Het is zo vochtig als we opstaan dat alle ramen beslagen zijn, zelfs de keukenramen en -deur! Dat gebeurt niet vaak. Ik eet desondanks ontbijt op het deck. Rick moet vroeg aan de bak dus we halen dit keer onze koffies van de Starbucks vlakbij.
Voor mij is het ook wel goed, want zo kan ik vroeg mijn stappen routine beginnen voor het te warm wordt. Als Saskia naar beneden komt lijkt ze okay, maar een half uur later tref ik haar toch weer huilend aan. Het enige wat ik kan doen is thee maken en haar over haar rug strijken. Wat een verdriet!
Gelukkig is ze weer wat kalmer als het tijd is voor mijn personal training. Bij Sharon vind ik altijd ook een luisterend oor. Alle spieren komen weer aan bod en ik hoop dat ik er niet teveel spierpijn van zal krijgen. Ik lees overal hoe belangrijk het is je spiermassa bij te houden na de zestig en daar ben ik dus maar iets meer dan een jaar van verwijderd. Ik ben Sharon dus dankbaar.
Op de terugweg stop ik bij een paar van de mooie tuinen in Vienna. Er vliegen heel veel vlinders, maar geen dichtbij genoeg om te fotograferen. Ik concentreer me dus op de bijen en hommels, ook prachtige en zeer nuttige insecten.
Saskia's auto is een grote rotzooi en er komen twee vuilniszakken vol uit. De kleren laat ze hier, want daar heeft ze geen plaats voor in haar kamer in Richmond. Natuurlijk zijn hier ook weer herinneringen aan Justin, ach gos!
Saskia houdt het bij wat vruchten voor de lunch. Als Rick zijn lunchpauze heeft gaan we Vienna in en halen onze salades bij Subway en Cava. Ik eet op het deck, maar arme Rick moet weer terug naar zijn presentatie. Hij heeft maar weinig slaap gehad vannacht om die klaar te maken.
Na de lunch rijden Saskia en ik naar Jiffy Lube. Haar auto heeft heel hard een beurt nodig en het lichtje in de van is ook aan. Gelukkig is er verder niemand en kunnen we meteen terecht. Het zal een half uur duren en Saskia en ik zitten liever niet in het kantoortje dus maken een korte wandeling naar het centrum.
Daar vinden we een bankje in de schaduw en hebben weer een goed gesprek. Het moeilijkste is dat ze het al over hun verdere leven samen hadden en Justin haar op het hart drukte dat ze altijd samen zouden zijn ondanks wat problemen. En opeens dit, het komt allemaal keihard aan. Ik luister, maar heb natuurlijk geen concrete antwoorden.
Als we terug bij Jiffy Lube zijn staan beide auto's klaar. Ik betaal en we rijden terug naar huis. Ik ga buiten zitten lezen en Saskia gaat een show kijken met Laura. Als ik boven kom om me te verkleden voor het zwembad tref ik opnieuw een hoopje ellende.
Iedere keer dat ik in Vienna ben zie ik nieuw geverfde putdeksels
Wat is dit moeilijk zeg! Er is geen troosten aan. Gelukkig is Rick ook net klaar met werken en neemt even van mij over terwijl ik naar het zwembad ga. Ik moet zeggen dat mijn tranen ook tevoorschijn komen, ik vind het zo ontzettend naar!
Bij het zwembad zie ik Chris en vertel haar over Saskia. Zij heeft een aantal jaren geleden een nare scheiding meegemaakt van haar man, die 35 jaar haar beste vriend was. Ik denk vaak aan haar, want als Saskia dit zo diep voelt kan ik me niet voorstellen waar Chris doorheen is gegaan.
Chris heeft nu alweer een paar jaar een vriend en natuurlijk weet ik dat Saskia hier ook bovenop gaat komen. Katja en Kai hebben ook hun aandeel van moeilijke tijden gehad en nog. Zij slaan zich er ook doorheen en ik hoop dat Saskia die kracht ook vindt.
Het zwemmen helpt me. Ik trek tien baantjes en lees dan verder in mijn boek. Opeens hoor ik donder en de lifeguards ook dus we moeten het water uit. Het is drie minuten voor het einde van mijn zwemperiode. Het zwembad gaat tenminste drie kwartier dicht (veel langer uiteindelijk). Wat heb ik een geluk gehad!
Saskia is inmiddels vertrokken naar haar vriendin Natalie en Rick is een heel lijstje van wensen aan het afwerken. Ik ga op het deck zitten en luister naar de spectaculaire donder om ons heen. Hier blijft het helemaal droog, maar net ten noorden van ons zijn tornado waarschuwingen. De luchten zijn dan ook spectaculair.
Als Rick weer terug is maken we ons klaar voor het wekelijkse happy hour met Chuck en Christine. Dit keer praten we bijna anderhalf uur en is het al bijna half acht voor Rick en ik aan eten denken. We besluiten, al is die niet zozeer koolhydraatarm, een bloemkool bodem pizza van Mod Pizza te bestellen.
De eerste keer gaat het mis, want mijn pizza is zeker niet wat ik had besteld. Gelukkig heeft het restaurant dat ook gemerkt en belt Rick dat ze de verkeerde pizza mee hebben gegeven. Ze geven ons geld terug en maken gratis een nieuwe. Mod Pizza is heel dichtbij en al gauw genieten we ervan.
Saskia komt terug en voelt zich duidelijk beter. Op en neer, het zal vast nog een tijd zo blijven. Wij zijn moe van de emoties en Rick van de korte nacht. Tijd om naar bed te gaan, tot morgen!
4 reacties:
Wat erg om steeds zo hoopje ellende te vinden. Sterkte!
Dit is zo erg voor Saskia, hopelijk kan ze het verwerken op een redelijke termijn.
Ziet ze het wel zitten om nu in haar eentje helemaal naar Alabama te rijden?
Heerlijk om nog even van het zwembad te kunnen genieten. De onderste foto van de bij in het hart van de bloem vind ik beeldschoon. Ik heb een zwak voor hommels sinds ik meer over ze weet en de bloem is zo mooi.
Liefdesverdriet is zo heftig en ingrijpend. Ook moeilijk voor jullie om Saskia met zoveel verdriet te zien.
Sterkte voor jullie allemaal.
Jammer dat het zwembad binnenkort sluit. Ik geniet nog even van het zwembad op de camping. Het buitenbad gaat open wanneer het + 20 graden is. Gelukkig is er ook een binnenbad want de 20 graden halen we helaas niet meer iedere dag.
@Anja - Ja, ik heb haar nog nooit zo gezien, zo in en in triest :(
@Marion - Die rit naar Alabama zal haar goed doen en even helemaal uit haar vertrouwde wereldje ook. Ik ben blij dat ze gaat. Hier herinnert alles haar aan Justin.
@Anja - Dank je wel! Oei, 20 graden is mij echt te koud om te gaan zwemmen!
Een reactie posten