We lagen gisteren eindelijk op tijd in bed. We hebben bovendien heerlijk geslapen en staan beiden om kwart voor acht op. Dit is de eerste ochtend met slecht weer deze hele reis! Wat hebben we geluk gehad met het weer!
Rick neemt dan ook een warme koffie van Brooklyn Bagels, maar ik houd het bij de ijskoffie. Dan rijden we door de drive thru van McDonald's voor ons ontbijt. Ik neem de bacon, ei en kaas biscuit en eet daar de biscuit niet van. Verder eet ik de overgebleven mini paprika's.
Daarna help ik de anderen het groot vuil in Luke's truck te laden. Ook alle gordijnen van de slaapkamers gaan mee dus Rick en ik moeten morgen wel oppassen, want we hebben nu inkijk. Het maakt de kamers wel vele malen lichter!
Als de mannen alles naar de stortplaats gaan brengen begin ik, dit keer binnen, maar nog steeds met uitzicht op het meer, aan mijn stappen. Na dat uur beweging breng ik onze overgebleven spullen naar de van en richt die in zodat morgen hopelijk onze bagage er ook nog in past. Het is wel passen en meten, maar ik denk dat het gaat lukken.
Tegen de tijd dat de mannen terug zijn is het weer zonnig. Wel nog koel, maar 21 graden en flinke wind, maar de zon maakt alles goed. Voor de lunch heb ik nog allerlei overgebleven groentes gevonden, maar ik heb geen proteine. Rick en ik lopen even naar het winkeltje aan de overkant waar ik nog het laatste pakje ham scoor.
Ondanks de wind eet ik toch buiten. Wat zullen we dit uitzicht missen! Toch zou geen van ons dit huis willen want de winters hier in Michigan zijn ons allemaal veel te lang. Vroeger ging Dad vaak ijsvissen op het meer, maar met de klimaatsverandering is het daar niet vaak meer koud genoeg voor.
We wachten nog tot wat andere spullen opgehaald en betaald worden en gaan dan naar de bank om de opbrengst van de verkochte dingen op de bankrekening te zetten. Daarna rijden we naar Veterans Memorial Park, een mooi park ter nagedachtenis aan de verteranen van de verschillende oorlogen.
We lopen het rondje en spelen ook Pokemon Go. Er zijn hier veel pokestops en gyms. We zien een schattig schildpadje, een Eastern box turtle.
Na een half uurtje hebben we het rondje gelopen en zijn we flink uitgewaaid. Het was een fijne manier om onze gedachten weer even te verzetten. Vandaag is ook weer een beetje emotioneel want nu hebben we Dads geliefde huis helemaal leeg gehaald.
De rest van de middag lees ik buiten tot ik dit blog wil gaan schrijven. Opeens blijkt mijn keyboard niet goed te werken. De D, M en O doen het niet meer. Wat Rick ook probeert hij krijgt ze niet meer aan de praat. Dit alles schrijf ik dus op Ricks laptop. Hopelijk kan het gemaakt worden, maar we vrezen van niet.
Voor het avondeten maken we een mengelmoes van overgebleven eten. We hebben braadworst, gehaktballen en biefstuk, broccoli en kaas tots, gegrilde paprika en ui en een salade. Het is teveel, maar zo hoeven we maar weinig weg te gooien. Wat er nog over is komt Pam halen.
Na het eten komen Pam en Brett en Laura en Jim langs. Dit gezellige samen zijn ga ik thuis weer missen, want daar zijn we veel voorzichtiger met interacties. Er zijn daar ook veel meer COVID19 gevallen, al is het op het moment maar een paar tientallen nieuwe gevallen. In andere staten gaat het niet zo goed.
Nu ga ik nog even de gezelligheid opzoeken en morgen zullen we de lange rit huiswaarts maken. "Bittersweet" noemen ze dat hier, we willen graag naar huis, maar vinden het ook moeilijk om hier afscheid te nemen van de mensen, die we deze afgelopen paar weken veel beter leerden kennen.
Allemaal een fijne woensdag gewenst!
10 reacties:
Wat een bittersweet moment,inderdaad. Je bent klaar met het huis, maar je bent dan ook meteen echt "klaar". Toch the end of an era, en dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Knap hoor, dat jullie dit allemaal zo hebben kunnen doen. Sterkte met de rit naar huis morgen!
Grts!
Judith
Sterkte bij het afscheid nemen van Muskegon. Voor Rick in het bijzonder omdat het ook een definitief afscheid is van zijn vader.
Jullie hebben alles in zo'n korte tijd goed geregeld en dat is vlot verlopen. Nu kunnen jullie terug naar huis want dat is ook wel een mooie omgeving wél anders dan Muskegon.
Veilige terugreis en wat zal Cosmo blij zijn jullie terug te zien.
Groeten van Hilde uit B.
Het zal raar zijn als jullie straks wegrijden. Maar gelukkig met goede herinneringen.
Goede reis vandaag!
Sterkte straks met het afscheid van zo'n bijzonder stuk uit jullie levens. Goede reis naar huis, Orion gaat vast uit zijn dak!
Wat lijkt me dat vreemd, zo voor het laatst in het huis van Dad te zijn. Jullie kunnen er in de toekomst natuurlijk nog wel langsrijden als jullie daar zijn, maar dat zal toch anders zijn. Sterkte met dat afscheid eene goede reis terug!
Heel vreemd zo’n leeg huis en daardoor de def. afsluiting van een heftige tijd. Succes met de allerlaatste loodjes en veilige reis terug. Heb je blogs allemaal gelezen en vind het knap en ook mooi hoe jullie dit allemaal samen geregeld hebben. Groeten, Sally
Afsluiting van een emotionele periode en afscheid nemen van dit geliefde huis en de mooie omgeving. Zeker de herinneringen blijven . Nu een lange autorit terug naar huis, goeie reis
en voor de komende dagen ; rust lekker uit.
En Orion kan zijn geluk niet op ; het vrouwtje is weer thuis. !
Liefs Wil
Wat een spectaculair mooie luchten heb je daar.
Wat snel hebben jullie alles met elkaar op orde en ook nog gezellig; mooie herinneringen maken zo.
@Judith - Ja, heel fijn dat we dit zo met zijn allen konden doen
@Hilde - Het is ook weer fijn om thuis te zijn, ja
@Anja - Ook deze paar weken hebben we mooie herinneringen gemaakt
@Sonja - Orion deed het heel goed met Emily, die nu onze buren op reis zijn vijf dagen voor hem heeft gezorgd
@Petra - Dank je wel
@Sally - Heel fijn dat het allemaal zo gezellig is gegaan en iedereen zijn deel deed.
@Wil - Ik zie erg naar die rust uit, want het was wel even aanpoten
@Tineke - Zeker goede herinneringen
very good article
Een reactie posten