Irene!

Als ik om kwart over acht opsta is het bewolkt, maar droog. De eerste regens van Irene worden rond elf uur verwacht. Ik heb om half tien afgesproken E. en P. bij het W Hotel af te halen, want we gaan op excursie buiten de stad.

De weg naar Washington is erg rustig en intussen luister ik naar het nieuws op de radio. We krijgen zeker tropische storm kracht winden vanavond. Het weer zal van oost naar west snel gaan verslechteren vanmiddag. Ik besluit maar te zien, hoeveel we kunnen doen.

E. en P. staan al klaar en ook zij zeggen, dat we wel gaan zien, hoever we komen. We beginnen bij Arlington National Cemetery. Daar zijn we precies op tijd voor de wisseling van de wacht bij het graf van de onbekende soldaat. Zoals altijd maakt de plechtige ceremonie indruk. Ik heb nog nooit meegemaakt, dat er iets mis was met het geweer of uniform, maar heb gehoord, dat dat soms wel gebeurt.

Het is nog steeds droog, als we verder lopen naar de graven van de Kennedy's. De eenvoud van vooral de graven van Robert en Edward Kennedy is altijd zo mooi. Hier vallen de eerste druppels en in een gestage regen lopen we terug naar de van. Dit hebben we in ieder geval goed kunnen zien.

Ons oorspronkelijke plan was om in Old Town Alexandria rond te wandelen en daar te lunchen. Onderweg krijgen we echter een enorme hoosbui over ons heen. Duidelijk verergert het weer snel.

We besluiten toch naar Alexandria te gaan, maar er niet te gaan lunchen. Ik kan het stadje ook uit de auto laten zien. Eenmaal daar regent het weer een stuk minder, wat gewoon is met zo'n tropisch systeem, aangezien er letterlijk regenbanden overkomen.

Nu het niet zo erg is, gaan we toch even parkeren. Hier vlak bij de Potomac rivier is er ernstig overstromingsrisico. Winkeliers hebben hun winkels met zandzakken beschermd, maar dat zal waarschijnlijk niet genoeg zijn. Toch houdt men een gevoel voor humor. Een restaurant houdt zelfs een Hurricane Watch Party.

We worden door een verslaggever benaderd, die enkele vragen stelt. Maar wij zijn goed voorbereid, dus geen interessant verhaal hier. We lopen een rondje langs het bezoekerscentrum en stadhuis. Zo zien E. en P. toch wat van dit leuke oude stadje.

Op de radio wordt gewaarschuwd, dat de zware regens rond een uur in Alexandria en Washington zullen aankomen. Wij wonen verder naar het westen, waar het later pas zal gaan huishouden. Ik breng E. en P. terug naar hun hotel en neem hartelijk afscheid. Hopelijk kunnen zij maandag gewoon door naar New York.

Onderweg belt Rick om te vragen, of ik zin heb naar de film te gaan. Daar heb ik wel oren naar en ik ontmoet hem in Tysons Corner. We eten eerst even lunch in het food court. Baja Bistro heeft erg lekkere vistaco's moet ik zeggen.

Eigenlijk was ik graag naar The Smurfs gegaan, maar die speelt pas om half drie. Er wordt voor ons gebied gewaarschuwd, dat Irene na drieen echt ernstig zal worden, dus daar willen we niet op wachten. Rick wil graag naar Captain America 3D, dus ik stem daarin maar toe, al lijkt de film mij niets.

We halen wat te drinken (lees: een teil met Cola Light, die op het menu als "small" staat, die krijg ik in die twee uur niet eens op) en gaan dan de zaal in. We hebben de voorfilms gemist (vind ik wel prima, Rick niet) en zijn precies op tijd voor het begin van de film.

Wat een verrassing is dit voor mij! Ten eerste is Chris Evans helemaal niet vervelend om naar te kijken, maar het verhaal is ook spannend en ik verveel me geen moment! Het wordt zelfs soms een beetje te intens. Echt een aanrader, deze film!

Rick wil nog even foto's maken van waar de Microsoft winkel in deze mall zal komen. Ook moet hij een paar nieuwe broeken hebben, die hij bij Macy's, zonder ze zelfs aan te passen, koopt. Zo vader, zo zoon, want Kai is net zo. Ik wilde wel, dat vrouwen zo konden winkelen!

Buiten plenst het flink, maar de wind valt nog mee. Saskia meldt via sms blij, dat Flapjack de kattenbak gebruikt. Weer een zorg minder! Ze heeft geprobeerd hem aan Snickers te introduceren, maar dat was nog geen succes. Flapjack is in ieder geval niet meer het bange katje, dat we woensdag kregen, hij wil dolgraag Saskia's kamer uit!

Op tv kijken we naar het nieuws. Het regent inmiddels enorm, maar de wind valt nog mee. Dat laatste gaat het verschil zijn tussen electriciteit of geen electriciteit. In 2003 met Isabel was het bij de eerste tropische storm kracht windstoot gedaan met onze electriciteit.

Rick oppert, dat hij wel zin heeft om naar Hard Times Cafe te gaan. Daar heb ik ook wel oren naar. Het is absoluut niet koud buiten, maar we hebben zin in hun chili. Daarin zijn we niet alleen, er komen tegelijk met ons wel vijf andere auto's hun parkeerplaats op.

We krijgen een tafeltje met zicht op een tv. Daar zien we, dat Richmond het nu wel heel zwaar te verduren heeft. Eerder vandaag heb ik al regelmatig contact met Kai gehad. Zij hadden telkens nog stroom, al ging het flink tekeer. Kai heeft ook genoeg eten, gelukkig. Ik bel hem voor de zekerheid toch even op en het gaat inderdaad flink tekeer, maar zij zijn veilig.

Wij proeven de vier verschillende chili's van het restaurant. Ik kies dit keer de Cincinnati chili op mijn salade. Rick neemt de chili met spaghetti, bonen en uitjes. Het wordt binnen een paar minuten (voor ons gevoel) bezorgd en is super lekker. Zo maken we het thuis toch niet.

Op de terugweg regent het enorm hard en nu waait het ook veel harder, maar nog steeds niet zo hard, dat de electriciteit eraan gaat. Gelukkig hebben wij onze stroom ook nog. Vanochtend vroegen we ons af, of de soldaten bij het graf van de onbekende soldaat met dit weer nog hun wacht zouden lopen en op tv zien we, dat dat inderdaad het geval is. Wauw!

Het wordt steeds slechter qua weer. Wij hebben hier vannacht Aoife en Kaylee ook te logeren. We hopen allemaal dat de electriciteit blijft! Gelukkig wonen we op een heuvel, dus overstromen is geen probleem hier thuis. Ook heeft Rick het lek in ons dak gisteren nog laten maken. Ik hoop erg, dat het niet zoals Isabel zal zijn en naarmate de avond vordert krijg ik steeds meer hoop.

Gelukkig hebben we tot nu toe geen onweer, dus Cosmo is rustig. Wel voel ik de lage luchtdruk erg, veel pijn erdoor, maar dat is logisch. Ik plaats dit blog maar vast, voor het geval, dat het vannacht toch misgaat.

Foto's van Arlington Cemetery en Alexandria staan hier.