Over een welbesteed weekend

Zaterdag

Om kwart voor zeven ontwaak ik uit een mooie droom en kan dan de slaap niet meer vatten. Als Rick een half uurtje later opstaat doe ik dat ook. Alleen is Rick nog van plan verder te doezelen, hij ging slechts naar de wc. Oeps!

Nu ik toch aangekleed ben, bedenk ik me dat ik dan wel meteen aan mijn stappen kan beginnen. Maar na honderd stappen komt Rick ook naar beneden. Hij was toch helemaal wakker en kon dan maar net zo goed zijn dag starten. 

Zo vroeg zijn we niet vaak in het weekend, maar het is prachtig weer en dat geeft energie. We halen onze koffies (de nitro brew is weer te licht, zucht) en egg bites. Dan brengen we het glas naar de glasbak en spelen Pokemon Go. 

Het is om half negen al druk op het Vienna marktje. Wij hebben twee doelen, de Hound & Quail boerderij voor eieren en Greenheart voor een nieuwe fles Rooster groentesap. Het sap hebben we meteen, maar de kippeneieren zijn uitverkocht. 

Ze hebben wel eendeneieren. Die heb ik volgens mij nog nooit gegeten, De beschrijving klinkt lekker en ik neem een dozijn mee naar huis. Ik ben heel benieuwd en kan nu eigenlijk niet wachten tot mijn maandag ontbijt!

De kleuren van de markt vind ik altijd zo mooi. Die perziken lonken ons toe, maar we zondigen al teveel op het moment, dus nemen de zoete verleiding maar niet mee naar huis. 

De verse producten zijn nu op hun hoogtepunt. Rick houdt niet van aubergine, anders zou ik willen uitvinden wat je met de kleine Italiaanse kunt maken. 

Het is maar net na negenen als we weer thuis zijn. Rick heeft een nieuwe hobby: onkruid van ons terras beneden verbranden. Daarna gaat hij een wandeling maken. Ik trap op het deck op mijn mini elliptische machine. Het is niet vochtig en daardoor heerlijk buiten sporten. 

Als Rick terugkomt van zijn wandeling en andere escapades (zo bracht hij winkelwagentjes van over heel Vienna terug naar de supermarkt en vond ergens zomaar een pint met ijs) is het lunchtijd. Ik heb zin in een poke bowl en Rick is altijd dol op de kabobs van Tasty Kabobs een paar deuren verderop. 

Als we klaar zijn is het al na tweeen en we maken ons klaar voor het zwembad. Eerst denk ik vandaag een rustdag te nemen, maar als mijn favoriete baan vrij is kan ik het niet laten toch te gaan zwemmen. Ik trek 30 baantjes en besluit de laatste tien ietsje later te doen. 

We lezen wat en dan komt Maria om wat vriendinnentijd te hebben. Het blijkt dat Mary Ellen en Carol, die ik niet zo goed ken, vlak achter ons liggen. Het wordt een gezellig onderonsje. Ik moet nog even mijn laatste tien banen trekken en dan kom ik er ook bij.

Het is zo fijn nu weer gewoon met vriendinnen zonder afstand te houden te kunnen praten. Ik heb dat vorig jaar echt gemist. Het zwembad is vaak waar we elkaar zien, weg van alle dagelijkse drukte. Arme Maria heeft het erg moeilijk met haar bejaarde moeder. Het klinkt hard, maar ik ben blij dat wij geen ouders vlakbij hebben.

Rick en ik maken onze Parijs puzzel af en tot ons ongenoegen mist er een stukje. Zorro heeft er een paar weken geleden mee gespeeld en veel op de grond gegooid. We dachten dat we alles hadden gevonden, maar waar we ook kijken we vinden dat stukje niet. 

We hebben al jaren geen Ethiopisch meer gegeten en hebben daar beiden enorme zin in. We gingen meestal naar een restaurant zo'n half uur rijden verderop, maar ik heb veel goeds gelezen over een restaurant in Herndon, slechts een kwartier van ons vandaan. 

Enatye blijkt een klein restaurant, gerund door twee broers en een zus, die de kokkin is. Wij worden geholpen door een van de heel vriendelijke broers. Ze zijn duidelijk trots op hun restaurant. Omdat het alweer zo lang geleden is dat we deze cuisine aten, laten we ons door hem leiden qua keuze aan gerechten.

Het combo maal komt met twee vleesgerechten (lam en rundvlees) en vijf vegetarische gerechten (kool, spinazie, paddestoelen, boontjes en collard greens (geen idee hoe die in het Nederlands heten, ik zie boerenkool, maar dat is het dus niet). 

