Dag 1 Nederland: Aankomst en Hengelo wat verkennen

Echt geslapen heb ik niet, maar wel vijf uur kunnen liggen en als het lawaaierig wordt omdat het ontbijt wordt rondgebracht sta ik ook maar op. 

Op mijn stoel lag een toilettasje met allerlei handige dingen zoals face creme en ik fris me wat op. 

Het ontbijt is een shakshuka met ei en heel pittige worstjes. Ik vind het zeer matig, maar eet er toch maar zoveel mogelijk van, want wie weet wanneer ik weer kan eten. 

De landing lijkt goed en op tijd te gaan, maar kennelijk is er teveel mist als we bijna beneden zijn en opeens trekt de piloot weer op. De manier van landen was niet goed met die wolken en nu gaan ze op een andere manier landen. 

Gelukkig lukt het de tweede keer perfect en al gauw zijn we bij de gate, D47. Ik hoop van harte dat er een rolstoel is en jawel, die staat al te wachten. Het is heel goed geregeld telkens. 

Met die rolstoel ben ik zo door de paspoortcontrole en dan gaan we naar bagage band 17. Intussen app ik met mijn taxi chauffeur waar ik ben. 

Mijn tas komt al gauw en de aardige rolstoelmevrouw rolt me naar buiten om op de taxi te wachten. 

Na wat gedoe vinden we elkaar en ik bedank de rolstoelmevrouw of hoe je zo'n persoon ook noemt heel hartelijk. 

Stad Taxi Hengelo is een aanrader. Een stuk minder duur dan zelfs op Booking.com met mijn korting en in een gerieflijke Mercedes rijden we naar Hengelo. Daar komen we rond half een aan en ik check in bij hotel 't Lansink. 

Tot mijn genoegen is mijn kamer klaar en ik krijg hulp met mijn bagage naar boven brengen. Mijn uitzicht is heel Nederlands, zo leuk!  

Omdat ik nu wel flinke trek heb ga ik op zoek naar een eetcafe of iets dergelijks. Ik loop naar het centrum en zie daar Eetcafe de Pyramiden met allerlei shawarma gerechten. Ik bestel een "mini" schotel en krijg een enorm bord vol voorgezet. 

Dat kan ik absoluut niet op en ik verontschuldig me daarvoor bij de vriendelijke eigenaar. Ach, zegt hij, zolang het maar niet is omdat het niet lekker was. Dat was het zeker wel.

Dit zie je In Amerika nooit 

Na de lunch loop ik terug naar Tuindorp, zoals de historische buurt waar het hotel ligt heet. Er zijn hier prachtige huizen. 

Het hotel

Terug op de kamer ben ik toch wel erg moe en ga een uurtje rusten. Daarna voel ik me een stuk beter. Ik neem een douche en kleed me dan netjes om naar het restaurant in het hotel te gaan. 

Dat heeft een Michelin ster en schijnt heel bijzonder te zijn. Dat blijkt helemaal waar. Ik ben de eerste gast, maar later worden de andere tafels ook gevuld. De eetkamer zelf heeft een moderne elegantie, maar doet toch het historische pand eer aan. 

Toen ik reserveerde koos ik voor het zes gangen menu. Zeven is me vaak teveel en vijf laat soms te wensen over. Het blijkt inderdaad de perfecte hoeveelheid. De eerste drie foto's zijn amuse's en daarna de gerechten op onderstaan menu. 

Alles lijkt wel een schilderijtje en de smaken zijn voortreffelijk op elkaar aangepast. Een terechte Michelin ster, ook omdat de bediening heel attent is, maar niet overdreven. Ik vermaak me ook met het luisteren naar de conversatie's van de anderen. De meesten zijn ouder, maar er zijn ook een paar jonge stellen. 

Kortom, ik geniet met volle teugen en ben blij dat ik dit voor de drukte van de komende dagen heb gedaan. Het valt me ook op dat het stukken minder duur is dan een zes gangen menu bij een restaurant met Michelin ster in Washington. 

Om kwart voor negen ben ik terug op de kamer. Ik heb besloten het tot tien uur vol te gaan houden en dan lichten uit. Ik hoop dat morgen niet later dan acht uur op te staan. Dan ben ik meteen in het ritme. Eens kijken of dat gaat lukken.