Het is duidelijk dat ik langer slaap als het bewolkt is. Ricks kant van het bed is al leeg als ik om tien voor acht met schrik wakker word. Het mag dan bewolkt zijn, maar het is zo vroeg al 26 graden! Ik eet mijn ontbijt dan ook op het deck.
Omdat ik zo laat was heb ik geen tijd om alvast wat cardio te doen voor we naar Starbucks gaan. Met een lekkere nitro brew begin ik daar dus net na negenen aan. Ik kom tot 6500 stappen en dan moet ik me klaarmaken voor personal training.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik gewichten training heb gedaan. We concentreren ons op mijn bovenlichaam en buikspieren, want mijn benen krijgen op het moment genoeg training met het zwemmen en andere cardio.
Zoals altijd gaat het halve uur snel. Sharon en ik hebben het over borstvoeding met alle onzekerheden, want Katja ging vanochtend met Fiona naar de lactatiekundige. Omdat Fiona zo licht werd geboren waren de kinderartsen allerminst ondersteunend voor Katja, die heel graag borstvoeding wil blijven geven.
Gelukkig bleek alles bij de lactatiekundige, zoals ik al dacht, helemaal goed te zijn en heeft Katja nu ook meer zelfvertrouwen. Ik voel me ook veel lichter, want ik maakte me toch dezelfde zorgen voor Katja, omdat ik weet dat ze zo graag wil dat de borstvoeding lukt. Lang leve de lactatiekundigen!
Als nieuwe moeder denk je dat de kinderarts alles weet, maar die hebben over het algemeen niet veel kennis van voeding. Ik heb toen onze kinderen klein waren regelmatig een aanvaring met onze kinderartsen gehad. Meestal had ik dan gelijk en zo respecteerden zij mij wel, ondanks dat ze vast dachten "daar heb je die moeder weer".
Op de terugweg naar huis stop ik bij de prachtige tuin op de hoek van de straat achter ons. Die mannen hebben niet voor niets een Wildlife Habitat certificaat. Hun tuin is vol met bijen en andere bijachtigen, vogels en vast ook andere dieren. Ik maak foto's van de bezige bestuivers.
Daar is een baan vrij en ik begin gelijk aan mijn kilometer. Dat is maar goed ook, want zodra ik het water uitkom hoor ik de eerste donder. Er is ook veel constructie gaande met bomen, die neergehaald worden, dus de lifeguards zijn er niet zeker van.
Op mijn radar app zie ik dat het onweer met rasse schreden nadert en pak alles in om naar huis te lopen. Onderweg hoor ik nog een duidelijke donderklap en dan luidt het fluitje dat het zwembad voor tenminste drie kwartier gesloten wordt. Ik ben heel blij mijn zwemdoel ook vandaag bereikt te hebben.
Nu het toch regent begin ik aan een kleine klus in Katja's kamer. Zij heeft een ladenkastje dat we weg willen doen. Op die plaats kan dan Fiona's bedje komen staan. Katja's kamer is echt nog Katja's kamer. Heel veel dingen van vroeger hier en ik weet niet wat ze wil houden of weggooien.
De kamers van de andere twee zijn veel beter georganiseerd. Gelukkig heeft Katja ook veel bergruimte in het bed en in haar kast, dus alles wat in die ladenkast ligt kan daar in. Ik begin de lades naar beneden te dragen, maar Rick wil ze op die kamer houden tot we iemand gevonden hebben, die het wil kopen, ook goed.
Opeens ben ik echt doodmoe. Het zal een combinatie van het weer en sporten zijn, maar ik zoek mijn luie stoel op en val bijna in slaap. Orion valt echt in slaap en ik hoor hem hardop dromen, zo schattig!
Als het wat minder is met de regen ga ik mijn schaduwen of reflecties maandthema foto maken. Ik neem mijn glazen bol naar buiten en fotografeer met regendruppels als extra reflectie. Die bol verrast telkens weer, ik had die prisma's niet verwacht bijvoorbeeld.
