Zaterdag
We lagen er gisteravond na middernacht in en tot mijn verbazing word ik pas om kwart voor tien wakker. Dat gebeurt vrijwel nooit, duidelijk de jet lag. Rick slaapt nog en ik lees wat op mijn telefoon. Om kwart over tien wordt het me te gortig en ik sta op.
Eigenlijk houden we er niet van om de halve dag te verslapen, maar vandaag kon het niet anders. Terwijl Rick zich klaarmaakt laat ik Orion uit. Die blijkt helaas diarree te hebben en dat blijft zo fijn aan zijn "broek" hangen. Gelukkig hebben we voor het huis een tuinslang en ik spoel Orion af.
Ziek lijkt hij verder niet, dus we doen hem in zijn bench als we op pad gaan. Als eerste halen we ontbijt van Starbucks en dan koop ik een fles Rooster groentesap van Greenheart. Ik heb mijn mocktail gemist.
Wij hadden er eigenlijk geen idee van hoe groot de politieploeg van Vienna is. Ze hebben nu een eigen schietbaan en een laboratorium om o.a. vingerafdrukken te onderscheiden en bloed te analyseren.
Verder zijn er drie gevangeniscellen. Een ervan heeft een speciale ruimte voor als een ouder met kind(eren) wordt gearresteerd. Er speelt nogal wat zo achter de schermen van onze plaatselijke politie. We bedanken agent Vazquez heel hartelijk voor zijn tijd.
Aangezien we willen proberen weer in het oostkust ritme te komen gaan we om een uur lunch halen. Rick neemt een broodje van Subway en ik een salade met kip van Panera. Die vind ik erg lekker en ik ben een beetje uitgekeken op de Subway salades op het moment.
Onze vlinderstruik zit vol vlinders, ik tel er op een gegeven zeven gele en een aantal andere soorten. We zien ook een kolibriemot, die lijken zoveel op een kolibrie!
Na het eten lopen we naar het zwembad. Iedere kinderpauze trek ik baantjes en vandaag zijn dat er 34 bij elkaar. Om de twintig kilometer dit seizoen vol te maken wil ik er morgen nog zestien zwemmen. Het weer voor maandag ziet er niet zo goed uit, dus het is niet zeker dat we op de laatste dag dat het zwembad open is zullen gaan.
Op weg naar huis werken we onze boodschappenlijst af bij Giant. Daardoor zijn we pas om zeven uur thuis. Hopelijk lukt het ons vanavond een stuk vroeger naar bed te gaan. Het is fijn dat we een lang weekend hebben om de jet lag te verwerken.
Zondag
Tot mijn ongenoegen is het toch alweer kwart voor negen als ik mijn ogen opendoe. Weliswaar vroeger dan gisteren, maar mij nog niet vroeg genoeg. Helaas heeft Orion nog steeds last van zijn maag en darmen en maakte ons vannacht een paar keer wakker.
We horen van Patricia dat Orion de hele zak met hondensnoepjes, die Lorraine altijd meebrengt op heeft gegeten! Geen wonder dat zijn maag daarvan van streek is. Hij wil vanochtend zelfs niet eten en dat is ongekend. Hopelijk gaat het snel beter en hoeven we niet naar de dierenarts.
We halen ons gewoonlijke ontbijt van Starbucks en lopen dan naar het zwembad. Dat is vandaag een uur vroeger open voor volwassenen. We praten wat met deze en gene en Rick eet een donut hole. Dan leggen we onze baddoeken op een paar stoelen onder een parasol en gaan even naar de markt.
Daar brengen we wat eierdozen terug naar de desbetreffende boer en natuurlijk ziet alles er weer kleurrijk uit. Bij King Mushroom heb ik maitake paddenstoelen en cantharellen besteld, maar helaas kreeg ik bericht dat de cantharellen uitverkocht zijn.
Thuis verkleden we ons meteen in onze badkleding en lopen terug naar het zwembad. Daar bestellen we ieder lunch om te laten bezorgen. Voor mij wordt het een poke bowl en Rick kiest een broodje en salade van Potbelly. Het is heerlijk lui om het zo aan het zwembad op te eten.
Maria neemt zijn stoel in voor zij haar baantjes gaat trekken. Ook wij hebben elkaar al een paar weken niet gezien en genoeg gespreksstof.
Daarna gaan we beiden het zwembad in en ik zwem bij elkaar 28 banen, dus honderd meter meer dan ik eerst van plan was. Zo heb ik dit seizoen iets meer dan twintig kilometer gezwommen.
Luierend en lezend gaat de middag snel voorbij en het is al snel half vijf. We lopen terug en frissen ons op. Dan rijden we naar Total Wine & More om in te slaan voor onze strandvakantie volgende week.
Voor ons avondeten gaan we kijken of het druk is bij Open Road. Dat is meestal het geval, maar tot onze verbazing is het terras bijna leeg.
We vragen een tafeltje buiten en krijgen een bakje met popcorn in plaats van brood. We delen een paar kipnuggets met Buffalo saus, erg lekker. Rick neemt de shrimp and grits, een gerecht uit het zuiden van de V.S.. Ik heb ook garnalen, maar dan met een salade. Het smaakt allemaal heel goed.
We sluiten de avond (maar nog niet het weekend) af met een avondje buurten bij de buren. Ray en Jennifer hebben stoelen op hun oprit staan en de meeste buren komen even langs. Ik blijf tot negen uur, want ik ken mezelf en weet dat ik een uurtje helemaal rust moet hebben om te kunnen slapen.
Morgen is het Labor Day en heeft Rick ook nog vrij. Het is ook de laatste dag dat het zwembad open is en hier het onofficiele einde van de zomer. Het weer ziet er niet super uit, maar we hopen nog even te kunnen gaan.
Allemaal een heel fijne week gewenst!
3 reacties:
Wat jammer he, dat het zwembad bijna dichtgaat.
Ik hoop dat Orion snel weer opknapt. Een van mijn vorige berners was ook zo’n dief, dus daar vond ik ook nog wel eens een verrassing van ‘s nachts haha.
Thuis is ook weer fijn he, en de jetlag ben je hopelijk snel weer doorheen.
Groetjes
Carla
Wat jammer dat het zwembad alweer dicht gaat. Zo'n moment dat je weet dat de zomer niet lang meer duurt.
@Carla - Ja, dat het zwembad dichtgaat voelt als het einde van de zomer, hoewel dat qua weer hier nog lang niet zo is. Orion is gelukkig weer beter.
@Petra - Inderdaad, langzaamaan zal het koeler worden. Ik vind de herfst mooi, maar sla met plezier de winter over.
Een reactie posten