Inpakken en...(nog niet wegwezen)

Morgenochtend zal de taxi al om kwart voor vijf komen, dus vanochtend blijven we nog lekker wat langer liggen. Morgen hebben we er de tijd niet voor en Rick is een Starbucks lover, dus hij gaat nu dat ontbijt voor ons halen.

We eten buiten, want het is heel lekker weer vanochtend. Mijn venti ijskoffie met caramelsiroop en een beetje melk gaat er goed in. Ook de spinaziewrap verveelt me nog steeds niet.

Dan is het toch echt tijd om mijn volgende Max Capacity training te doen. Heel veel beenoefeningen en planken is het vandaag. Ik volbreng het binnen de 16 minuten, maar ben er niet zeker van, dat ik dit programma zal blijven volgen. De volgende oefeningen zijn nog wel te doen, maar Kai doet nu zelfs handstanden tegen de muur en dat is wel erg acrobatisch voor mij. We zullen zien.

Na afloop ga ik naar onze "sport"kamer, waar ik nog een half uur intervals op onze crosstrainer doe. Intussen geeft Kai Cosmo wat beweging op de lopende band naast mij. Grappig, hoe zo'n hond meteen doorheeft, dat hij door moet stappen. Cosmo lijkt het best leuk te vinden.

Intussen zijn Katja en Kai weer hard bezig met het hek verven. Beiden vinden het een verschrikkelijk werk. Het ziet er wel keurig uit en het bespaart ons een dure schilder. Ze krijgen er ook wel iets voor van Rick.

Cosmo merkt duidelijk, dat er iets gaande is met de koffers. Hij is helemaal hyper. Ik besluit hem dus naar de kennel te brengen, want daar vindt hij het ook erg leuk. Hij wordt enthousiast begroet en iedereen krijgt een lik van hem. Het is goed te zien, dat hij hier graag heengaat!

Rick heeft lunch gehaald bij Manhattan Bagel. Katja en Kai nemen pauze en we eten met zijn allen lunch. Vanaf morgen zullen we voor acht dagen iedere dag met zijn vijven eten en ik zie daar al erg naar uit!

Al snel ben ik helemaal ingepakt en maak het huis klaar voor ons vertrek. Planten water, kattenbakken schoon en ik schrijf instructies voor ons buurmeisje Patricia, die dit keer voor de katten gaat zorgen.

Katja heeft nog steeds sinusitis en het is nu zaak daar medicijnen voor in te nemen. Ze was even haar recepten daarvoor kwijt, maar ik vind ze weer op de printer. Katja is hard aan het inpakken, dus ik rijd naar Rite Aid om de medicijnen op te halen.

Van de anderen krijg ik meteen een waslijst aan spullen, die ze nog nodig hebben mee. Voor ik het weet wordt mijn naam omgeroepen en zijn de recepten (ook nog een van Kai, die hij kennelijk is vergeten op te halen) klaar.

Het regent inmiddels flink, dus het is maar goed, dat de hekken geverfd zijn. Iedereen is hard aan het inpakken. Naar Aruba gaat altijd flink wat bagage mee. Behalve de kledingtassen ook een tas met snorkelspullen en de tas met de Scuba spullen van Rick en Katja. Hopelijk gaat Katja's sinusitis haar tijdens het duiken geen parten spelen.

Voor het avondeten bestellen we van Uno's. Ik neem de lobster roll (kreeftsandwich) en die is heel erg lekker! De anderen nemen pizza's, maar daar had ik geen zin in.

Zo meteen zoek ik mijn bed op. Voordeel van zo vroeg weggaan is wel, dat we hopelijk al voor tweeen in Aruba zullen zijn morgenmiddag.