Mijn wekker gaat al om 6 uur, maar we blijven nog een kwartiertje liggen. Dan gaat Rick zijn thee maken en ik neem als eerste de badkamer in beslag.
Terwijl Rick doucht zet ik de rest van de spullen in de van. We laten Orion nog even gezamenlijk uit en dan rijden we om tien voor half acht de oprit af.
Bij de Starbucks drive thru is het redelijk deuk, maar we hebben al gauw onze koffies en egg bites in handen.
Dan beginnen we aan de lange rit naar Michigan. Het is een vreemd gevoel dat dit de laatste reis naar Dads huis zal zijn.
Katja, Kevin en Saskia zijn ook onderweg, maar zij hebben een ongeveer 200 kilometer langere rit dus zullen pas laat vanavond aankomen.
Onze rit gaat voorspoedig, er is vrijwel alleen vrachtwagen verkeer. Tegen negenen rijden we Pennsylvania al binnen.
Onze eerste pit stop is de tweede service plaza in Pennsylvania. Iedereen moet een mondkapje op en het is veel rustiger dan anders in de zomer.
Rick belt even met Lisa en zij zijn in Oklahoma. Hun reis duurt bijna 30 uur, want ze moeten vanuit noord Arizona bijna 5000 kilometer rijden. Laat wel zien hoe groot dit land is.
In Pennsylvania vind ik de boerderijen altijd zo leuk, zo typisch Amerikaans met hun "Oma Duck" schuren en silo's. Pennsylvania heeft ook eindeloze beboste bergen en we moeten af en toe door een tunnel. Iedere keer valt ons weer op hoeveel land hier nog compleet ruige natuur is. Zover je kan zien, mijlen lang.
Bij de laatste afslag in Pennsylvania gaan we de snelweg af en vinden een Subway. We hebben geluk, want na ons staat er opeens een rij. Ik neem een salade en Rick een flat bread.
Rick koos een broodje zodat hij al rijdend kan eten. We gaan dus meteen verder en om klokslag 12 uur rijden we Ohio binnen. Dit is de saaiste staat om doorheen te rijden.
Bij de eerste service plaza neem ik het stuur over en rijdt tot de laatste service plaza in Ohio. Niet veel later passeren we de grens met Michigan.
Een half uur later komen we in een zwaar onweer terecht. Wat kan het hier toch hhishouden! Gelukkig rijden we niet met het onweer mee en duurt de ergste regen maar een kwartiertje. Zo verliezen we weinig tijd.
Rond kwart over zes rijden we Muskegon binnen. Daar halen we eerst een Impossible burger bij Burger King voor Saskia. De kinderen zullen rond 10 uur aankomen en dan zijn alle restaurants natuurlijk al dicht.
De volgende stop is het hotel waar de kinderen zullen logeren waar we alvast betalen. Dan halen we eten van de Lakehouse Waterfront Grille, ook voor Katja en Kevin.
De rit naar North Muskegon is kort en dan zijn wij de eersten, die bij Dads huis aankomen. Het stormt ronduit en het water van het meer stroomt met flinke golven Dads tuin in, die gedeeltelijk overstroomd is.
Rick verzucht dat Dad dit vreselijk zou vinden, maar aan de natuur is weinig te doen. Leuk is wel dat we eenden in de tuin hebben zwemmen.
Na het eten pakken we de van uit en installeren ons in Dads slaapkamer. Het is een vreemd gevoel want die kamer is de enige in het huis, die we niet kennen omdat we er nooit ingingen.
Vanuit bed heb je een schitterend uitzicht op het Muskegon Meer. Geen wonder dat Dad hier zo verknocht aan was en jammer dat hij niet in zijn geliefde huis kon overlijden.
Terwijl ik dit schrijf gaat de telefoon en het is Laura, buurvrouw. Hun gezin is enorm behulpzaam. Hun zoons zorgen voor de tuin en Jim en Laura hebben Dad veel bijgestaan.
Terwijl ik met haar praat gaat de deurbel en daar is mijn vriendin Tammy met twee grote schalen kaas en vkeeswaren, zo lief!
Hier in Muskegon zijn er wel corona gevallen, maar vele malen minder dan bij ons. Toch zijn er hier ook maatregelen en moeten mondkapjes in winkels. Tammy en ik geven elkaar dan ook geen hug.
En nu is het wachten op de anderen. Ik geniet van het uitzicht op het meer. De natuur heeft altjjd iets rustgevends. En al is de reden dat we hier zijn niet vrolijk, de verandering van omgeving doet me goed.
14 reacties:
Fijn dat jullie goed zijn aangekomen. Wat lijkt me dat moeilijk dat alles nu voor de laatste keer is. Laatste keer in Dad's huis, laatste keer de reis naar Michigan.
Fijn dat Katja en Saskia kunnen komen.
Heel veel sterkte de komende dagen!
Veel sterkte en kracht gewenst.
