Over maandag

Het begin van de werkweek is er weer en Rick staat om zeven uur op. Het is bewolkt en dus donker in de kamer. Ik blijf nog een uurtje liggen. 

Rick kondigt aan dat hij vandaag zijn Starbucks koffie in Reston gaat halen, daarna heeft hij een afspraak bij zijn orthopeed. Hij wil daarvoor eerst een stuk lopen, want dan komt de pijn in zijn knie tevoorschijn en kan hij die precies aanwijzen (uiteindelijk wordt hij doorgestuurd voor een MRI binnenkort).

Na mijn gewoonlijke ontbijt rijd ik dan alleen naar de dichtstbijzijnde Starbucks. Ik ben helemaal verslaafd aan de nitro brew. Er zit vandaag een gezellige sticker op mijn beker. 

Terug thuis doe ik een deel van mijn cardio op het deck. De rest komt later vandaag wel. Om tien uur fiets ik naar Sharons huis. Het is warm en vochtig, de laatste dag met zomerse temperaturen voorlopig. 

In Sharons garage staat de airconditioning aan. We gaan er weer hard tegenaan met de gewichten. Alleen mijn schouders ontzien we, want ik heb pijn in mijn linker schouder en het naderende slechte weer helpt ook niet. Het halve uur is weer zo voorbij. 

Op de terugweg maak ik een tochtje door de buurt. Langzamerhand worden meer tuinen voor Halloween versierd. Ik kan tijdens de Halloween- en Kersttijd nooit genoeg krijgen van die vrolijke tuinen. 

Rick heeft het druk en eet in zijn kantoor. Ik haal een sla wrap met allerlei lekkere Italiaanse dingen erin van The Italian Gourmet. Daar hebben ze zoveel lekkers en ook leuke Italiaanse bordjes e.d. Alleen wel schreeuwend duur, dus die neem ik niet mee. Wie betaalt nu zo'n prijs???

Buiten op het deck smul ik van de wrap. Hun plakjes salami, ham, prosciutto en provolone zijn flinterdun gesneden. Het lekkerste is om ze een voor een te eten. Een beetje rotzooierig, maar oh zo smakelijk. 

Na de lunch is het tijd om Fairyville in een feetjes Halloweentown te veranderen. Ieder seizoen is het weer zo leuk te zien welke spulletjes ik ook alweer heb. De feetjes hebben hun eigen pompoenen standje en verder allerlei griezeligs. 

Om de rest van mijn stappen bijeen te krijgen ga ik een wandeling maken. In een van de tuinen zie ik een monarch en een gele vlinder. Daar ga ik foto's van maken, de monarch poseert mooi. 

Terwijl ik mijn wandeling voortzet krijg ik een sms van de Nissan garage. Zij willen mijn van meenemen om de inruilwaarde te bepalen. Ik haast me terug naar huis, onderweg toch nog even een paar Halloween foto's nemend. 

Wali komt al gauw en merkt meteen op dat de van er prima uitziet en ik er een goede prijs voor zal krijgen. Rick en ik hebben dit weekend al gekeken wat een redelijke prijs is en laat deze garage ons nu precies die prijs geven. Geen onderhandelingen nodig dus, dat is wel heel fijn. 

Tommy, de manager, stuurt mij vervolgens de prijs voor de nieuwe auto met de inruilprijs eraf getrokken. Rick en ik vinden die heel redelijk en gaan ermee akkoord. De auto moet uit Tennessee komen en zal tussen woensdag en vrijdag hier zijn. 

Wali komt terug met allerlei papierwerk om te tekenen en de titel van de van mee te nemen. Als de auto er eenmaal is zal hij hem komen brengen en dan de van mee terug nemen. 

Op dat moment zal ik de check overhandigen. De manager wilde die nu al, maar we hebben pas vandaag het overboeken van het geld aangevraagd en ik wil niet betalen voor een auto, die ik nog niet eens gezien heb.  

Nu zie ik er wel heel erg naar uit om in de nieuwe auto op vakantie te gaan zondag. Dit is volgens mij de makkelijkste koop van een auto ooit en ik heb hem helemaal zelf geregeld. Dat is best goed voor mijn zelfvertrouwen, want voorheen dacht ik altijd Rick nodig te hebben bij dit soort dingen. 

Zo is de middag voorbij gevlogen en is het tijd om aan het avondeten te denken. Maar eerst happy hour, dat bestaat tegenwoordig uit een glas met half groentesap, half bloody Mary mix. Voor de smaak hoeft er geen wodka bij. Het is een heerlijk drankje. Rick en ik hebben er een paar crackertjes met zalmsalade bij.

Rick maakt zijn befaamde gevulde omeletten. De vulling is dit keer meerdere kleuren paprika, ui, champignons, spinazie en ham. Het is altijd weer een makkelijk en prima maal. 

Groot nieuws voor Katja, ze heeft vandaag haar manager in de ER laten weten dat ze een verplaatsing krijgt naar de verloskunde en kraamafdeling. Vrijdag kreeg Katja daar bericht van en nu is het dus officieel. Zij (en wij) is zo blij om op 1 november niet meer in de ER te hoeven werken. De COVID gevallen zullen ongetwijfeld weer omhoog gaan tegen die tijd. 

Jammer genoeg gaat het minder goed met Saskia. Ze is nog steeds heel erg verdrietig en probeert werk te vinden, maar dat lukt maar niet. Dat zal vast ook bijdragen aan haar stemming. Hopelijk kan ze nu vrijwilligerswerk voor een professor gaan doen. Dat zal haar gedachten tenminste wat afleiden.