Over een heerlijke zomerdag en vuurwerk

Hoewel ik vast van plan was om tegelijkertijd met Rick op te staan is mijn bed veel te lekker. Ik blijf tot kwart voor acht liggen en Rick komt zelfs al naar boven voor zijn douche. 

Het blijkt dat hij het gras in de achtertuin wil maaien voor het te warm wordt. Een goed idee en dat geeft mij de tijd om na mijn ontbijt al een deel van mijn cardio te doen. Als het gras gemaaid is gaan we onze koffies halen. 

Dat is gauw gepiept en ik heb nog net genoeg tijd om mijn drie kwartier op de elliptische machine te volmaken voor ik naar Sharon moet. De oefeningen zijn vandaag heel pittig en gebaseerd op evenwicht bewaren. Heel goed, natuurlijk, al ben ik blij als het halve uur voorbij is. 

Zoals wel vaker na personal training rijd ik door naar het centrum van Vienna. Ik ga zitten op een bankje in de schaduw in het parkje naast de Whole Foods. Ik moet een aantal medische afspraken maken en kennelijk ben ik niet de enige, want het duurt lang voordat ik eindelijk iemand aan de lijn krijg. Niet getreurd, ik zit heerlijk. 

Flat Stanley is weer mee en ik heb even een thema dat hij naar zijn boek zoekt. Ik denk niet dat ik dat de hele maand vol kan houden, maar voor nu is het wel leuk. Vandaag bezoekt hij de historische bibliotheek van Vienna uit 1897. 

In deze zelfde tuin staan ook borden met verhalen over de verscheidene veranderingen aan de Constitutie, die mensenrechten verleenden. Het gaat o.a. over het stemrecht voor zwarte mannen en vrouwen.

Het is lekker wandelweer en ik loop een stuk langs Church Street. Ook hier staan zonnehoeden, die veel bijen aantrekken. Verder maak ik een paar foto's van kleurrijke dingen langs de straat. Ook bloeien de crepe mirte bomen. In de zomer, wanneer veel is uitgebloeid zijn hun kleuren extra welkom. 

Bij Whole Foods koop ik kipspiesjes voor vanavond. Ze zijn gemarineerd in knoflook Parmezaanse kaas saus en in kokosnoot limoen saus. Dat is weer eens wat anders, ik ben benieuwd. Verder koop ik mijn geliefde garnalensalade. Karin achter de balie ziet me zo vaak dat ze vraagt hoe ik heet. Haar vriend woont in Alabama en die komt dit weekend. Dat is een rit van 12 uur enkele reis!

Op weg naar huis word ik helemaal verdrietig al ik zie dat de verwaarloosde tuin nu door de bulldozers omgeploegd is. Weg zijn de planten waar toch heel wat insecten zich tegoed aan deden. Maar ja, het was te verwachten. 

Gelukkig is de andere tuin er nog wel altijd en de eigenaar werkt daar hard aan. Vandaag is hij zijn overkapping aan het schuren en ik geef hem een compliment over zijn tuin. Dat vindt hij duidelijk leuk. De bijen zijn weer dankbare fotoonderwerpen. 

Dit is een door mij gecreeerde AI foto. Zo'n landende bij is heel moeilijk scherp te fotograferen. 

Rick is al aan zijn lunch bezig als ik met de boodschappen het huis in loop. Ik maak de mijne ook gauw en we eten samen op het deck. Als Rick weer aan het werk gaat kleed ik me in badkleding en loop naar het zwembad. 

Daar is het heel rustig en ik zwem op mijn gemak mijn veertig baantjes. Dan installeer ik me op een ligstoel onder een parasol in de schaduw. Met Duolingo en mijn boek uitlezen gaat de tijd snel. Iedere kinderpauze ga ik het water even in en er zijn telkens tot kwart voor vier geen andere volwassenen, ik heb het bad dus voor mij alleen. 

Rick stelt voor soda's te gaan halen van Coco's. Dat is altijd een leuk zomers iets. Ik bestel de Sultan, suikervrije ananas en kokosnoot siroop met water aangelengd. Ik vind dat een lekkere combinatie. 

Voor het avondeten maak ik een salade van mini komkommertjes, mini tomaatjes, Castelvetrano olijven (de enige groene olijven, die ik lekker vind). Rick grilt de kipspiesjes en we hebben er groentechips bij. Het smaakt extra lekker op het deck. 

Na het eten kijken we onze shows, in mijn geval o.a. Below Deck Mediterranean. Om kwart over negen lopen we naar buiten, want om half tien zal het Vienna vuurwerk beginnen. Dit is ter ere van 4 juli, maar ze gebruiken hetzelfde bedrijf als DC en die hebben permanent 4 juli geboekt (logisch voor de hoofdstad).

Als we onze oprit af wandelen zien we twee herten uit de tuin van de buren komen. Dan wordt Rick opeens heel enthousiast, want er cirkelt een vleermuis boven ons hoofd. Verder dansen de vuurvliegjes om ons heen. Ik denk soms dat we geen natuurpark nodig hebben, we hebben allerlei natuur hier. 

Ray en Jennifer komen ook net hun huis uit en we gaan met hen mee naar vrienden van hen. Die wonen in de straat naast ons en vanaf hun oprit is het vuurwerk goed te zien. Er zijn dan ook heel wat mensen uit de buurt aanwezig. Sommigen hebben stoeltjes, drinken en eten meegenomen. 

Wij maken kennis met de eigenaar van het huis en bedanken hem dat we hier mogen kijken. Ook ontmoeten we andere buren na al 25 jaar vlakbij hen gewoond te hebben. Dan begint het vuurwerk en wordt het stil. 

Het is een prachtig vuurwerk met een heel mooie finale. Het duurt precies een kwartier en inderdaad konden we het van waar wij stonden heel goed zien. Dat wordt nu een jaarlijks iets, denk ik. Gezamenlijk lopen we terug naar huis. Daar drinken we nog even wat en dan is het echt mijn bedtijd. 

PS: In mijn blog van gisteren was ik kennelijk niet helemaal duidelijk. Kai en Raquel gaan (nog) niet naar Le Puy en Velay verhuizen. Ze hebben dat huis gekocht om aan toeristen te verhuren. Voorlopig blijven ze in St. Etienne waar Raquels werk is.