Wat een lange rit maar het klinkt alsof het voorspoedig ging. Hopelijk zijn de kinderen intussen ook gearriveerd. Wat een mooi huis van Dad, mooie plek. Veel sterkte komende dagen!
Wat fijn dat jullie zo’n voorspoedige reis hebben gehad.
Het lijkt me inderdaad vreemd om in Dad zijn kamer te slapen.
Ik kan ne voorstellen dat hij het daar fijn vond, het ziet er mooi uit.
Sterkte!
ik wens jullie een mooi afscheid van Dad toe. Het zullen zware dagen zijn maar hopelijk met veel goede herinneringen. Heel veel sterkte
Marijke
Fijn dat de reis zo vlot is verlopen en jullie goed zijn aangekomen. Ook fijn om de kinderen weer te zien de komende dagen, al is de reden niet leuk.
Wat woonde je schoonvader toch prachtig zo aan het meer. Ik kan me voorstellen dat het hier ook flink kan spoken qua weer.
Wat lief dat iedereen zo voor jullie klaar staat, buren en vrienden.
Het zullen emotionele dagen worden, met een traan en een lach ongetwijfeld.
Veel sterkte maar geniet ook van de lieve mensen om je heen.
Fijn dat jullie goed zijn aangekomen, de kinderen hopelijk ook.
Wat woonde dad mooi daar aan het meer.
Veel sterkte de komende dagen voor jullie allemaal.
Altijd verdrietig,als de laatste van een ouder weg valt.
Dan is je "thuis "er niet meer.
Nu is het afscheid nemen van Dad,
wens jullie veel sterkte toe,voor de komende tijd.
Fijn dat die lange reis voorspoedig verliep.
Inderdaad wat een afstanden worden er nu afgelegd om te erbij te kunnen zijn.
Nu met de carona tijd mogen er hier bij een begrafenis of crematie
maar 30 personen erbij aanwezig zijn.
Gelukkig is er soms een url bij ,waar je thuis zo,n afscheidsdienst,
live mee kunt volgen en wat daarna nog een hele tijd te zien is.
Heb zelf de laatste 2 weken ook al 2 geliefde familie leden verloren.
Het is een heel verdrietig jaar voor heel veel mensen in de wereld.
Liefs Joke
Wat lijkt me dit moeilijk, alles voor het laatst.
Wat een afstand moet je schoonzus afleggen, ongekend. Heeft ze dit laatst ook zo gedaan? Is er momenteel ook geen binnenlands vliegverkeer in de VS? Ik kan me overigens heel goed voorstellen dat je daar nu niet voor kiest.
Het lijkt me een vreemd gevoel om alleen in het huis te zijn en in deze slaapkamer te slapen. Maar wat een prachtig uitzicht, ik kan me voorstellen dat dat troostend werkt.
Net zoals de vrienden en buren die meteen op stoep stonden.
Heel veel sterkte en op afstand een dikke knuffel voor jullie allemaal!
Heel veel sterkte de komende dagen, fijn dat de reis goed is verlopen. Bij zo'n emotionele rollercoaster kan een andere omgeving soms wat afleiding bieden, hoe raar dat ook klinkt. Daarover gesproken, ik zag al scrollend door de obituaries, erg veel Nederlandse (achter)namen op de site van de begrafenisonderneming (die zelf ook Nederlands klinkt). Dat was eigenlijk best opvallend. Is de regio waar Dad woonde, een gebied waar veel Nederlandse migranten naartoe verhuisden in het verleden?
Gecondoleerd met het verlies van jullie(schoon)vader en opa.
Sterkte de komende tijd.
Greet (aaforum)
@Bente - We hebben hier ook heel goede vrieden en de rest van de oudere garde van Ricks familie wonen, dus niet de laatste keer Michigan, maar wel de laatste keer hier in North Muskegon, behalve misschien eens langs rijden.
@Irene, Sophie, Anja, Marijke, Petra, Anja, Wentje en Greet - Dank jullie wel!
@Joke - Hier mag dat nog niet, maar we zouden het sowieso niet doen, want er zijn veel ouderen en mensen in de risico groep onder Dads familie en vrienden. Hij wilde toch geen uitvaart dus er is geen haast mee. Zodra het veilig is organiseren Rick en Lisa een "celebration of life" voor hem.
@Marion - Er is wel binnenlands vliegverkeer en vorige keer vloog Lisa wel. Dit keer willen ze meubelen meenemen, dus hebben een grote aanhanger mee daarvoor.
@Niels - Ja, Michigan, vooral het westen van de staat waar we nu zijn, lijkt erg op Nederland en daardoor hebben veel Nederlandse immigranten zich hier gesettled. Er zijn hier ook plaatsjes, zoals Holland en Zeeland. Holland heeft een heel Nederlands "dorp" met winkels met Nederlands eten en een heuse molen. In Grand Rapids, hier niet ver vandaan, is een van de grootste Nederlandse boodschappen winkel in de VS.
Gecondoleerd met het overlijden van Dad. Veel sterkte aan jullie allen.
Grtjs,
Brin
Een reactie posten