaderdag ontbijt wil Rick Starbucks dus daar gaan we heen. We zijn niet de enigen en er staat een rij. Het duurt niet lang voor wij aan de beurt zijn en met egg bites en koffies gaan we terug naar Dads huis.

Daar beginnen we aan de keuken. Ik draag weer pannen en andere keuken dingen naar voren. Ik doe vandaag niet mijn stappen, maar zo krijg ik er al heel wat bij elkaar. Zondag na de kerk is duidelijk de tijd dat mensen langskomen om te kijken. Aan het einde van de dag vandaag is er nauwelijks iets over.

Als we de hele ochtend bezig zijn geweest besluiten Rick en ik naar Grand Haven te gaan om te lunchen. Dat is een heel leuk stadje niet ver hier vandaan. Ze hebben de straat afgezet voor terrasjes van de restaurants. 

We zetten onze naam op de lijst voor een ervan, maar daar hebben ze alleen maar eiergerechten voor brunch. Bij de Grill Room is het menu lekkerder. We wachten even op een tafeltje en dan hebben we onze eerste maaltijd bij een restaurant sinds 13 maart.

Mijn tonijnsalade smaakt super lekker! Rick heeft een zalm bowl die er ook prima uitziet, maar er zit mango en ananas in dus niet voor mij. Wat is het weer leuk om gewoon op een terrasje te zitten! We genieten echt. 

Als we klaar zijn met eten lopen we nog even naar de waterkant. Daar is het druk op de rivier, die uitmondt in het Michigan Meer. Grand Have is zoveel leuker dan Muskegon, maar Muskegon werkt nu ook aan de toeristische kant. De stad ligt perfect aan het Muskegon Meer. 



Als we terug in North Muskegon zijn verbaast het ons hoe leeg de tafel met gratis spullen is. Dads luie stoelen wordt net ingeladen. Onvoorstelbaar hoeveel we weggegeven en verkocht hebben deze twee weken. Er zijn nog steeds dingen, die we willen verkopen, in de garage en daar gaan Pam en Laura zich over ontfermen. 

Carol wilde ons allemaal voor we vertrekken nog eens zien. We rijden in Luke en Lisa's truck naar haar huis en daar is Beau Beau super blij ons weer te zien. Carol maakt het goed en ziet er niet meer zo heel frele uit als vorige week. Het is een gezellig bezoek en na een uurtje nemen we afscheid want Pam heeft ons uitgenodigd voor het avondeten. 


We rijden weer met Luke en Lisa mee en gaan op Pam en Brett's deck zitten. Er zijn eerst wat drankjes en tortilla chips en dan neemt Pam het avondeten naar buiten. Ik was er al bang voor het is geen maaltijd, die ik gewoonlijk zou eten. 

Voor het eerst in meer dan een jaar eet ik kip en die smaakt best lekker. De maiskolven en aardappelsalade laat ik gaan, maar de koolsla vind ik heerlijk, hopelijk zendt Pam mij dat recept. Ik moet oppassen want moet binnenkort weer een glucose bloedtest laten doen. Het heeft me echter niet overtuigd om meer kip te gaan eten. 

Vandaag was een pijndag voor mij en ik denk ook voor Lisa. Ik ben dus blij als Lisa zegt dat ze naar huis wil. Daar zien we weer een prachtige zonsondergang. We kletsen nog een tijdje na en dan is het weer bedtijd. De dagen vliegen hier voorbij!


Allemaal een heel fijne week gewenst!


5 reacties:

Wentje zei

Wat een productieve dagen hebben jullie achter de rug! Fijn dat Carol er minder breekbaar uit zag.
In Nederland krijg je meestal een aantal dagen vrij om zaken te regelen als een ouder overlijdt. Is dat in Amerika ook zo? Of moet Rick hiervoor allemaal vakantiedagen opnemen.

Is er een speciale reden dat juist daar van oudsher zoveel Nederlanders zitten?

Anja L. zei

Wat hebben jullie hard gewerkt de afgelopen dagen, fijn dat er zoveel dingen worden meegenomen en gekocht.
De markt ziet er gezellig uit zeg en wat lekker dat je weer op een terrasje kunt zitten hè.
Gelukkig zag Carol er beter uit, heeft zij nog kinderen of blijft ze nu alleen achter?
Fijne maandag!

Petr@ zei

Een productief weekend en ook een gezellige. Zo fijn om allerlei mensen te zien die je maar weinig ziet. Ook fijn dat het goed gaat met Carol. Ik kan me voorstellen dat het zorgen voor Dad best zwaar voor haar was.

Die Nederlandse namen was me al opgevallen op foto's van jou op Facebook. Leuk! Ik kan me voorstellen dat dat gebied bij de Nederlanders pastte toen ze emigreerden.

Marion2 zei

Wat bijzonder dat er zoveel (nazaten van) Nederlanders wonen in Muskegon. Ik moet eerlijk zeggen dat ik voorheen nog nooit van Muskegon had gehoord. Echt bijzonder
dat ze daar terecht zijn gekomen. Maar ik kan het wel begrijpen, ik zou me in die
omgeving ook goed thuis kunnen voelen. Grappig ook dat ze nog met kaas en dergelijke werken. Het zit vast in de genen, haha.
Vlaskaas moest ik even opzoeken, dacht in eerste instantie dat je graskaas bedoelde.
Als ik het tegenkom, ga ik het ook eens proberen.

Ik heb wel te doen met Carol. Zo'n ongelooflijk zware tijd achter de rug en nu is
ze alleen. Ik hoop voor haar dat er nog familie en vrienden in de buurt wonen.

Petra zei

@Wentje - Wat betreft het vrij krijgen ligt het sterk aan je werkgever. Er is geen wetgeving voor. Rick mag zo lang nemen als hij nodig heeft en Lisa heeft hier dus wel gewerkt, maar doet consulting dus flexibel. Ik denk dat het landschap de reden is dat zoveel Nederlanders zich hier vestigden. Het waren vooral Friezen en Groningers.

@Anja - Carol heeft twee dochters, maar een woont in Ohio en een in Seattle dus ver weg. Gelukkig heeft ze Beau Beau nog en een groot sociaal netwerk via haar kerk.

@Petra - Ja, het landschap doet er Nederlands aan.

@Marion - Carol heeft een groot sociaal netwerk via haar kerk, gelukkig, en Beau Beau helpt ook. Zij en Dad woonden ook niet 100% van de tijd samen dus ze is al gewend een deel van de week alleen te zijn. Die Nederlanders vestigden zich niet alleen in Muskegon, hoor, in de hele staat zijn overal Nederlandse achternamen te bespeuren, al is het hier bij het Michigan Meer het meest.