Over nog een gure dag

Midden in de nacht als ik wakker word voel ik al dat het helemaal mis is met mijn bovenrug. Ik kan op geen enkele manier liggen zonder flinke pijn. Rick staat om half zeven al op, maar ik probeer toch nog wat slaap te krijgen. Dat lukt niet en ik sta om kwart over zeven ook maar op.

Rick is zo vroeg, omdat hij een presentatie voor moet bereiden. Hij is er nerveus voor, want het is een nieuw product dat hij nog niet zo goed kent. Na ons ontbijt gaan we dan ook naar de dichtstbijzijnde Starbucks om onze koffies op te halen. Het is koud met een snijdende wind, bah!

Rick gaat gauw aan het werk en ik besluit vanwege mijn rug/schouder zittend mijn cardio te doen. Even overweeg ik om personal training af te zeggen, maar Sharon heeft ook goede masseerapparaten, die misschien zullen helpen. Ik ga dus toch maar.

Inderdaad besteedt Sharon het gros van het halve uur aan mijn rug en schouders. Ze geeft me rek- en strekoefeningen en een van haar apparaten geeft ook infrarood warmte. Ik kan niet wachten tot ik een massage kan boeken. 

Wetend dat met deze pijn mijn energie snel op zal zijn, ga ik op weg naar Greenheart om nieuw sap te halen. Onderweg stop ik even bij het stadhuis om nog wat tulpen te fotograferen. Terwijl ik dat doe hoor ik de ene na de andere sirene.

De brandweerwagens stoppen precies waar ik moet zijn en de straten worden afgezet. Gelukkig heb ik nog genoeg sap voor vanavond, want Greenheart gaat het hem vandaag niet worden. Later hoor ik dat er brand was in een van de pizza restaurants. Niemand gewond en ze waren er redelijk op tijd bij, waardoor buurrestaurants geen schade hebben. 

Het loopt al tegen lunchtijd en ik fris me snel op. Als ik weer beneden kom, loopt Rick enthousiast zijn kantoor uit. De presentatie ging boven verwachting en hij gaat zichzelf op een Cava lunch trakteren. Ik bestel een Subway salade, zodat ik me vanavond niet druk hoef te maken over de hoeveelheid groente bij mijn maaltijd. 

Eigenlijk had ik me voorgenomen vanmiddag vanwege Aardedag afval op te gaan ruimen langs het W&OD pad. Het is me echter te koud en de pijn in mijn schouder overheerst alles. Ik stel dat dus maar uit tot (hopelijk) morgen. 

Rick stelt voor een bad te nemen om mijn spieren te helpen. Dat doe ik echt niet genoeg, maar er is vanmiddag toch niets gaande. Ik gooi er naar lavendel ruikend epsom zout in en ga met een Diet Coke en mijn Kindle bubbelen. 

Orion vindt het maar gek. Hij gaat niet zoals gewoonlijk liggen, maar blijft naast me zitten. Als er ook maar een gek geluid is, komt hij kijken of ik nog leef. Zo blijf ik anderhalf uur genieten. Het helpt de erge pijn niet, want die zit te hoog, maar ook mijn andere spieren kunnen zo'n watermassage wel gebruiken. 

Verder probeer ik vanmiddag offertes te krijgen voor Saskia's verhuizing van Richmond naar Boston. Ze heeft niet heel veel meubilair, maar teveel om zelf te verhuizen. Ik zette de informatie op een "vind de beste offerte" website en sindsdien worden we gebombardeerd met telefoontjes en e-mails van verhuisbedrijven. Wie had gedacht dat zoveel bedrijven in het verhuizen van een slaapkamer en wat meubelen geinteresseerd zouden zijn??

Voor we het weten is het vijf uur geweest. Tijd om ons klaar te maken voor het wekelijkse happy hour met Chuck en Christine. We maken wat borrelhapjes, waaronder Beemster kaas, op crackers. Chuck en Christine hebben maandag ook hun tweede vaccinatie gehad, dus nu zijn we allemaal over een paar weken veilig.

Over vaccinaties gesproken, nu heeft iedereen van ons gezin, behalve Kai, er ook een binnen. Katja las een eng artikel over veel zwangere vrouwen op de IC's in Ontario, Canada, en dat haalde haar over het vaccin toch te nemen. 

Katja voelt zich er niet helemaal happy mee, want de effecten op de lange duur zijn niet bekend. Maar het is beter dan het virus zelf krijgen nu. Het is wel een dilemma dat heel moeilijk is voor zwangere vrouwen. 

Voor het avondeten haalt Rick mijn favoriete sashimi van Passion Fin en Indiaas voor hemzelf. Mijn energie is helemaal op, tijd om kookshows te kijken en vroeg naar bed te gaan. Ik hoop op een betere dag morgen.