Over een doe donderdag

Volgens mij is het heel goed voor mijn gemoed om iedere ochtend met een Disney liedje gewekt te worden. Vandaag is het Supercalifragilistic van Mary Poppins. Ook dat is weer zo'n melodie, die meteen in mijn hoofd zit. 

Zingend kom ik beneden en Rick merkt op dat dat zeker nieuw is. Mijn koffie staat klaar en ik bereid mijn ontbijt, terwijl Rick zijn douche neemt. Hij is vandaag vroeg en dat komt mij ook goed uit, want er staat van alles op mijn "te doen" lijstje vandaag.

We rijden Vienna in om onze koffies bij Starbucks te halen. Zoals gewoonlijk grappen Nick en Rick wat met elkaar. Ik ben nog steeds zeer te spreken over de amandelmelk in mijn nitro brew. Ook weten ze kennelijk wel precies hoeveel een "extra splash" van die melk is, want er zit iedere keer de perfecte hoeveelheid melk in. 

Het is opeens echt koel buiten! Alsof Ida de hitte heeft weggespoeld. Het is een prachtig zonnige dag, geen wolkje aan de lucht en maar achttien graden als ik aan mijn stappen begin. Die doe ik natuurlijk buiten op het deck.

De tienduizend zijn nog net niet bereikt als ik me klaar moet maken voor personal training. Ik fiets naar Sharons huis en daar merk ik dat ik een tijdje geen gewichten heb gedaan. Het is telkens zo druk en volgende week lukt het ook niet, maar daarna wordt het weer "normaal".

Het halve uur vliegt voorbij en op de terugweg stop ik af en toe om foto's te maken. Op het moment bloeit er niet veel, helaas. De eerste tekenen van de herfst zijn er al en ik zie zelfs een huis dat al voor Halloween versierd is. Dat is me toch echt te gortig!

Thuis gaan Rick en ik meteen lunch halen, want ik heb om twaalf uur met Judith afgesproken voor onze virtuele lunch. Ik eet mijn Subway salade op het deck terwijl we bijkletsen. Het is dan ook al heel snel weer een uur later en Judith moet terug aan het werk.

Na mijn douche, waar ik vanochtend geen tijd voor had, ga ik naar het centrum van Vienna. Ik heb wat blikken groente en soep verzameld om in het gratis voorraadkastje bij een van de kerken te doen. De bedoeling is dat telkens te vullen en mensen, die eten nodig hebben, kunnen ervan nemen wat ze willen. Ik heb me al een tijdje voorgenomen daaraan mee te werken. 

Mijn volgende stop is Greenheart, want ik heb geen Rooster sap meer. We zijn hier in Vienna vrijwel helemaal terug naar mondkapjes binnen. Het is niet verplicht, maar aangeraden, en de meeste mensen doen het. Wellicht dat onze besmettingen daardoor veel lager zijn dan elders in het land. 

Mijn themafoto voor "Ander perspectief", de onderkant van een picknicktafel ziet er ook wel interessant uit

Na een korte stop thuis begin ik aan de tweede ronde van mijn lijstje. Als eerste haal ik mijn medicijnen op bij de drive thru van Walgreens. Dan ga ik naar mijn afspraak bij Pro Nails 3. Phuong maakt mijn voeten en handen weer netjes. Ik kies een gouden kleur en glitters voor mijn verjaardag volgende week.

De volgende stop is de Farrish body shop voor VLINDR. Dit is een aparte garage, niet de Nissan garage. Ik vertrouw deze mensen meer om niet meer te willen doen dan nodig is. Chris, die ook vorige keer mijn auto weer heel maakte, zegt dat zijn advies toch is om de verzekering in te schakelen. 

Er is meer schade dan ik oorspronkelijk dacht en het is zo'n nieuwe auto dat Chris me aanraadt om het  allemaal te laten maken. Dat komt dan op meer dan $3500, want de antenne opnieuw aanbrengen blijkt geen peuleschil te zijn. Thuis dien ik dan ook maar meteen een claim in bij USAA.

Als laatste op mijn lijstje staat het ophalen van Orions hartwormmedicijn bij Town & Country Animal Hospital. Daar heb ik veel te lang mee gewacht en het is weer terug gelegd. Het moet opnieuw voorgeschreven worden, maar dat duurt gelukkig niet lang. Orion kan weer zes maanden vooruit. 

Voor het eerst in ongeveer een maand hebben we weer het donderdagse happy hour met Christine en Chuck. We praten veel over onze Disney reis volgende maand. We hebben zoveel gesprekstof dat het al tegen zevenen loopt voor we afscheid nemen. Dat gaat zo'n leuke reis worden!!

Rick en ik bestellen ons avondeten. Voor mij wordt het de sushi zonder rijst van Passion Fin en Rick bestelt taco's van District Taco. Het smaakt allemaal heerlijk!. 

De harde schijf van onze satelliet televisie ontvanger heeft er tijdens een van de zware onweersbuien de brui aan gegeven. We kunnen niets meer opnemen en wat we opgenomen hadden is verdwenen. Dat is balen, want zo mis ik de laatste Master Chef aflevering. Ik ga maar eens online zoeken of ik hem kan vinden. 

Katja, Kevin en Fiona maken hun eerste reisje. Ze logeren in het huisje van Kevins ouders aan het strand in Wildwood, New Jersey. Fiona doet het prima, vertelt Katja.