Dag 4 Wildwood: Over Cape May en afscheid van de familie A.

Rick en ik staan netjes om half acht op en treffen verder iedereen nog in diepe rust. We besluiten dan toch maar naar Starbucks te gaan. Dat is een eindje rijden en als we met de koffie's terugkeren is iedereen wakker. 

Fiona is in een heel goede bui en vindt haar Omi ook erg leuk. Wat ga ik dat pukje weer missen! Iedere keer dat we haar zien is ze zoveel meer sociaal. Wij gaan het balkon op en naar hondjes kijken. Elke keer als er een langskomt zegt Fiona iets dat toch echt wel op "doggie" lijkt. 

Het duurt niet lang voor we allemaal klaar zijn om te gaan ontbijten. Alleen heeft Rick niet duidelijk doorgegeven aan Katja en Kevin dat we naar Marvis Pancake House gaan. Zij reden per ongeluk naar de Marvis Diner. Gelukkig liggen die niet ver bij elkaar vandaan. 

Het ontbijt in het Pancake House is zeer smakelijk, hoewel mijn keuze telkens niet veel varieert. Ook hier neem ik de eiwit omelet met verschillende groentes. Rick doet zich tegoed aan een "skillet", ontbijt dat in een pan wordt geserveerd.

Katja en Kevin nemen een combinatie van pannenkoeken, ei en spek. Fiona krijgt haar eigen (enorme) pannenkoek en een roerei. Dat meisje kan flink eten! Het is een wonder dat ze zo petite blijft. Natuurlijk beweegt ze ook enorm veel, dus dat zal het wel zijn. 

Het is koeler dan de afgelopen dagen en Katja heeft eigenlijk geen zin om Fiona weer schoon te moeten maken na een strandbezoek. Zij stelt voor om naar Cape May te gaan en daar wat rond te lopen. Dat vinden wij natuurlijk ook leuk.

Cape May staat bekend om zijn Victoriaanse huizen en daarvan zien we een aantal mooie exemplaren. Verder is er een gezellige winkelstraat, die niet toegankelijk is voor verkeer. We lopen daar rond en gaan deze en gene winkel in. 

In een speelgoedwinkel ziet Fiona een giraffe en grijpt die zo van de plank. Hij is lekker zacht en kan opgewarmd worden in de magnetron. Fiona is er duidelijk dol op en ik zou Omi niet zijn als ik hem niet voor haar zou kopen. De rest van de wandeling door Cape May wordt de giraffe door Fiona geknuffeld. 

Als we de hele winkelstraat gezien hebben besluiten we ergens te gaan lunchen. De Ugly Mug heeft een korte wachttijd en we zetten onze namen op hun wachtlijst. 

Terwijl we wachten lopen we naar The Whale Tale. Daar hebben ze leuke kinderkleding en ik koop een roze hoodie met een zeepaardje en zeester erop voor Fiona. Als ik dat heb afgerekend heeft Rick intussen onze tafel bemachtigd.

Het eten is goed, ik heb de kreeftsalade en die is heerlijk en de anderen zijn ook tevreden. Fiona krijgt macaroni met kaas en dat gaat er met handenvol in. Onze kinderen waren daar ook zo dol op, dus de appel valt niet ver van de boom. 

Fiona is intussen flink moe en Katja en Kevin haasten zich terug naar het appartement. Daar leggen ze Fiona in bed en gaan inpakken. Met een kleintje is er zoveel, maar met vereende krachten past alles in Kevins auto. 

Om vier uur wekt Katja Fiona en dan is het echt tijd om afscheid te nemen. Ik kan nog even lekker met Fiona knuffelen, terwijl Katja en Kevin haar bed e.d. opruimen, en dat doe ik met veel graagte. We maken het werkelijke gedag zeggen kort en ik ben trots op mezelf dat er geen tranen komen. 

Rick en ik gaan er meteen op uit, want dat lege appartement hoeven we even niet te zien. We gaan eerst naar de Wildwood boardwalk. Daar nemen we foto's met het leuke Wildwoods bord en de strandballen, die we hier overal zien. 

Dan gaan we kijken of we ergens wat kunnen drinken, maar alles is op woensdag gesloten en de boardwalk is uitgestorven. Dogtooth, waar we een paar dagen geleden lunch van haalden heeft ook een leuke bar. Daar bestellen we drankjes en delen een portie calamari. 

Daarna rijden we naar de Beach Creek Oyster Bar, die gisteren dicht was, maar vandaag open. We hebben geluk dat er nog twee stoelen beschikbaar zijn aan de buitenbar. Rick neemt de krabcocktail en ik de oesters met zure room en "kaviaar". 

Dan delen we een flatbread (een dunne pizza) met garnalen, kaas en tomaat. Het is een goede keuze en het zou zomaar kunnen dat we hier nog eens heen gaan. De zonsondergang is ook heel mooi. Het is anders zonder kleintje, maar ook wel bevrijdend om gewoon aan de bar plaats te nemen en niet te hoeven wachten op een tafel.

Terug in het appartement is het natuurlijk erg stil zonder baby praat en Katja en Kevins aanwezigheid. Rick ziet zijn voordeel wel, want hij heeft de afgelopen nachten weinig plaats gehad in het queen bed. Hij verhuist naar het king bed waar Katja en Kevin in sliepen. Ik blijf op de queen slapen. 

Wij hebben nog twee volle dagen hier en gaan daar goed van genieten voor we terug naar huis rijden.