Het blijft nog lang nadonderen, al zitten wij zoals zo vaak net aan het randje van het echt zware weer. Gewoonlijk hebben we vanavond happy hour met Chuck en Christine, maar die zijn op reis. Rick stelt voor naar echte bars te gaan voor happy hour.
We besluiten dat in het Mosaic District te doen. We beginnen bij Alta Strada waar we een charcuterie en kaas bordje delen. Het is een gezellige bar en de Aperol spritz smaakt me goed.
Dan gaan we het nieuwe Japanse barbecue restaurant Gyu Shige proberen. We denken hier ook een voorafje te nemen en dan door te gaan, maar we blijven steken. Er staat hier zoveel interessants op het menu en dan hebben we de Japanse barbecue nog niet eens gedaan. Daarvoor komen we later terug.
De sake proeverij wordt leuk gepresenteerd en alle vier zijn erg lekker
Ik heb een zeeegel (uni) en St. Jacobsschelp (Scallop) "shooter", die je in een paar slokken opdrinkt, heerlijk!
Voor wat groente hebben we magul, een mix van kimchi en Japanse groente
Een gestoomd ei met paddestoel en vis is mijn nieuwe favoriete hapje
Rick heeft een Koreaanse vispannekoek en een sushi roll
Volgende keer gaan we de barbecue proberen, maar dit was al een verrukkelijk maal. Intussen plenst het weer en zijn we blij paraplu's mee te hebben. Het is zo vreemd om in de heel warme regen te lopen. Morgen moet Elsa weer vertrokken zijn als het goed is.
En zo eindigt een heerlijke dag en wat ben ik moe! Dat wordt lekker slapen vannacht!
4 reacties:
Verschrikkelijk toch dat artsen je altijd naar flessenvoeding willen sturen, gelukkig doet Katja het goed met Fiona.
Ik kwam gisteren ook langs een tuin met een certificaat, ik had het nog nooit gezin.
Je bent echt veel avontuurlijker met eten dan ik hoor, ik ben meer van de gewone dingen🙂.
Ik kan me voorstellen dat je moe was, wat doe jij toch veel op een dag.
Wij stappen straks op de fiets om naar Utrecht te gaan.
Fijne vrijdag.
Fijn dat Katja borstvoeding kan blijven geven. Ik weet uit ervaring dat het niet fijn voelt als het niet meer kan. Bij beide kinderen heb ik maar een paar weken borstvoeding kunnen geven. Voordeel was wel dat hun vader in het weekend de nachtvoeding kon doen ;)
Jullie hebben een heerlijke maaltijd bij elkaar gesprokkeld zo. Zag er heerlijk uit!
Hier in nederland heb je ook veel lactatiedeskundige, worden veelal door de verloskundige al geintroduceerd. Mijn dochter overlegde er ook mee, ze hebben handige tips en tricks
@Anja - Ja, ik had gedacht dat na zoveel jaren die hang naar kunstvoeding van artsen verminderd zou zijn. Ik kan dromen van dat eten van gisteren, zo lekker en ongewoon.
@Petra - Het is inderdaad lang niet altijd vanzelfsprekend, maar ik zei ook tegen Katja dat twee weken beter is dan helemaal niet.
@Tineke - Ik ben toen Saskia baby (ik heb haar tot ze 3,5 was bv gegeven) was de Nederlandse Borstvoedingsemaillijst begonnen met een andere Nederlandse. Die is uitgegroeid tot een enorm netwerk met lactatiekundigen, waarvan ik met een heel aantal nog contact heb. Het is voor mij dus moeilijk mijn mond te houden als ik weet dat de kinderarts Katja verkeerd advies geeft. Maar het is haar ding, ik kan helpen met advies, maar ze moet het zelf uitvinden. Tot nu toe gaat dat heel goed.
Een reactie posten