Over een zonovergoten zomerse dag

Een liedje van Frozen wekt me vanochtend. Dat is wel wat vriendelijker dan mijn Fitbits "Look alive" van de afgelopen paar dagen. Rick heeft gisteren mijn paddestoelen van de markt opgehaald en tomaten zijn er ook. Ik maak mijn eendenspiegelei en roerbak de paddestoelen en tomaat. Het blijft een heerlijk ontbijt.

Na mijn ontbijt begin ik vast aan mijn stappen en ben al bijna halverwege als Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. Onderweg zien we dat een heel aantal tuinen dit weekend al voor Halloween zijn versierd. Wij zijn van plan dat dit weekend te doen. 

Dit is de griezeltuin van onze buren twee deuren verderop

Als Rick met zijn koffie aan het werk gaat, doe ik de rest van mijn stappen. Ik heb er nog vijftienhonderd te gaan als ik me klaar moet maken voor personal training. Het is perfect fietsweer, dus ik trap mijn weg naar Sharons huis.

Zij heeft de garagedeur open, zodat het is of we buiten sporten. Dat is echt leuk! Alle spieren komen aan bod, maar weinig schouders. Ik werd vanochtend voor het eerst in maanden wakker met mijn rug, schouders en nek "in brand". Een paar tabletten naproxen sodium helpen gelukkig wel wat. 

Thuis ga ik op het deck mijn Franse lessen en breinspelletjes doen. Opeens kijk ik omhoog en zie een werkelijk prachtig spinneweb in de zon. De spin zit erin en daar moet ik natuurlijk de nodige foto's van maken. Mooi vind ik ook het regenboog effect op de draden. 

Deze spinnensoort is de marbled orb-weaver (familie van de kruisspin). Zij is erg mooi met gestreepte en rode pootjes en een geel met zwart patroon op de rug. Mijn telefoon maakt er prachtige foto's met de tien keer zoom. 

Mijn (nieuwe Foodies) vriendin Karen was gisteren jarig en ik heb haar vanmiddag uitgenodigd te gaan lunchen. Zij heeft nog nooit een poke bowl gegeten en ik ontmoet haar bij Poki DC. Ik bestel de mijne eerst, zodat Karen ziet hoe het gaat.

We nemen een tafeltje buiten. Karen is Singaporees en ik heb haar via de Vienna Foodies groep ontmoet, omdat we allebei niet van zoete dingen houden. We blijken verder ook van alles gemeen te hebben. 

Als de lunch op is willen we nog verder praten. We gaan kijken of de nieuwe coffee shop al open is, maar dat is niet het geval. Dan gaan we de Whole Foods maar in, maar ook hun koffie standje is gesloten. 

Ernaast is een sappen winkeltje. Karen neemt een drankje met cashewnoten melk en ik de Green Goddess met spinach, selderij, citroen en boerenkool. We gaan het buiten in de zon opdrinken. Alleen vinden we het geen van beiden lekker. Die van mij heeft geen smaak en is veel te waterig. Ik houd het wel bij Greenhearts Rooster sap. 

Pas na tweeen nemen we afscheid en ik haast me naar de auto, want mijn parkeertijd is bijna op. The Boro is een heel leuke buurt en er komt nog telkens meer bij. 

Thuis is het tijd om alvast wat herfst aan te brengen in de voortuin. Het is weliswaar 28 graden, maar de teenslippers aan de deuren en op de vlaggetjes zijn niet van dit seizoen. Eerst maak ik Fairyville klaar voor Halloween. 

Dan hang ik de nieuwe vlaggetjes met herfstkabouters aan de lamp en het vlaggenstokje. Aan de deuren komen de vogelverschrikkers, die ik al een tijdje heb. Ik ben dol op die kabouters, ik heb ze ook voor binnenversieringen. 

Als dat gedaan is lees ik even in mijn hangmatstoel en dan stelt Rick voor naar Whole Foods te gaan om avondeten uit te kiezen. Daar zien we dat alle Goudse kazen vandaag 20% korting hebben. Ze hebben hier een ruime keuze, mijn favoriet is met truffel. Wij zijn saai en nemen een gewoon een stuk jong belegen mee vandaag. 

Voor het avondeten gaan we nog een uurtje bubbelen in de hot tub. We horen dan ook dat het dochtertje van onze neef en zijn vrouw haar operatie goed heeft doorstaan. 

Ze werd donderdag geboren en haar slokdarm zat dicht. Dat is gelukkig verholpen, maar Anna-Lucia moet nog een week in de baby intensive care blijven. 

Heel fijn is daar het Ronald McDonald House, waar Zack en Amanda gratis kunnen verblijven. We maken vaak grappen over McDonald's, maar dit is echt zoveel minder spanning voor families, die heel zieke kinderen hebben en zich geen weken hotel kunnen veroorloven. 

Voor ons avondeten hebben we zalm, gegrilde asperges en bloemkool tots. Het smaakt allemaal heel erg goed. We gaan proberen tenminste drie dagen deze week thuis te koken. Het is eindelijk een week dat we gewoon thuis zijn.

Onderstaande foto maakt me zo blij! Het plezier straalt ervan af en ik ben zo blij dat Katja nu die momenten met Fiona heeft. Het is gewoon een andere baby dan een paar weken geleden. Grappig hoe snel het gaat.