Irene 2

Dat was me het nachtje wel! Toen wij naar bed gingen begon het echt hard te waaien. Rick liet Cosmo nog even uit en was binnen een paar minuten doorweekt en kon nauwelijks rechtop lopen. Wonder boven wonder hadden we nog stroom.

Dat zou gauw veranderen, want een half uur later was de eerste stroomuitval. Ons alarmsysteem begon vervelend te piepen, dus Rick moest in het donker de basement in om het uit te doen. Gelukkig had hij de zaklantaarns al klaarliggen.

Met de airco en de fan uit kon je echt goed horen, hoezeer het buiten tekeer ging. Rick was net weer boven, toen de electriciteit weer aansprong. Blij ging ik slapen en blijk door nog ongeveer zeven keer aan- en uitfloepen van de stroom geslapen te hebben. Arme Rick niet, want Cosmo was zo nerveus, dat die hem wakker hield.

Pas toen om kwart over drie de fan weer ophield, werd ik wakker. Ik vroeg Rick slaapdronken om de airco wat kouder te zetten, waarop hij heel droog antwoordde, dat dat moeilijk gaat zonder stroom. Oei! Dit keer bleef het ook een stuk langer uit en ik dacht alweer, dat we een tweede Isabel met drie dagen geen stroom tegemoet gingen.

Zo goed en zo kwaad als het ging probeerde ik weer in slaap te komen. Buiten raasde de storm door en binnen was het benauwd zonder airco of fan. Ik had werkelijk wel uit bed willen springen en "Hallelujah!" willen zingen, toen om kwart over vijf de stroom terug was en aanbleef!

Ietwat geradbraakt staan we tegen half tien op. De regen is voorbij, zo af en toe zien we zelfs zon. Een blik op de tuin vertelt ons, dat er veel takken liggen, maar alleen onze rozenstruik is omgewaaid en die kan weer rechtgezet worden. Hoeveel geluk we gehad hebben, zullen we later vandaag zien.

Rick gaat naar Starbucks voor ons gewoonlijke zondagse ontbijt en ik kijk naar het nieuws. Irene is inmiddels ook aan de kust een tropische storm, maar heeft helaas al tien doden op haar naam staan. Wij hebben tien centimeter regen "gekregen" uit deze storm. Op zich hadden we dat wel nodig, de droogte is in een keer uitgewist.

In Virginia heeft zij de op een na meeste stroomstoringen veroorzaakt. De helft van de huishoudens in Richmond hebben geen stroom, in ons gebied is dat 800.000. Ik sms snel Kai even, die me geruststelt, wonder boven wonder hebben zij de hele tijd stroom gehouden.

Het probleem hier en in Richmond zijn de vele bomen. Het maakt de buurten mooi, maar met zulke stormen waaien ze om en vallen op electriciteitsdraden. Grappig genoeg is er in Virginia Beach bijvoorbeeld minder stroomuitval, ondanks, dat de windsnelheden daar veel hoger waren.

Saskia had Aoife en Kaylee te logeren, die na het ontbijt weer vertrekken. Voor de verandering heeft de straat achter ons, waar zij wonen, ook nog steeds stroom. Meestal worden zij het zwaarst getroffen. Dat doet ons denken, dat het misschien allemaal wel meeviel met Irene, in ieder geval in vergelijking met Isabel.

Na ons ontbijt nemen we Cosmo mee voor een wandeling door de buurt, Saskia gaat ook mee. Ik heb mijn fototoestel in aanslag om eventuele schade te documenteren.

Wat we zien schokt ons echt. Er zijn vele bomen om en er hangen op sommige plekken electriciteitsdraden over de weg. Bij de peuterschool achter ons, nog geen honderd meter bij ons huis vandaan, zijn drie bomen als luciferhoutjes doormidden gebroken! Een paar straten verderop is een boom op het huis gevallen, in de slaapkamer van de eigenaar. Dan schrik je wel even, lijkt me. Wij hebben zo ontzettend veel geluk gehad! Foto's van de plaatselijke schade staan hier en hier.

Na de lunch ga ik met Saskia naar Tysons Corner voor "back to school" kleren. Ieder jaar is dat een traditie. Je kunt tenslotte niet met gewone "oude" kleren op de eerste dag van school verschijnen, stel je voor.

We kijken bij Delia's, American Eagle en PacSun. We zijn bepaald niet de enigen, voor iedere paskamer staat een rij. Saskia slaagt leuk en kan straks weer modieus naar school. Dinsdag over een week is het zover.

Rick is intussen bezig geweest de tuin op te ruimen. Ook heb ik om de een of andere reden geen email, dus daar moet zijn technische kennis bij te pas komen. Wel erg handig, zo'n computer technicus als man, want het werkt weer perfect.

Vroeger was ik dol op de Smurfenstripboeken en nu is de film er, die ik heel graag wil zien. Rick is minder enthousiast, maar gaat vanavond toch met me mee. Ik heb me enorm gesmurft! Wat een leuke film en Rick moet ook toegeven, dat het allemaal erg goed is gedaan. Hank Zakaria als Gargamel is perfect, hij lijkt echt op de stripfiguur. Ook schattig zijn de reacties van de kinderen in de zaal. Ach ja, ik geef het toe, ik ben een Smurfaholic.

Na afloop hebben we allebei rammelende magen en na de doorwaakte nacht geen puf om het eten, dat we thuis hebben, nog te bereiden. Dat zal de komende avonden wel gedaan worden. We strijken neer in de bar van Seasons 52 en delen een flatbread met crab, erg lekker. Ook mijn zalmsalade is zeer smakelijk. Alle gerechten hier hebben minder dan 475 calorieen, hoe populair dat is blijkt wel uit het feit, dat de wachttijd voor een tafeltje op zondagavond een uur bedraagt. Gelukkig vonden wij dit tafeltje in de bar.

We zijn allebei heel moe, dus hangen de rest van de avond voor de buis. Pfff, wie kan zeggen, dat ze in een week een aardbeving en een tropische storm hebben meegemaakt? Ok, miljoenen mensen in dit gebied, maar ik hoop wel, dat de komende week verder geen natuurrampen meer brengt!