Over een middagje natuur

Wat zie ik als ik mijn ogen open?? De zon, zowaar! Rick staat om half acht op en ik niet veel later. Het vriest wel, maar die zon is zo belangrijk. Ik geniet weer van mijn warme ontbijt, terwijl Rick zich klaar maakt.

Dan rijden we naar Starbucks en onder het genot van mijn nitro brew doe ik nog wat stappen voor ik naar Sharon ga. Ik heb nog steeds veel pijn dus we doen meer been- dan bovenlichaam oefeningen. Na afloop masseert Sharon mijn schouders met haar infrarode massageapparaat.

Na het halve uur personal training rijd ik naar Whole Foods. Daar koop ik tomaten en hun heerlijke zalmsalade. VLINDR heeft intussen flinke dorst en bij de Shell gooi ik haar vol. Ik heb besloten dat een vlinder vrouwelijk moet zijn, hoewel daar geen logica bij zit. 

Rond half een komt Rick verkondigen dat hij trek heeft. Dat heb ik ook! Ik bestel een salade van Subway en Rick van Cava. We hebben het weer over de gebeurtenissen van gisteren. Er zijn vandaag allerlei politici, die om het gebruik van het 25ste amendement van de Constitutie vragen. 

Dat amendement kan ingeroepen worden als een president zijn baan niet meer (veilig) kan doen. Als er genoeg stemmen voor zijn in het kabinet zou Pence tot 20 januari president worden. Dit zou de eerste keer ooit zijn en het gaat niet gebeuren. Pence is een te grote lafaard en de ministers nemen ontslag en kunnen dan niet stemmen. 

Dan is de andere optie nog eens een impeachment. Dat gaat er in het Huis van Afgevaardigden wel doorkomen, maar de Senaat is nog te vol met Republikeinen. Met andere woorden, Trump zal tot 20 januari president blijven, laten we hopen dat een kat in het nauw geen ra(arde)re sprongen gaat maken!

Na de lunch kleed ik me warm aan en neem mijn glazen bol en handverwarmer, die ik voor Kerst kreeg, mee. Ik rijd naar Great Falls, laat mijn parkenpas zien en parkeer. Het is niet erg druk, gelukkig, maar wel veel honden. Ik vind het jammer dat ik Orion niet mee kan nemen hierheen. 

Als ik uit de auto stap hoor ik geritsel in het gras en verwacht een eekhoorn te zien.  Het blijken echter drie herten te zijn en ze negeren mij compleet! Ik maak er op mijn gemak een filmpje van. Als ik na mijn wandeling terugkom zijn ze er nog steeds. 

Tijdens mijn wandeling haal ik mijn glazen bol uit mijn zak en experimenteer met verschillende posities en het is weer interessant wat de lens ziet. De blauwe lucht helpt zeker bij de foto's! Ik kan niet wachten tot er weer kleur in de natuur is. 

Na een wandeling langs de rivier loop ik naar de uitkijkpunten over de watervallen. Het heeft veel geregend de afgelopen tijd en de rivier is vol. Het wilde water kolkt richting Washington. Ik neem dit keer alleen een paar foto's door de bol en die lukken goed. 

Net na drieen ben ik terug bij de auto. Wat ben ik toch blij dat dit park zo dichtbij is! Als ik niet zoveel pijn had zou ik langer gebleven zijn, maar nu verlang ik naar mijn luie stoel. 

Thuis zet ik mijn fairy lights aan en puzzel wat. Het ziet eruit als een leuke puzzel met nationale parken, maar hij is van goedkope kwaliteit en dat maakt het moeilijk. Ik ben benieuwd of we hem ooit afkrijgen. 

Donderdagavond betekent happy hour met Chuck en Christine. We nemen toastjes met zalmsalade en drankjes mee de basement in. Het wordt weer erg gezellig en we hopen dit jaar elkaar weer in persoon te zien. Lukt het dit jaar niet, dan zeker volgend jaar!

Voor ons avondeten bestellen we van Zenola. Ik smul altijd van de kibbeh, spinazie driehoekjes en kibbeh nayeh. Jammer, dat ze hun tafels buiten opgeruimd hebben, anders zouden we daar gaan eten. 

Orion heeft heel veel zin in mijn kibbeh nayeh

Er zijn een paar grappige nieuwe programma's en die gaan we kijken. Afleiding, want de situatie in dit land is nog steeds zeer zorgwekkend. Twintig januari kan niet snel genoeg komen!