Alles wordt geserveerd op een enorme injera, een soort zurige pannenkoek. Daarbij krijg je je eigen rolletjes injera om het eten mee op te pakken. We smullen! Zoveel verschillende smaken en wij vinden de injera ook heerlijk. We vertrekken dan ook zeer voldaan en zullen hier zeker terugkeren.

Katja stuurt een foto van een slapende Fiona door en het valt me op dat ze dat pasgeborene aan het verliezen is. Ze ziet er al als een echte baby uit. Katja is helemaal blij, want Fiona is eindelijk zwaarder dan zes Amerikaanse ponden en dat is meer dan haar geboortegewicht. 

Zondag

Ook vanochtend is er markt. Met onze koffies en ontbijt rijden we naar het Mosaic District. Daar kijken we (of althans ik) onze ogen weer uit met alle zomerse kleuren. Rick is er volgens mij alleen, omdat ik hierheen wil. Hij ziet dat magische van de markt niet zo, misschien is het voor mij ook meer nostalgie.

Peggy staat weer bij haar quiches en fruittaarten kraampje. Wij hebben nog korstloze quiches van haar, maar die zijn te zwaar met dit warme weer. Het is cantharellen seizoen en er wacht een zak op mij bij King Mushroom. Dat zijn mijn allerfavoriete paddestoelen! Dan zoek ik nog een mooie tomaat uit, zodat ik morgenochtend een ontbijt van marktaankopen kan maken. 

Om nog meer kleur aan het al kleurrijke Mosaic District te geven wordt een van de parkeergarage trappen in de kleuren van de regenboog geverfd. Het ziet er zo vrolijk uit!

Thuis moet ik weer aan mijn stappen geloven. Ik mag niet klagen over mijn uitzicht. Ons groen is nu zo dicht dat we de achterburen helemaal niet meer zien, ook niet vanuit de hot tub. Ik zou willen dat dat het hele jaar zo was!

Rick komt totaal en compleet bezweet terug van zijn fietstochtje. Het is dan ook flink vochtig, hoewel het voor mij echt heel erg moet zijn wil ik er last van krijgen. Maar als je je inspant merk je het wel snel. 

We frissen ons op en gaan dan lunch halen. Ik vind de poke bowl altijd zo lekker en kan het niet laten er nog een te bestellen. Dit keer wel met iets andere ingredienten, zoals tonijn en krabsalade en rode kool. Die laatste vind ik alleen rauw lekker. 

Ze geven iedere keer veel teveel courgette noedels, ondanks mijn vraag er maar een schep in te doen. Ik eet er best veel van, maar kan het niet op. Gelukkig is Orion er dol op, zodat ik niet veel weg hoef te gooien. 

Voor mij is het dan tijd om naar het zwembad te gaan. Rick wil eerst de achtertuin maaien en dan een koele duik nemen. Ik heb mijn eerste twintig baantjes er net opzitten als Rick binnenkomt en zoekt waar ik ben. Ook vandaag is het niet zo druk en heb ik stoelen gevonden aan de kant waar wij graag zitten. 

Rick koelt af en gaat dan de voortuin maaien, zijn spullen laat hij liggen. Intussen zwem ik nog eens twintig banen en heb zo mijn kilometer voor vandaag binnen. Rick komt terug voor nog een verkoelende zwempartij en dan blijven we nog een tijdje lezen. Tegen vieren gaan we huiswaarts.

We hebben in het zwembad onze avondmaaltijden voor de komende dagen bedacht en gaan bij de Giant en Whole Foods de ingredienten halen. Er zal bijna geen koken aan te pas komen, want we staan aan het begin van een hittegolf met temperaturen van 33 tot 35 graden (voor ons is drie dagen boven de 90 graden Fahrenheit of 32 graden Celsius een hittegolf). 

Vanavond hebben we gegrilde garnalenspiesjes met drie verschillende kruidencombinaties, die bij Whole Foods te krijgen zijn. Een is tequila limoen, een Cajun en een sinaasappel gember met andere kruiden. Ze smaken alle drie even goed. Erbij hebben we een salade van mini gele tomaatjes met citroen dille aioli en we hebben kokosnoot tortilla chips gevonden, die koolhydraatarm zijn en ook nog eens heel erg lekker!

Op het deck smullen we ervan en bespreken de komende week. In de zomer heeft Rick het vaak minder druk en meer tijd om aan het einde van de middag even met zijn gewoonlijke plons in het zwembad te springen. 

Er is iedere dag wel kans op warmteonweren, dus hopelijk blijven die zoals vandaag uit. Allemaal een heel fijne week gewenst!

De Fiona foto's van vandaag :