Over een bruiloft en een bier brouwerij

Zaterdag

We zijn alle drie tegen achten klaar om erop uit te gaan. Rick en ik halen ons zaterdagse ontbijt en koffies van de Starbucks drive thru. Daarna gaan we aan Saskia's lijstje werken. Zij heeft Laura aangeboden te helpen wat lekkere dingen te kopen voor de bruiloft en een daarvan is een schaal met kaas.

We lopen eerst The Fresh Market binnen, maar daar moet je zo'n schaal van tevoren bestellen. Dat is ook het geval bij de Giant en dan kom ik op het lumineuze idee er zelf een te maken. We kopen de benodigde kazen daarvoor. 

De laatste supermarkt van vanochtend is Whole Foods. Daar koopt Saskia haar ontbijt (bagel met veganistische cream cheese en aardbeien) en haar dessert voor vanavond (veganistische aardbeien cupcake). Verder werken we het lijstje van Laura hier af. 

Dan is het tijd voor het wekelijkse marktje in Vienna. Ik heb eieren nodig, maar de Quail & Hound mensen hebben geen kippeneieren meer. Dan neem ik maar weer een doosje eendeneieren mee, ik vond die ook wel erg lekker. Verder maak ik zoals iedere week wat foto's. 

Thuis ga ik meteen aan de gang met de kaas schaal. Die ziet er uiteindelijk heel goed uit en Saskia kan hem zo meenemen. Later krijg ik er veel complimenten over. 

Terwijl Saskia helpt met versieren doe ik mijn stappen en Rick vindt altijd van alles te doen in en rond het huis. Voor onze lunch gaan we naar The Boro. Ik bestel er mijn favoriete poke bowl van Poki DC en Rick neemt voor de verandering een salade van Fish Taco.

Er is bij de Caboose Commons brouwerij een evenement waar ook de Rustic Love groep een standje heeft. Ik wil heel graag nog een hartje voor in onze tuin. Wij kiezen een donkergroene met wit hart, die bij de kleur van onze voordeuren en dak past.

Ze hebben ook andere dingen, zoals magneten en deurhangers. Ik neem een mondkapje met een roze hart mee. Die mondkapjes zijn heel goed gemaakt en zitten lekker. Een groepje tieners is vorig jaar met de hart bordjes begonnen en het is nu uitgegroeid tot Rustic Love Vienna. Alle opbrengsten worden gebruikt om minder bedeelde families in Vienna van voedsel te voorzien. 

Als we dat bord in de tuin hebben gezet volgen een paar rustige uren. Ik geniet van het deck en de kolibrie, die telkens komt drinken. Het is prachtig weer, helemaal goed voor Laura's bruiloft. 

We brengen Saskia daar om half vier heen. Saskia ziet er prachtig uit in haar wijnrode jurk. Het wordt een bruiloft met alleen de ouders en broers en zussen van het bruidspaar, Saskia en Laura's andere goede vriendin. Wij mogen vanavond wel komen "crashen". 

Daarom gaan Rick en ik vroeg eten bij Bear Branch Tavern. We delen eerst een dozijn oesters en dan bestel ik hun special. Het is gebakken heilbot op een bed van allemaal verschillende groentes, heerlijk! Rick smult van zijn biefstuk. 

Tegen zevenen gaan we naar het tuinfeest voor Laura's bruiloft. Alleen Rick en ik en een ander bevriend echtpaar van Lois en Jim mochten komen "crashen". Het wordt erg gezellig! 

We zijn er net op tijd voor de champagne toast en na een tijdje wordt de mooie bruidstaart aangesneden. Ik moet zeggen dat het een van de lekkerste taarten is, die ik ooit heb gegeten. Ik ben niet zo'n taartliefhebster, maar dit keer eet ik bijna mijn hele stuk op.

Tegen tienen beginnen Rick en ik moe te worden en nemen afscheid. Eerst zou de vriend van het andere bruidsmeisje Saskia thuis brengen, maar daar ging iets mis en Rick haalt haar alsnog om elf uur op. Volgens mij sliep ik al toen zij terugkwamen!

