We lagen er gisteren nog voor tienen in, heel ongewoon voor ons. We staan dan ook monter om zeven uur op. Maar goed ook, want we verwachten mensen om onze pui naar het deck te vervangen. Zij bellen dat ze om half negen zullen komen.
Na ons ontbijt haasten we ons naar de Starbucks in Pan Am Center. Dan gaat Rick douchen en natuurlijk komen de ramenvervangers juist dan. Ik moet de auto's verzetten, want ze zijn bang er krassen op te maken. Er is weinig plaats op ons plein, want de buren krijgen een nieuw dak en de andere buren nieuw asfalt op hun oprit. Maar ik vind nog plek.
Meestal zijn vakwerkers hier Spaanstalig, maar het accent van deze voorman klinkt anders. Ik weet bijna zeker van een oost Europees land en, inderdaad, hij komt uit Moldavie. Hij niet alleen, de rest van de ploeg ook en zo horen we een mix van Roemeens, Russisch en Oekraiens.
De tijgerlelies beginnen te bloeien, dus verwacht veel foto's, een van mijn favoriete bloemen
Als Orion weet dat ik in huis ben blaft hij veel meer. Ik ga dus wat anders doen. Als eerste tank ik bij de Shell tot mijn huurauto vol is, want ik heb goede hoop die vanmiddag in te kunnen leveren.
Dan ga ik naar Whole Foods, maar vind daar niets van mijn gading. Soms is het gewoon leuk er rond te lopen, vooral nu het weer zonder veel angst voor virussen kan.
Dan staat Greenheart op mijn schema. Daar zijn de Rooster sappen gelukkig tot de 20ste vers. Ik had me voorgenomen anders tot morgen te wachten en een fles op de markt te kopen. Daar hebben ze niet altijd de Rooster, dus nu is het helemaal goed.
Terug thuis zijn de mannen alles weer aan het opruimen. In plaats van een schuifdeur hebben we nu een gewone deur en zijn er onmiddellijk al heel blij mee. Rick moet met een klant aan de telefoon, dus ik handel het verder af. De voorman is zo aardig, hij vertelt nog meer over Moldavie, het klinkt als een mooi land.
De Crape Myrtles, een boom die het hier in de VS in de zuidelijke staten goed doet, zijn op hun hoogtepunt
Er komen formulieren om te ondertekenen dat het werk naar genoegen gedaan is. De rest van de rekening zal van mijn credit kaart afgeschreven worden. Dan druk ik hem hun fooi in de handen, $20 per lid van de ploeg. Ik krijg heel hartelijke dank daarvoor en ze hebben het verdiend met dit werk in de vochtige hitte van 35 graden.
Het is super rustig in het zwembad. Ik trek om te beginnen dertig baantjes en een uurtje later nog tien. Dit was kilometer nummer vijftien dit seizoen. Het gaat lekker! Tussendoor lees ik mijn boek uit en om kwart voor vier loop ik terug naar huis.
Daarna gaan we naar de bar beneden waar Rick de omelet weer besteld. Die moet ik toch ook een keer proberen, want dit is de tweede keer achtereen voor Rick, die zelf omeletbakker is, en dat betekent heel erg lekker. Ik bestel de vol au vent met escargots en champignons. Die smaakt zalig en is nogal vullend, dus ik ben blij niets anders erbij genomen te hebben.
Het is intussen lunchtijd en Rick en ik gaan onze salades ophalen. Rick heeft haast en ik bestel dan maar een salade van Subway. Eigenlijk had ik Zoe's Kitchen gewild, maar dat is te ver weg als we haast hebben.
Rick verdwijnt weer in zijn kantoor en ik maak me klaar voor het zwembad. Op weg daarheen maak ik een foto van de mooie enorme hibiscus bloemen in de tuin van onze buren. Wij moeten nodig meer gaan planten in onze tuin, deze zijn ook zo mooi!
Zoals ik al had gehoopt is mijn VLINDR gemaakt en klaar om opgehaald te worden. Ik rijd naar Farrish en laat daar de huurauto met genoegen achter. Hij voldeed in dat hij reed, maar ik zal nooit een Toyota Camry kopen.
