Over voetperikelen

He bah, weer regen, is mijn eerste gedachte van de dag en het maakt het moeilijk opstaan. Toch doe ik dat zodra Alexa haar deuntje begint te spelen, want ik heb om negen uur een doktersafspraak.

Daarom gaan we na mijn ontbijt direct naar Starbucks, zodat ik mijn nitro brew niet hoef te missen. Zeker op een dag als vandaag is de caffeine echt nodig. 

Als ik mijn koffie opheb rijd ik naar Northern Virginia Foot & Ankle. Gelukkig is dat maar een kwartiertje rijden. De verpleegkundige vraagt eerst van alles over mijn voet en dan worden er roentgenfoto's gemaakt. 

Dr. Smith heeft me anderhalf jaar geleden ook gezien voor mijn linkervoet en dit keer is mijn rechtervoet aan de beurt. Ik hoop vurig dat ik geen laars aanhoef of iets dergelijks in mijn doen en laten beperkend. 

Op de roentgenfoto's is niets te zien, maar bij het bevoelen van mijn voet en waar het pijn doet is de diagnose ontstoken pees, ontstoken zenuw en plantar fasciitis. Waarschijnlijk een domino effect van de ontstoken pees, maar de ware oorzaak zal nooit bekend worden. 

In de zenuw krijg ik een injectie (au!) en de rest wordt met een Epat machine bewerkt. Het is shockwave therapie onder mijn voet en ik laat het zoveel pijn doen als ik kan velen, want dat werkt het beste. De verpleegkundige is onder de indruk dat ik het niet uitschreeuw, maar ik kan nogal wat pijn verdragen. 

Aan de zijkant van mijn voet is het een ander apparaat en dat doet al snel flink pijn. Toch bijt ik door en hoop maar dat een keer genoeg is. Zo niet, dan wordt het over twee weken herhaald. 

Er wordt een tweede paar steunzolen besteld en dan kan ik ettelijke honderden dollars armer (de verzekering betaalt niet alles en ons eigen risico was nog niet verbruikt, nu gelukkig wel) naar huis. 

Thuis kleed ik me iets warmer, want door het regenachtige weer is het wat kil buiten. Dan ga ik naar Lofty Salon. Daar knipt Mona mijn haar bij en Carmen kleurt en foehnt het. Carmen krult mijn haar ook, maar met dit vochtige weer blijft dat helaas niet lang zitten. 

Terwijl ik op het intrekken van de kleur wachtte heb ik pho besteld van Roll Play. Op regenachtige dagen is dat mijn favoriete lunch. Het wordt precies als ik thuiskom bezorgd, perfect. Het smaakt opperbest. 

In mijn haast ben ik vanochtend het papier met rek- en strekoefeningen voor mijn voet vergeten. Ik wil dat echt goed gaan doen, dus ik rijd even terug naar de praktijk. Daar vraag ik ook meteen of er schoenmerken zijn, die er wat netter uitzien en goed steun geven. Gelukkig is er een zaak in Tysons Corner, die ik morgen wil bezoeken. Ik kan tenslotte niet altijd maar op sportschoenen lopen. 

Ricks oom in Michigan vond in de inboedel van een overleden dame onderstaand spelletje. De familie wilde het niet houden en omdat hij weet dat ik Nederlands ben vroeg hij of ik het wilde. Ik vind het wel bijzonder, dus zei ja.

Het is heel eenvoudig, achterop zit een gewone speld gesoldeerd. Wat ik erover kan vinden is dat dit soort sieraden tijdens de Tweede Wereldoorlog als een stil verzet tegen de Duitsers werden gemaakt. Ik had het nog nooit gezien. Ik zou heel graag weten hoe het in Michigan terecht kwam, maar vrees dat dat niet meer te achterhalen is. 

 

Eind september gaan mijn Canadese broer en mijn neef, mijn zus en een van mijn nichtjes en Kai en Raquel naar Nederland. Ik heb even afgewacht of ik wel zou kunnen gaan vanwege mijn voet, maar daar is het groene licht nu voor gegeven. 

Mijn vluchten naar Amsterdam zijn geboekt en ik heb een hotel in Hengelo vlakbij mijn Nederlandse broer. Nu nog even uitvinden hoe ik naar Hengelo kom, want de trein is me teveel gesjouw. Ik ben al meer dan 7 jaar niet in Nederland geweest en dat is een deel van het land dat ik niet goed ken. Ik zie ernaar uit de familie te zien, vooral Kai en Raquel natuurlijk. 

De rest van de middag doe ik het rustig aan om mijn voet te ontzien. Morgen doe ik mijn elliptische machine wel weer. Ik mag er ook gewoon op lopen, alleen geen gewichten heffen of hardlopen. 

Voor ons avondeten bestellen we Grieks van Plaka Grill. Altijd makkelijk, want dichtbij, en lekker op grijze avonden als deze. Gelukkig is het weerbericht voor morgen zonniger.

Het hele gedoe met mijn voet heeft me moe gemaakt en het weer helpt mijn fibromyalgie ook niet. Ik ga na het eten lekker in bed liggen en shows kijken.