Rick heeft gisteravond mijn rug ingesmeerd met Icy Hot en ik heb goed geslapen. Tegen zessen word ik echter weer wakker met heel veel pijn in mijn linker schouder. Het is duidelijk ontstoken en ik vraag me af of het van de injectie komt. Het trekt vreemd naar de plek waar die gezet is.
Rick staat op en ik blijf nog even liggen, maar alweer heb ik teveel pijn en verlaat mijn bed vroeger dan gewoonlijk. Met mijn gewoonlijke medicijnen slik ik ook een dosis ibuprofen. Dat heeft ontstekingsremmende eigenschappen.
Beneden maak ik mijn ei, tomaat en paddestoelen ontbijt, terwijl Rick zich klaarmaakt voor zijn werk.
Het is te koel om buiten te eten, maar het uitzicht nog steeds prachtig. Later vandaag zal het 18 graden worden en met de zon een lekkere lentedag. Overigens heeft de storm van woensdag de bloesems nog steeds niet van de bomen geblazen.
In Vienna halen we onze gewoonlijke koffies en als we terug zijn raadt Rick me aan niet op de plaats te gaan hardlopen. Dat was ik wel van plan, maar ik zie ook hoe dat niet goed kan zijn voor mijn schouder. Dan maar weer een uur zittend trappen op de mini elliptische machine. Wie had gedacht dat ik die zoveel zou gebruiken?!
Als ik mijn "stappen" bijeen heb besteed ik, met hulp van Rick, de rest van de ochtend aan mijn nieuwe laptop gebruiksklaar maken. Mijn Surface Books keyboard vertoonde weer flinke kuren en met de garantie koos ik dit keer een Surface Laptop 4. Advies: koop geen Surface Book, dit was al de tweede met toetsenbord problemen. Deze laptop krijgt veel betere recensies.
Eenmaal weer thuis heb ik een lijstje met dingen af te werken in Vienna. Onderweg neem ik wat foto's van bloeiende tuinen. De azalea's komen nu op hun hoogtepunt, zo mooi altijd!
Het is druk in het centrum, maar gelukkig vind ik nog een parkeerplek bij het Freeman House. Volgende week is het opnieuw tijd om afscheid te nemen van een Nederlandse vriendin en ik koop een Vienna mok in het leuke winkeltje hier als cadeautje.
Dan loop ik naar de overkant en breng onze lege flessen naar Greenheart. Ik koop dit keer geen sap, want ik ben vanavond niet thuis en ik heb liever het verse sap dat morgen geleverd zal worden.
We hebben vanavond een happy hour voor een collega van Rick en hij had via Amazon een boek voor haar besteld. Dat is er echter nog niet en Rick is bang dat het niet op tijd zal komen. Ik ga naar ons boekwinkeltje, Bards Alley.
Echt, ik wil ze zo graag steunen en probeer het voor de zoveelste keer, maar alweer is het een teleurstelling. Ze hebben niets wat ook maar enigszins in de buurt komt van wat Rick zoekt. Dat is iedere keer het geval, helaas. Rick gaat dan maar naar de Barnes & Noble in de mall en vindt het boek dat hij wilde geven.
Bij een mok hoort natuurlijk koffie, dus ik bestel de speciale Blue Ridge koffie van Caffe Amouri. Gisteren was er brand bij het restaurant twee deuren verderop en ik ruik de rook nog goed. Gelukkig heeft Caffe Amouri er verder geen last van gehad.
Mijn schouder doet weer zoveel pijn en het is tijd voor nog een dosis ibuprofen. Ik ga huiswaarts en in de voorkamer liggend op de bank lezen. Rick komt blij terug, want hij heeft precies hetzelfde boek gevonden dat hij van Amazon had besteld.
Allebei ontspannen we ons een uurtje en dan is het tijd om ons klaar te maken voor het happy hour ter ere van Ricks (nu ex) collega Denise. Het is zowel een afscheid- als een verjaardagsborrel. We rijden naar het Founding Farmers restaurant in Reston.
Dat heeft een groot terras en we zien Denise al meteen zitten. We komen tegelijkertijd met een aantal andere genodigden en het is vreemd elkaar zonder mondkapjes te begroeten. Iedereen hier heeft tenminste een vaccinatie binnen, de meesten twee.
Het wordt het meest "normale" happy hour in meer dan een jaar. We moeten nog wel afstand houden en mondkapjes op als we niet eten of drinken, maar het is zo gezellig! We blijven dan ook langer dan verwacht en ik verzet onze avondeten reservering twee keer.
Wij rijden naar het Reston Town Center en daar krijgen we een tafel op het terras van Mon Ami Gabi. Hier hebben we al heel lang niet gegeten! Ik begin met de escargots en Rick met de gerookte zalm.
Rick neemt de steak frites als hoofdgerecht en ik de forel almondine. Daar krijg ik helemaal geen spijt van, zo lekker! Het is een voorbeeld dat je ook koolhydraatarm heel lekker kunt eten.
Het was een drukke dag en ik merk dat ik doodmoe ben. Hoewel ik het wil negeren heeft de pijn enorme invloed op mijn energie. Ik hoop werkelijk dat het dit weekend beter wordt, want ik heb geen zin in een doktersbezoek.
Allemaal een heel fijn weekend gewenst!
2 reacties:
Het is te hopen dat het een reactie op de vaccinatie is en geen ontsteking. Ik hoop voor je dat het snel wegtrekt.
Het eten zag er lekker uit.
Fijn weekend.
@Anja - Het voelde vandaag wat beter dus ik heb hoop dat het inderdaad een reactie was.
Een reactie posten