Over een pijndag en wijngaardbezoek

Oei, oei, oei, midden in de nacht voelde ik al dat het niet goed zat. Alle spieren in mijn lichaam zitten in de knoop als ik wakker word. Het lijkt wel of ze in brand staan. Zo erg dat ik er tranen van in mijn ogen krijg en dat gebeurt niet vaak. 

Rick heeft mijn koffie al klaar staan en ik maak mijn ontbijt met ei, tomaat en de van de markt gehaalde paddestoelen. Het is een (korte) werkdag voor Rick en als hij daar klaar voor is vertrekken we naar Starbucks. Onderweg heb ik zoveel pijn dat ik besluit mijn personal training af te zeggen. Het lijkt me niet goed om mijn spieren met gewichten te belasten. 

Aan de andere kant is het wel zaak om te bewegen. Vroeger, toen ik de diagnose fibromyalgie net had, lag ik hele dagen in bed, maar dat is juist funest. Ik ga dus naar boven en doe een uur op de elliptische machine. Het helpt maar matig. 

Zo mooi, ik ben dol op amaryllis!

Pijn neemt altijd al mijn energie weg en de rest van de ochtend doe ik mijn woordspelletjes. Rick heeft een conference call om half een en eet daardoor een late lunch. Ik besluit een lekker warme pho van Roll Play te laten bezorgen. Wat een genot is dat altijd!

Dan krijg ik speciale lenzen voor mijn telefoon, die ik heb besteld van Amazon. Het is een telelens, een macrolens, een wijdhoeklens en een visooglens. Ik probeer de macrolens uit op Orions oog en ben zeer tevreden met het resultaat! Ik kan niet wachten op mijn speciale fotomaterialentas, die woensdag komt. Dan neem ik al dat spul mee en ga experimenteren. 

Nadat Rick met zijn manager de komende maand heeft besproken is hij voor vandaag klaar met werken. We wilden de afgelopen weken naar een wijngaard gaan, maar dat is er niet van gekomen. Twintig minuten rijden hiervandaan is de Winery at Bull Run en daar heb ik gisteren een tafeltje gereserveerd. Dat moet tegenwoordig, al lijkt het me op een maandag onnodig. 

Inderdaad is er maar een ander stel. We krijgen een tafeltje buiten onder een propaan verwarmer en bestellen kaas en wijn. Ik heb een glas petit Verdot en Rick neemt de hete chocolade met port. We hebben er een Ierse kaas bij. 

Het is goed uit te houden ondanks de kou. De verwarmer doet zijn werk, maar ik heb ook mijn verwarmde zitkussen mee. Stoelen buiten zijn vrijwel altijd van ijzer en dus ijskoud. Dit kussen warm ik op in de magnetron en zorgt ervoor dat de kou niet van onderen naar binnen komt. Ik ga er ook een voor Rick bestellen. 

We gaan deze wijngaard aan de rand van het Manassas slagveld uit de Burgeroorlog onthouden. De wijn is goed en het is relatief dichtbij vergeleken bij andere wijngaarden. Het uitzicht over de wijnranken geeft het gevoel alsof we helemaal in een andere wereld zijn. 

 Op de terugweg maken we nog een stop bij het Pan Am winkelcentrum. Daar breng ik wat dingen, die terug naar Amazon moeten, naar de UPS Store. Rick gaat intussen wat boodschappen halen bij Safeway. Het is druk bij de UPS Store en ik wacht buiten tot ik aan de beurt ben. 

Net voor etenstijd zijn we terug. We besluiten Grieks te bestellen van Plaka Grill. Dat stelt nooit teleur, het gyro vlees is altijd lekker en ik heb er komkommer en de taramosalata dip bij. 

Ondanks de pijn heb ik toch genoten vanmiddag. Zoals Rick altijd zegt, ik kan thuis pijn zitten hebben of iets ondernemen ondanks de pijn. Het is altijd even moeilijk me ertoe te zetten, maar eenmaal op weg geniet ik toch. Hopelijk morgen een betere dag met meer energie.