Kyle, die de reparaties overzag, werkt ook nog even een kras bij, die ik al vanaf dag twee op de auto heb. Hij zal niet onzichtbaar worden, maar je moet er nu wel naar zoeken, zelfs ik. Kyle heeft meerdere plekjes bijgewerkt en allemaal gratis. Echt heel aardig en ik bedank hem dan ook zeer hartelijk.
Op de terugweg stop ik bij Walgreens om medicijnen voor Orion op te halen. Wat een genot om weer in mijn eigen auto te rijden! Ik merk dat ik toch wel erg verknocht ben aan mijn Vlindertje. Hij ziet er wel niet uit als een vlinder, maar rijdt wel zo lekker!
Rick heeft intussen nog even een duik in het zwembad genomen en dan maken we ons klaar voor het avondeten. Bij Parc de Ville, een voortreffelijk Frans restaurant, is woensdag hun dakterras geopend. Dat moeten we natuurlijk gaan verkennen.
Rick zet me er af en gaat een parkeerplek zoeken. Ik word door de hostess naar boven gebracht. Daar worden we eerst in de zon gezet, maar het is vijfendertig graden en in de schaduw veel aangenamer. Gelukkig is er ook een schaduwtafel te vinden.
We klinken met een lekker glas Franse rose. Ze hebben hierboven alleen voorafjes en wij kiezen onze favoriete gerookte zalm pate. Het lukt mij de helft daarvan op een stukje baguette te smeren! Gewoon een heel klein stukje baguette met heel veel pate erop, heerlijk!
En nu ben ik moe en voldaan. Deze week is zo snel gegaan! Ik vrees dat de zomer weer in sneltreinvaart gaat en dan kijken we alweer tegen de herfst aan. Maar ik probeer van dag tot dag te leven.
Allemaal een heel fijn weekend gewenst en natuurlijk sluit ik af met een foto van een wakkere Fiona. Ik hoop dat ik haar binnenkort weer live kan zien!
Saskia zingt Butterflies, een mooi begin van het weekend
6 reacties:
Wat hebben die mannen snel gewerkt zeg. Het ziet er netjes uit.
Lekker om je eigen auto terug te hebben.
Wat leuk om te beginnen op het dakterras maar wel erg warm om in de zon te eten. Wij gaan vanavond voor het eerst in lange tijd weer eens naar een Grieks restaurant in de stad. Het is verbouwd en de kaart is aangepast, ik ben benieuwd.
Wat heeft Saskia een mooie stem.
Heel fijn weekend!
Wat leuk die dagelijkse foto van Fiona, ik zeg: ga er mee door! Het lezen van je blog elke ochtend bij de koffie is al een feest met een foto van dit "Muppie" erbij nog meer 😀
Fijn dat jullie de nieuwe deur hebben. Ziet er netjes uit, de heren hebben goed werd geleverd.
Wat heerlijk om je eigen auto weer terug te hebben en volgens mij nog sneller dan eerst gezegd was.
Ik ga vanavond voor het eerst weer in lange tijd met een vriendin uit eten. Zo fijn dat dat weer kan zonder angst erg ziek te kunnen worden (al weet je het nooit zeker natuurlijk).
Mooie afsluiting van je blog met een lieve foto van Fiona en een prachtig gezongen liedje van Saskia.
Fijn weekend!
prachtig gezongen lied van Saskia, treedt ze ook wel eens op?
Duimen dat je weer snel naar Fiona kunt gaan.
We genieten van het heerlijke weer, lunched aan het water en de prachtig bloeiende tuin.
@Anja - Was de Griek lekker?
@Marijke - Ik zal het doen, iedere dag is ze weer wat veranderd.
@Petra - Inderdaad, heel fijn dat we weer met vriendinnen uit kunnen gaan.
@Tineke - Nee, Saskia wil per se niet optreden, is ze te verlegen voor.
Fijn dat je je auto weer terug hebt. En dat de deur is gemaakt. Je hoort niet vaak over werkers uit Moldavië. Wel uit andere Balkan landen. Leuke foto’s ook weer.
Een reactie posten