Over een dag genieten van de kleintjes

Om kwart voor zes ben ik uitgeslapen en sta op. Ik maak me presentabel en ga dan een kopje koffie uit de ontbijtzaal halen. Het ontbijt hier is eigenlijk best goed met veel keuze, maar ik ontbijt altijd met Katja en gezin. 

Als ik weer boven op de kamer ben en mijn tanden aan het poetsen gaat het brandalarm opeens af. Dat gaat al snel uit in mijn kamer dus ik blijf gewoon mijn ding doen. Als ik klaar ben om op pad te gaan staan er twee brandweerwagens. Het was geen echt alarm, maar er is iets mis met het programma. Hopelijk gaat dat niet nog eens verkeerd en dan midden in de nacht. 

Kevin staat net op het punt te vertrekken als ik bij hun huis aankom. Ik krijg een wakkere Nico overhandigd, die met veel plezier zijn flesje leeg drinkt. Fiona komt tegen me aan televisie kijken. 

Als Katja klaar is gaan we naar het Honey Berry Cafe in Spring Lake om te ontbijten. Dat stadje is heel leuk en gezellig en het cafe ook. Katja en ik doen ons tegoed aan een omelet en Fiona heeft roerei. De mensen naast ons zijn ook opa en oma en zijn heel leuk met Fiona, die van alles te vertellen heeft. 

Na het eten gaan we terug naar huis voor nog een Nico voeding en kolven voor Katja. Nico is helemaal wakker en ik krijg heel wat lachjes. Op een gegeven moment lacht hij zelfs hardop. Hij doet dat, gezien zijn vijf en halve week te vroege geboorte, keurig op tijd. 

Het weer is bewolkt, warm en vochtig. Niet zo geschikt voor het strand vinden we. Er wordt mogelijk onweer voorspeld en dan wil Katja niet met twee kleintjes en alles wat daarbij hoort op het strand zitten. Bovendien is Fiona als de dood voor donder. 

Gelukkig blijft het onweer uit en we besluiten Fiona mee te nemen naar een kinderwaterparkje langs de boardwalk van Asbury Park. Dat is een succes en Fiona rent lekker rond. Ik heb me opgeworpen om de slapende Nico vast te houden. Zo kan Katja even een op een met Fiona zijn. 

Na een uurtje heeft Fiona genoeg van het water en krijgt van Katja een ijsje. Volgens mij maakt niets Fiona blijer dan vanille ijs! Het verdwijnt als sneeuw voor de zon. 

Katja en ik hebben intussen ook wat trek gekregen en kopen een paar Koreaanse taco's van een kraampje op de boardwalk. Die smaken onverwachts bijzonder goed. 

Zo'n heerlijk ventje, je zou niet zeggen dat hij zo heel klein was bij zijn geboorte

Op de terugweg naar huis valt Fiona in slaap en Nico slaapt al. Heerlijke rust opeens, Katja en ik genieten ervan. Helaas wordt Fiona wel wakker bij thuiskomst, maar gaat stilletjes in haar stoel liggen kijken naar een Paw Patrol film. Zij heeft het nodig even helemaal te ontspannen. 

Katja moet naar de dokter voor een controle en ik blijf op de kindjes passen. Dat is super makkelijk, want de een slaapt heerlijk tegen me aan en de ander komt af en toe vertellen wat er in de film gebeurt, maar blijft rustig op haar stoel zitten kijken. 

Na een uurtje is Katja weer terug en niet veel later komt Kevin uit zijn werk. Terwijl haar ouders alles in orde brengen om uit eten te kunnen gaan neem ik Fiona naar buiten. De trampoline is een favoriet om op te springen. Helaas zijn er veel muggen en worden we beiden opgegeten. We gaan dan maar weer gauw naar binnen. 

Voor het avondeten gaan we terug naar Klein's aan het water. We krijgen weer een tafel aan de waterkant en Fiona geniet opnieuw met volle teugen. Ze eet zelfs heel wat van haar kip nuggets. De rest van ons is zeer tevreden over het eten. Dit is echt een heel leuk en goed restaurant. 

Bij Katja en Kevin thuis help ik nog even wat mee, want Kevin moet medicijnen ophalen bij de apotheek. Dan laat ik de ouders weer alleen met hun slaperige kroost. Katja schrijft net dat Fiona binnen tien minuten in slaap was.