Dag 7 Michigan: Over een drukke dag

Rick en ik hebben beiden niet lekker geslapen. Het was veel te warm in onze kamer ondanks de open schuifdeur. Om acht uur ga ik mijn te warme bed uit en schenk een kop van Luke's koffie in. Daarbij bak ik een paar eieren met mini kerstomaatjes.

Lisa heeft weer een drukke werkdag. De mannen gaan zware spullen uit de tuin op Luke's truck laden en ik doe weer mijn stappen op het deck. Dat gaat vandaag vlot, na een uur heb ik er 9000 bijeen en de rest komt later wel. 

Het is weer tijd voor een bezoek aan de Meijer en ik werp me op om de boodschappen te doen. Met ingredienten voor Ricks and mijn salades kom ik weer terug. Rick moet om een uur met Luke naar Carol dus voor hem maak ik in plaats van die salade gauw een broodje met kaas, kip en tomaat. 

Toen Dad zo ziek was hebben ze Carols kantoor gebruikt voor het ziekenhuisbed en alles. Daartoe moesten haar zware bureau en andere spullen de basement in. Dads grote wens was dat Rick en Luke dat allemaal weer als vanouds maakten. Gelukkig heeft Luke een handige steekwagen (alweer een nieuw Nederlands woord voor mij, ik blijf deze weken leren) waar dat bureau op past.

Lisa gaat de hele middag werken en ik besluit de linnenkast onder handen te nemen. Dat is best zwaar, die zakken met lakens en dekens en kussens! Ook nu zijn er weer dingen om voor het huis te leggen. Het is heel vermakelijk voor ons om te zien wat mensen allemaal meenemen. 

Ik vul weer een zak met rotzooi en dan is de vuilnisbak helemaal vol. Ze hebben hier zo'n automatisch systeem om die bakken te legen en je kunt er dus geen losse zakken bij leggen. Hoe we dat volgende week gaan doen is nog even een raadsel.

Voor nu besluiten Lisa en ik dan maar geen vuilniszakken meer te vullen. Ik schrob nog wat placemats schoon om buiten neer te leggen en dan weet ik niet wat ik verder nog kan doen. Ik ga dus op het deck van het heerlijke weer en uitzicht genieten.

Terwijl ik daar zit zie ik een bever langs zwemmen. Jammer genoeg is hij als ik bij het water aankom alweer bij de buren. Niet veel later komen er een paar chipmunks elkaar vlakbij mij najagen. Eentje blijft schattig zitten. 

Zo gaat de middag snel voorbij. Als de mannen terugkomen hebben ze Dads kleding, die hij bij Carol had, mee. Er zitten mooie jassen en schoenen bij, dus die worden te koop gezet. De rest gaat naar liefdadigheid.

We maken wat crackertjes met de zalmdip, die Laura hiernaast heeft gemaakt. Ik kreeg van Dad altijd een bakje mee naar huis dus dat ga ik ook missen! Ik heb het recept, maar zij maken het met verse zalm uit het Michigan Meer en dat smaakt stukken beter.

Saskia stuurt me onderstaande foto's. Zij wilde haar haar aan Locks for Love geven, maar dat vergat ze te vragen voor het te laat was. Wel zonde en Saskia baalt ervan, maar het is niet anders. Het nieuwe korte kapsel staat lekker pittig. 

De mannen spelen met Ricks drone, die bijna in het meer verdwijnt. Gelukkig kunnen ze hem nog net redden! 

We bestellen vanavond Chinees want niemand heeft zin om te koken of grillen. We beginnen allemaal moe te worden van de drukke dagen. Hopelijk hoeven er niet veel meer te volgen.

Als Lisa klaar is met haar werk eten we met zijn vieren. Het is iedere avond weer erg gezellig. Zo lang achter elkaar hebben we Lisa en Luke nog nooit gezien. We kunnen het altijd heel goed met elkaar vinden, ondanks dat we sterk uiteenlopende levens hebben en over veel dingen anders denken. 

Er worden weer foto's uitgezocht want daarvan zijn er zo ontzettend veel en we willen ze niet mee naar huis nemen om daar uit te zoeken. Dat doet Rick wel met alle dia's. Hij is van plan die te digitaliseren. Ik ben benieuwd wat daarvan gaat komen. Het laten doen is super duur, dus dat is geen optie.

Iedere avond is het dus weer een reis door de tijd. Ook voor mij, want er zijn foto's van onze bruiloft, die we nog nooit hebben gezien en veel van de kinderen, terwijl ze hier logeerden. Ik neem me voor echt op tijd te gaan slapen om wat bij te tanken.

Allemaal een fijne donderdag gewenst!