Zondag

 

We worden wakker door Supercalifragilistic van Mary Poppins. We hebben de wekker expres niet uitgezet, want we moeten eruit om Saskia terug naar het vliegveld te brengen. Dit was echt een bliksembezoekje voor haar!

Bij het vliegveld gaan we met Saskia naar binnen en helpen haar inchecken. Dan lopen we naar de veiligheidscontrole en nemen daar afscheid. Gelukkig niet voor lang, want Saskia komt het tweede weekend van oktober naar Michigan voor de "Celebration of Life" voor Dad.

Rick denkt zich te herinneren waar er in de buurt van het vliegveld een Starbucks is. Tot zijn verbazing heeft hij gelijk, want hij is daar al bijna tien jaar niet geweest! We halen onze koffies en egg bites en rijden terug naar Vienna.

Gisteravond ben ik mijn tas vergeten en die haal ik snel op bij Lois. Zij vertelt dat iedereen nog slaapt en Lois maakt ontbijt. Zij vertelt dat zij beter kan koken dan wat ze in een restaurant kunnen krijgen. Ik geloof haar meteen, want Lois maakt de lekkerste dingen.

De volgende stop is de Mosaic District markt. Daar kopen we een fles Rooster groentesap van Greenheart en liggen mijn paddestoelen klaar bij King Mushrooms. Ik heb deze week maitaki en cantharellen als ontbijt. 

Thuis zet Rick mijn mini elliptische machine op het deck en ik trap mijn stappen bijeen. Rick heeft oneindig veel energie en gaat de garage uitmesten. Dat is hard nodig, dus helemaal goed.

Voor we het weten is het lunchtijd en ik wil weer een poke bowl. Ik heb namelijk tien punten bijeen en krijg daarmee een gratis bowl. Rick vond zijn lunch van gisteren ook zo lekker en vindt het niet erg die weer te eten. 

Het is werkelijk zalig weer en ik neem mijn laptop mee het deck op. Zo kan ik onder anderen het gros van dit blog al schrijven. Tegen drieen komt Rick aankondigen dat het tijd is naar het Perchfest te gaan.

Wij zijn door de Vienna VA Foodies Facebook groep uitgenodigd. The Perch is een grote openlucht ruimte met een biergarten van de Star Hill brouwerij en binnenkort een minigolf en meer. Het ligt op de elfde verdieping van het nieuwe Capitol One gebouw. Nog nooit zijn we bij zo'n hoge biergarten geweest!

We halen eerst een drankje en gaan dan op zoek naar de Foodies. We vinden de oprichtster Lydia al gauw en dan maak ik kennis met veel mensen, die ik alleen van naam en virtueel ken. Het wordt heel erg gezellig! 

Lydia heeft voor onze groep een rondleiding door het nog niet geopende Watermark hotel georganiseerd. Het hotel is heel mooi modern, maar de trekpleister voor ons Foodies is het restaurant, Wren. De Japanse chef daar heeft met de gerenomeerde chefs Nobu en Morimoto gewerkt. Het menu ziet er verrukkelijk uit en Rick en ik gaan het zeker uitproberen als het begin oktober opent. 

Na deze rondleiding loopt het tegen vijven en het Perchfest is om vijf uur afgelopen. Wij nemen afscheid en gaan bedenken waar we willen eten. Het is nog wel vroeg, maar we hebben genoeg trek. 

We rijden wat rond om te zien wie er met dit mooie weer een terras heeft. Omdat we zo vroeg zijn ziet het er overal nog leeg uit. Behalve bij Agora waar we dan ook neerstrijken. Ze hebben hier een tafel per eigen "cabine", heel grappig. 

Het eten is altijd heerlijk! Ik vind het het beste Grieks/Turkse restaurant in de omgeving. De roze cocktail is mij eigenlijk te zoet, maar ziet er wel mooi uit. Rick en ik delen de borek en garnalen, dan heb ik de St. Jacobsschelpen, heerlijk! Rick heeft twee vleesgerechten, waarvan hij er een mee naar huis neemt. Die zijn altijd wat zwaarder dan visgerechten. 

Dit is een super afsluiting van een druk, maar gezellig weekend. Allemaal een heel fijne week gewenst!