Over een bliksembezoek en een bijzondere borrel

We staan vandaag allebei om zeven uur op, want we moeten vroeg naar het vliegveld. Na ons ontbijt halen we koffies van de Pan Am Starbucks en rijden dan via de tolweg I-66 naar National Airport. Dat kost ons $3,50. Duidelijk is het verkeer nog lang niet zoals voor de pandemie, toen kostte dit ritje tijdens het spitsuur soms wel $40!

Ondanks ons vroege vertrek is Saskia er al als we aankomen. Haar vlucht uit Boston was super snel. Saskia is hier dit weekend voor de bruiloft van haar vriendin Laura. Het wordt een bliksembezoek, vanochtend hier, zondagochtend weer terug. 

Op weg naar huis gaan we ontbijt voor Saskia halen bij Viva Sol. Saskia bestelt het via hun app en na een kwartiertje ga ik het ophalen. Dat is maar goed ook, want ze hebben de bestelling niet ontvangen. 

Dat is al de zoveelste keer, misschien moeten ze die app maar een tijdje niet gebruiken. Ik kan me indenken dat ze zo klanten verliezen. Uiteindelijk blijken ze de pindakaas, de enige proteine, ook nog vergeten te zijn. 

Thuis gaat Rick aan het werk, ik aan mijn stappen en Saskia aan haar schoolwerk. Ze heeft een vol programma, want een gewoonlijk tweejarig programma is in een jaar gestouwd. Gelukkig gaat het tot nu toe goed. 

Het is een regenachtige ochtend en ik heb zin in pho. Saskia wil graag eten van Mom's Market en dat ligt ongeveer dezelfde kant uit. Rick haalt zijn eten in Vienna. Ik heb voor mijn verjaardag een enorme cadeaubon voor Roll Play Grill gekregen en betaal daar mee voor mijn favoriete pho. Het enige nadeel is dat ik in persoon moet bestellen, online gaat niet. 

Na deze lekkere en gezellige lunch met Saskia gaat zij verder aan haar schoolwerk. Ik rijd eerst naar de garage waar mijn auto staat. Ik heb het apparaatje, waarmee je alle tols in het oosten van de VS automatisch kunt laten registreren, in mijn auto laten liggen. 

Als ik volgende week naar New Jersey ga zal het me veel tijd schelen dat ding te hebben. Gelukkig is hij zo gevonden en ik ben blij dat ik er op tijd aan dacht. Anders had ik die hele weg in de rij moeten staan om contant tol te betalen. 

Orion heeft geen knauwdingetjes meer en ik ga naar Petco voor aanvulling. Meestal bestel ik online van Chewy, maar daar was ik dit keer te laat mee. Orion heeft weer van alles om op te knagen nu. 

Als ik naar Greenheart wil rijden is mijn weg versperd door het opzetten voor Chillin On Church vanavond. Dat is een evenement dat om de zoveel weken in de zomer wordt gehouden. Rick en ik zijn er nog nooit heengegaan, maar misschien wordt vanavond de eerste keer. 

Er zijn maar twee Rooster sap flessen over, ik had er geen idee van dat die zo populair is. Ik neem er een van mee. Als ik terugloop zie ik een vlindertje op een bloem en moet daar een foto van nemen. Langzamerhand komen de herfstbloemen en binnenkort ga ik de geraniums voor het huis vervangen door chrisanten. 

Het is inmiddels droog en een aangename temperatuur. Rick en ik maken een korte wandeling, onder anderen langs de huizen, die gebouwd worden waar de peuterschool stond. Het blijft zonde dat dat hele bos, waar kinderen zo fijn speelden, gekapt is. Ik vind de huizen ook helemaal niet mooi, dat speelt mee met mijn gevoelens. 

Het is inmiddels weer lekker genoeg om op het deck te zitten en ik wacht tot een van de kolibrietjes komt om te fotograferen en filmen. Ik heb hun nektar net ververst en dat vinden ze duidelijk heerlijk. Ik ga ze weer missen als ze over een paar weken aan hun trek naar het zuiden beginnen. 

Saskia kleedt zich in een leuke jurk en wandelt naar Laura's huis. Ze gaan eten bij Red's Tavern in Reston. Daar wil ik ook eens heen, want dat restaurant ligt aan een meer. 

Rick en ik gaan dus voor het eerst naar Chillin on Church. We parkeren bij het postkantoor en lopen erheen. We kopen kaartjes voor ieder een drankje en dan haalt Rick een biertje en mijn keuze is een glaasje rose. 

Daarmee lopen we door het evenement. Mensen hebben hun stoelen mee en vinden een plekje op het gras in de Town Green. Tot onze verrassing zien we een paar bekenden en kletsen daar even mee. Ook word ik door sommigen herkend als de Foodies moderator.  

Het wordt ons al gauw te druk en we lopen terug naar de auto. We hebben alweer een tijdje geen shabu shabu gedaan en kiezen dat als avondeten. We krijgen stoelen ver van andere klanten en dat vinden we prima. 

Het is altijd weer een heerlijk maal. Ik neem mijn gewoonlijke keuzes, maar Rick probeert de varkenshaas ook eens. Hij heeft zoveel garnalen, varkenshaas en biefstuk dat ik er ook wat van mee mag eten. Ik moet zeggen dat de varkenshaas ook zeer smakelijk is. 

Restaurants in het hele land hebben te kampen met gebrek aan personeel. Zo ook dit restaurant, maar wij voelen ons niet tekort gedaan. Is dit in Nederland/Europa ook zo? Ik denk namelijk dat veel mensen zich door geen werk te hebben gedurende de pandemie hebben gericht op iets anders. 

Werken in restaurants in de VS (wel afhankelijk van het niveau natuurlijk) is vaak ondergewaardeerd en vooral onderbetaald. Als dat fooiensysteem waar het gros van hun salaris van afhangt eens af zou worden geschaft. Maar ik weet niet of dat ooit zal gebeuren. 

Saskia is al thuis als wij terugkeren. Zij gaat haar favoriete shows kijken en Rick doet dat in de basement. Ik wijd me aan dit blog. Soms zou ik wat meer tijd om iets te kijken willen, maar het herleven van de dag is ook altijd leuk. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!