Over een vol weekend

Zaterdag

Eigenlijk wil ik om kwart over zeven al opstaan, maar Rick lijkt nog te slapen. Ik wacht dus nog een kwartier tot hij het bed uitgaat. Wat blijkt, hij was ook wakker en op mij aan het wachten. Voortaan sta ik dus gewoon op.

Na Orions wandeling halen we mijn ontbijt van Panera en dat van Rick en onze koffies van Starbucks. Daarna is de markt in Vienna aan de beurt. Er kunnen allerlei vruchten geproefd worden en de watermeloen is heerlijk! Ze zijn te groot voor ons tweeen anders zouden we er een meenemen. 

Thuis doe ik drie kwartier op de mini elliptische machine en Rick gaat buiten wieden. Dat is bijna onbegonnen werk en het is al 28 graden. Mij niet gezien al voel ik me soms wat schuldig dat ik niet help.

Mijn teennagels zien er niet uit en ik heb drie rondleidingen volgende week. Ik besluit even naar Pro Nails 3 te rijden en er nieuwe lak op te laten doen. Ik kies knal oranje, wie weet brengt dat geluk voor de voetbalwedstrijd vanmiddag. 

Als ik weer thuiskom gaat Rick net naar het zwembad om wat af te koelen na het tuinieren. Ik heb nog geen zin om me helemaal te verkleden. Dat komt vanmiddag wel. 

Eindelijk eens een vlinder op de vlinderstruik, er zijn er nog niet veel, hopelijk komt dat nog

Voor de lunch gaan we Ned's New England uitproberen. Ik lees overal niets dan lof over hun broodjes met kreeft. Op hun menu zie ik ook een salade met kreeft staan. Daar hebben Rick en ik erge zin in en hij is heerlijk met heel veel kreeftenvlees en knapperige Romaine sla. 

Na het eten hangt Rick het vogelhuisje dat foto's maakt aan een paal van het deck. Dat heb ik voor Kerst gekregen en nu hangt het eindelijk. Ik maak mijn themafoto met Flat Stanley ermee om te zien hoe het eruit ziet. Ik hoop dat het mooie vogels aantrekt. 

Met dit warme weer is er maar een manier om verkoeling te zoeken: het zwembad. We lopen naar de overkant en vinden stoelen in de schaduw. Vandaag is het water ook echt warm, ondanks de machine, die het 's nachts moet afkoelen. 

Tijdens de kinderpauzes loop/zwem ik tien baden en Rick doet mee. Verder dobberen we in het water en lezen op onze ligstoelen. Het kan niet luier!

Om kwart over vier lopen we terug naar huis en pakken het laatste deel van de wedstrijd Nederland - Turkije mee. We zien net het eerste doelpunt van Nederland. En mijn nagelkleur heeft geholpen, Nederland is door (had ik niet verwacht eerlijk gezegd). 

Na een uurtje computeren en niets doen rijden we naar het Mosaic District. Daar heb ik gereserveerd bij Iron Chef House. Zij hebben bijzondere sushi rollen. Ik bestel er een met "sashimi" zonder rijst of zeewier. Alleen zit daar unagisaus overheen en dat staat niet op het menu.

Gewoonlijk zou ik daar geen probleem mee hebben, maar ik heb een grondige hekel aan die zoetige saus. Er zit ook niet weinig op dus het bederft eigenlijk de hele rol voor me. De eigenaar wordt erbij geroepen en die zegt meteen een nieuwe voor me te zullen maken. Super aardig, want er zit best veel vis bij.

Zonder de unagisaus is het heerlijk en de andere rol met zalm op allerlei manieren draagt mijn goedkeuring ook helemaal weg. De rollen, die Rick heeft besteld, gaan er bij hem ook goed in. Tevreden gaan we naar huis om de rest van de avond shows te kijken. 

Zondag

Grappig genoeg is het vanochtend Rick, die wacht tot ik wakker word. Dat was ik om kwart over zes al, maar ik moet weer in slaap gevallen zijn. Om half acht doe ik mijn ogen weer open en we staan meteen op. 

Het lijkt iets minder vochtig dan gisteren, maar nog steeds al heel warm zo vroeg. Na onze gewoonlijke koffie en ontbijt stops gaan we naar H Mart. Daarvan neem ik enoki en zwarte zwammen mee. 

Bij de markt in het Mosaic District is het nog vrij rustig. We lopen de hele markt af en bij het kraampje met perziken zou ik de geur wel willen vangen, zo lekker! Ik moet gewoon perziken hebben! Ik kies er twee uit, maar terwijl ik betaal zie ik dat eentje wat plekjes heeft. Ik vraag of die kan omruilen en dan zegt de verkoper "Houd die maar en kies een extra uit". Dat is aardig!

Mijn bramen koop ik bij het kraampje met de opa en kleinzoon. Dan is King Mushroom aan de beurt voor mijn gewoonlijke maitake paddenstoelen. Als laatste kopen we een dozijn eieren en dan zijn we klaar met de markt. 

 

Flat Stanley is er trots op een Virginian te zijn

We hopen voor tienen nog onze boodschappen bij de Giant te doen en dat lukt. Vandaag gaat het zwembad alleen voor volwassenen om tien uur open en daar willen we heen. 

Dat wordt erg gezellig. Een heel aantal vrienden en kennissen, die we vrijwel nooit zien, zijn er ook. We praten dan ook een tijdje met zijn allen in het ondiepe eind van het bad. 

De meesten vertrekken om elf uur als het zwembad opengaat voor iedereen. Ik zie een baan vrij en trek dertig baantjes (een half uur ongeveer) voor Rick komt verkondigen dat hij zin in eten heeft. We lopen terug naar huis en trekken droge kleding aan. 

Rick haalt een salade van Cava. Eerst denk ik aan een poke bowl, maar heb geen zin om helemaal naar The Boro te gaan. In plaats daarvan kies ik mijn geliefde garnalensalade met een groentesalade van Whole Foods. Het smaakt zeer goed. 

Onze spullen hebben we bij het zwembad laten liggen om verzekerd te zijn van een parasol. Rick gaat aan de vijver werken, maar ik loop meteen na het eten terug. Het is vrij druk en ik ben blij dat we een van de schaarse parasols hebben. 

Voor Rick komt zwem ik nog twintig baantjes en dan hangen we een uurtje in het water. Daarna lopen we naar huis, want we hebben bioscoopkaartjes. 

We rijden naar de Tysons Galleria en gaan naar de CMX bioscoop. We gaan Minions 4 kijken. Eerst denk ik dat ik het maar weer hetzelfde als altijd vind, maar dan wordt het opeens toch een leuk verhaal. De Minions hebben dit keer maar een bijrol en dat is prima. 

Het is al kwart over zes als we weer naar buiten lopen. Etenstijd dus en we besluiten het nieuwe Evelyn Rose te bezoeken. Daar nemen we plaats aan de bar en Maggie is heel vriendelijk en voorziet ons van drankjes. 

We bestellen beiden voorafjes, voor mij de gerookte zalm. Rick neemt dan de hangar biefstuk en ik nog twee voorafjes. De gazpacho is een flinke bak en ik krijg het niet op. De steak tartare is super lekker en precies genoeg. Dit wordt een restaurant dat we vaker gaan bezoeken. 

Thuis wacht ons verdrietig nieuws. Ricks favoriete oom, en ik hield ook erg van hem, is overleden. Het lijkt wel of van die oudere garde op het moment om de twee jaar iemand overlijdt. Het is een treurig einde van dit heerlijke weekend. 

Allemaal een heel fijne week gewenst!