Over mijn auto naar de garage en een huurauto

We zijn weer fijn vroeg op en terwijl ik ontbijt zit te eten pingt mijn telefoon. Ik was straal vergeten dat ik mijn auto vanochtend naar de garage moet brengen. Gelukkig zet ik tegenwoordig alles in mijn telefoon agenda. 

Terwijl Rick zich klaarmaakt doe ik vast wat cardio. Dan nemen we VLINDR naar de garage. Ik moet een aantal dingen ondertekenen en het verhuurbedrijf komt een kwartier later een huurauto brengen. Naar verluid zal het vijftien dagen duren voor mijn auto klaar is! 

In een oude Toyota Camry met Colorado kentekenplaten rijd ik naar Starbucks waar onze koffies al klaar staan. Dit keer is het bij het Pan Am Center filiaal en zoals altijd maken ze mijn nitro brew hier perfect. 

Thuis werpt Rick zich op zijn werk en ik ga door met mijn mini elliptische machine tot ik 10000 stappen bijeen heb. Dan maak ik me klaar voor het zwembad, want dat gaat vanmiddag vroeg dicht en ik wil er zo lang mogelijk gebruik van maken. 

Voor mijn lunch haal ik een salade wrap van The Italian Gourmet en pak dan mijn spullen in en loop naar de overkant. Ik wil voor het eten al een aantal baantjes trekken, maar de zwembanen zijn bezet door lifeguards, die lessen geven. 

Dat is echt balen en ik ga maar eens vragen of ik met hen kan delen. Dat kan en ik neem een helft van de baan en zij de andere. Niet ideaal, maar ik tel twee helften dan maar als een baan. Als de fluit voor twaalf uur gaat heb ik er zo twaalf baantjes opzitten. 

Mijn lunch is perfect voor een hete dag als deze. Het is 34 graden, maar in de schaduw goed te doen. Het is wat wazig door de bosbranden in het westen en midden van Canada. Altijd zo vreemd dat wij daar zoveel kilometers verderop last van hebben. 

Na het eten trek ik nog achtentwintig baantjes om de kilometer ook voor vandaag vol te maken. Dan ga ik luieren op mijn stoel en af en toe weer een koele duik nemen. Terwijl ik daar zit komt een mooi vlindertje me gezelschap houden. Maria is net klaar met haar baantjes en we praten even bij voor zij weg moet.

De reden dat ik zo vroeg in het zwembad was, is dus dat het om drie uur sluit voor een zwemteam iets. Dat is wel een ergernis, zo vaak als het zwemteam uren van de gewone leden afpakt. Gelukkig is het alleen in juli. 

Omdat de schoonmaakploeg bij ons thuis bezig is, verkleed ik me in een kleedhokje. Met droge kleding aan haal ik de auto op en ga op pad. Mijn eerste stop is Target om te kijken of er nog iets leuks voor Fiona is. Dat is niet het geval dit keer.

Bij H Mart koop ik paddestoelen en een Turkse yoghurt drank. Ik zie dat hun paprika's uit Nederland komen, niet zo Aziatisch dus. Het blijft een interessante winkel om doorheen te lopen. Ik zie bevroren Durian en koop dat bijna om gezegd te hebben dat ik die vrucht, die iedereen zo vreselijk vindt, heb geprobeerd. Maar voor $16 doe ik het toch maar niet.

In het centrum van Vienna geniet ik van het veldje bloemen. Dat levert altijd weer wat fotografie materiaal en de bezige bijtjes stemmen me vrolijk. 

Het is echt heel erg warm en ik heb enorme dorst. Ik haal een geroosterde amandelen ijsthee van Caffe Amouri. Het is hier zo gezellig binnen! Daar konden we meer dan een jaar niet komen. De tafeltjes zitten dan ook vol, maar ik wilde toch al buiten zitten. 

Als mijn thee op is loop ik naar Greenheart. Het is tijd voor een nieuwe fles groentesap. Intussen zijn de schoonmakers klaar en is het veilig naar huis te gaan. Daar wacht Rick me al op en stelt voor te gaan kijken hoe het er aan de overkant uitziet.

Ook vandaag hoorden we boom na boom tegen de grond gaan. Ze doen er tenminste wel wat mee, die boomstammen worden weer gebruikt. Maar het ziet er allemaal niet vrolijk uit wat mij betreft.

 

Vanavond hebben we kip en biefstuk fajita's als avondeten. Rick bakt er extra paprika bij en we doen het met geraspte kaas en pico de gallo in een koolhydraatarme tortilla. Zoals altijd is het verrukkelijk. 

Vanochtend had Katja een kinderarts afspraak voor Fiona. Het meiske is terug op haar geboortegewicht, dus helemaal goed. Ze is ook een paar centimeter gegroeid. Katja doet het allemaal heel goed, de eerste paar weken zijn altijd zwaar. Het pukje poseert weer op haar avocado nu ze twee weken oud is. Ik kan niet wachten haar weer vast te houden!