Over ongewoon warm weer

Net als gisteren ben ik om kwart over zeven beneden. Rick is nog bezig zijn ontbijt te maken en koffie te zetten. Als hij daarmee klaar is gooi ik mijn paddenstoelen en spinazie in de pan. Intussen kijken we nieuws en zien dat het vandaag maar liefst 22 graden zal worden!

Na ons ontbijt en Ricks douche gaan we in de leenauto van BMW naar Starbucks. Het is een heel sportieve en comfortabele auto, de 430i sportversie. Hij zou niet praktisch zijn voor Rick, want er is nauwelijks plek voor passagiers achterin. 

Met de koffies gaan we huiswaarts en dan vertrek ik meteen naar Sharons huis. Op het moment is mijn personal training op donderdag om kwart over negen. Sharon verzekert me dat het tijdelijk is, want ik vind kwart voor tien een veel fijnere tijd, dan hoef ik naderhand geen cardio meer te doen. 

Nu dus wel en na nog twintig minuten trappen op de elliptische machine en Scoop ben ik klaar met sporten. Tijd voor een heel aantal Duolingo lessen. Ik weet niet waarom, maar Grieks spreekt me enorm aan als taal. Dat maakt het leuk om de lessen te doen. 

Rick eet vroeg, want hij moet een vergadering bijwonen, die in Seattle wordt gehouden, die om 12 uur begint. Dat is negen uur 's ochtends daar, maar hier valt die tijd altijd in Ricks lunchpauze. Ik maak de mijne iets later.

Bij de Duitse winkel vond ik laatst een blikje met sprotjes en daar ben ik dol op. Ik lees online dat ze familie van de haring zijn. Ik smul van mijn mini tomaatjes en komkommertjes met Umami kruiden van Trader Joe's en de sprotjes op bloemkoolbrood.

Na het eten ga ik buiten op de oprit zitten lezen. De zon verschuift telkens dus moet ik mijn stoel ook verplaatsen. Het is heerlijk weer en mijn uitzicht is ook prachtig. 

Halverwege de middag ga ik naar Whole Foods. Daar kies ik de zalmsalade, die wij erg lekker vinden, als snack voor tijdens het happy hour vanavond. Het wordt mijn "dankbaar voor" foto, want ik ben heel blij dat we deze supermarkt zo vlakbij hebben. 

Langzaamaan zien we bomen kaal worden, maar er zijn nog heel wat herfstkleuren om van te genieten. Het schijnt dit weekend te gaan waaien, dus ik vrees dat het daarna vrijwel allemaal kaal is.  

Om half zes begint ons wekelijkse happy hour met Chuck en Christine. We lachen zoals gewoonlijk heel wat af met elkaar. Na meer dan een uur nemen we voor twee weken afscheid, want volgende donderdag is het Thanksgiving. 

Rick gaat ons eten halen. Ik bestel van Viet Aroma. We waren vorige week bang dat het restaurant voorgoed gesloten was, maar gelukkig was het slechts een korte vakantie. Het is het enige Vietnamese restaurant hier, dus ik wil ze open houden. Rick gaat voor Grieks van Plaka Grill. 

Tijd voor de Great British Bake Off. Ik wist niet dat daar een nieuw seizoen van was. Het is altijd weer zo leuk.