Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, september 02, 2022

Over de terugreis uit San Diego

Onze vlucht vertrekt pas aan het begin van de middag dus we hoeven ons niet te haasten. Ik ben als eerste om kwart voor acht wakker. Rick volgt niet veel later. 

We maken ons klaar om op pad te gaan. Er is een Starbucks een blok verderop en Rick bestelt onze koffies via de app. 

Die staan al klaar als we er aankomen. We drinken ze met uitzicht op de trams, die naar San Ysidro gaan waar de grens met Mexico is. 

De eerste keer dat wij naar San Diego gingen, nog voor we getrouwd waren, zijn we die grens over gegaan naar Tijuana. 

Zo konden we zeggen dat we in Mexico waren geweest. Het was echter geen succes, want we voelden ons er niet veilig. 


Rick heeft gisteravond onderzoek gedaan naar een ontbijt restaurant. De keuze viel op Cafe 222. We lopen of in mijn geval strompelen erheen. 

Mijn voet doet 's ochtends het meest pijn, maar eenmaal bij het cafe voel ik dat het al beter gaat. Het zal de ibuprofen wel zijn. 

Rick neemt zijn geliefde corned beef hash als ontbijt. Hoewel ik dat ook lekker vind, neem ik liever iets koolhydraatarms. 

Joe's special frittata met eiwitten en veel groentes is precies wat ik wilde. We smullen van ons eten, dit cafe is een goede keuze. 


Na het eten laten we ons door een Uber naar de USS Midway brengen. Op dit vliegdekschip heeft Rick gisteren zijn ochtend doorgebracht. 

Hier is ook het beroemde standbeeld van een matroos, die een verpleegster zoent bij thuiskomst van de Tweede Wereldoorlog. 


Even verderop wordt Bob Hope vereerd met een standbeeld en een geluidsinstallatie, die delen van zijn grappige toespraken voor het leger speelt. 

Dan lopen we terug naar het hotel. Terwijl Rick doucht haal ik de auto uit de garage. Die parkeer ik voor het hotel en als Rick klaar is laden we de bagage in en checken uit. 

Het vliegveld is vlakbij de stad en we zijn er binnen het kwartier. Rick zet mij met de bagage af en aangezien ik twee koffers mag inchecken doe ik dat met mijn en Ricks koffer. 

Dat is fijn, want het duurt vrij lang voor Rick terug is van de huurauto faciliteit. Gelukkig is er geen rij voor TSA Pre en we komen drie kwartier voor het aan boord gaan bij de gate aan. 

Daar is een wijnbar en we delen er een charcuterie plankje. Rick gaat nog meer eten kopen voor zijn lunch, maar ik bestel aan boord wel weer een tapas doos. 


Op tijd gaan we aan boord en de zitplaats tussen ons in blijft open. Zo fijn altijd! We zijn een beetje vertraagd bij het vertrek, maar een deel van die tijd wordt onderweg ingehaald. 




We hebben mooi zicht op San Diego en Coronado bij het opstijgen

Tegenwoordig kun je aan boord alleen via de credit card in de United app betalen. Als we onze drankjes en snacks bestellen wordt onze naam gevraagd om zeker te zijn dat we op onze geboekte stoelen zitten. 

Niet veel later hoor ik de dame aan de overkant van het gangpad vragen of ik soms Petra heet. Het blijkt Margreet te zijn, die ik jaren geleden toen de kinderen nog klein waren op de Nederlandse ambassade ontmoette. Kleine wereld! 

Toen waren we te druk met van alles om contact te houden, maar nu zijn onze kinderen opgegroeid en Margreet woont niet ver van ons vandaan. We worden Facebook vrienden en hopen binnenkort eens koffie of zo te gaan drinken. 

Verder verloopt de vlucht rustig. Ik vermaak me met woordspelletjes en het schrijven van dit blog. Om tien over negen landt de piloot de kist perfect. De automatische landing werkte deze vlucht niet. 

We nemen het busje naar de hoofdterminal en niet veel later komt onze bagage op de band. Een half uur na landing zitten we in de taxi naar huis. 

Thuis zetten we onze bagage snel in de garage en gaan dan naar The Hawk & Griffin pub. Daar bestellen we kippenvleugeltjes en fish bites, mini gefrituurde vishapjes. 

Het is erg lekker, maar we hadden gehoopt wat gezonder te eten. Na tienen kun je hier echter enkel gefrituurd eten krijgen. Dat weten we dan voor de toekomst. 

Het is al na elven als we afrekenen. We praten nog even na met het stel naast ons en dan gaan we naar McDonald's. Rick heeft nog zin in een paar hamburgers. 

Thuis begroet Orion ons natuurlijk super enthousiast. Zorro laat zich ook zien, hij heeft ons kennelijk ook gemist. Na onze tassen boven gebracht te hebben gaan we ons bed opzoeken. 

5 reacties:

Petr@ zei

Wat leuk om in het vliegtuig een oude bekende tegen te komen. Kleine wereld soms.

Fijn om weer thuis te zijn bij Orion en Zorrro.

Anja L. zei

Grappig dat je elkaar in het vliegtuig tegen komt. De wereld is echt klein.
Fijn weekend.

Anoniem zei

Wat bijzonder en leuk blijft t he, de USS Midway bezoeken. Mooie foto’s weer.
Gelukkig hadden jullie een voorspoedige terugreis, en bijzonder dat je nog een oude bekende tegenkomt in het vliegtuig.
Fijn weekend!
Groetjes
Carla

Anoniem zei

Wat een reuzeleuk verslag (wederom !)
I found a titbit of information, maybe you know it already (for your excursions in Washington)
The top of the Washington Monument is an aluminum apex. Aluminum was a rare and valuable metal in 1884. At the time it was the largest piece of aluminum in the world.

Petra zei

@Petra - ALtijd weer fijn Orion weer te zien.

@Anja - Was inderdaad wel heel toevallig.

@Carla - We hebben de Midway jaren geleden bezocht. Dit keer er enkel langs gelopen.

@Anoniem - Ja, ook omdat een pyramide een symbol van de vrijmetselarij is en George Washington was een vrijmetselaar (een obelisk trouwens ook). Als je ooit de Library of Congress bezoekt is al het zilverkleurige daar ook aluminium. Toen dus heel kostbaar.