Tandartsendag voor Saskia

Alweer belooft vandaag recordbrekende hitte te brengen volgens onze altijd zo vrolijke WJLA weerman, Doug Hill. Gelukkig zal het de komende paar dagen iets minder heet worden, want dan zal ik weer een aantal rondleidingen doen.

Na het ontbijt vertrek ik naar de sportschool en neem afscheid van Rick. Hij gaat later vanochtend naar Chicago tot donderdagavond. Hij heeft er absoluut geen zin in, want heeft een hekel aan zomerzakenreizen. Hij heeft nog geluk, want andere collega's moesten nog naar twee andere conferenties en zijn nauwelijks thuis in de zomer.

Sharon is helemaal idolaat van de Max Capacity training, want ze voelt haar spieren erdoor. Dat zegt wat, want als iemand in goede conditie is, is zij het wel! Haar buik ziet eruit als in advertenties voor spierversterkende middelen!

Die aqua aerobics van gisteren voel ik ook. Het is weer een heel andere manier van bewegen en daar reageren de spieren op. Bovendien voel ik mijn armspieren van de verhuizing van zaterdag (ik heb daar ook allemaal blauwe plekjes). Toch merk ik, dat ik wel sterker word, zowel mijn bovenlichaamspieren, als mijn beenspieren kunnen meer gewicht aan.

Na het uur personal training ga ik nog een half uur op de crosstrainer. Ik heb de mysteries van Laura Levine ontdekt en grinnik zo af en toe hardop. Als ik een beetje beschaamd om me heen kijk of niemand dat heeft gehoord, zie ik, dat de dame naast mij de show steelt. Mijn gegrinnik is niets vergeleken bij het volle dansen, dat zij op haar crosstrainer doet, luisterend naar haar muziek (die gelukkig niet zo hard staat, dat ik het kan horen, zoals bij sommigen wel het geval is).

Thuis maken Saskia en ik ons gauw klaar, want zij heeft maar liefst twee tandartsafspraken vanmiddag. De eerste is bij Dr. Weil om een paar kiezen te laten "sealen" en een kies, die te klein is (want nog een melkkies, er zit geen volwassen kies onder) te laten verhogen.

De wachtkamer zit vol en er wordt ons meegedeeld, dat ze ongeveer een half uur achterlopen. Later horen we, dat dat komt, omdat een patientje er niet wilde zijn en telkens wegliep. Dat jochie kan ik helemaal begrijpen, ik had als kind een enorme fobie voor de tandarts (die daar lang niet zo geduldig en kindvriendelijk mee omging, als dr. Weil!).

Terwijl Saskia wacht ga ik naar Whole Foods. Mijn maag knort en ik trakteer mezelf op wat multigrain sushi. Ook neem ik een case (12 flessen, hoe noem je dat in het Nederlands?) Three Wishes Chardonnay mee. Dat is lekkere wijn en een fles kost minder dan $3!

Als ik terugkom bij de tandarts is de wachtkamer opeens leeg en ligt Saskia in de stoel. Het blijkt, dat een aantal kinderen, die alleen voor de halfjaarlijkse schoonmaakbeurt kwamen, een nieuwe afspraak hebben gekregen. Met een half uurtje is Saskia hier klaar.

Omdat ik de komende drie dagen druk zal zijn, besluit ik vanmiddag mijn boodschappenlijstje af te werken. Bij Rite Aid haal ik nieuwe shampoo en conditioner. Vorige week zei Mona, dat mijn haar gezonder aanvoelde, dan in lange tijd. Ik gebruik simpele Neutrogena produkten, dus ga daar maar mee door.

Helaas zijn hun zonnebrandprodukten bijna op. Ook ben ik op zoek naar een ansichtkaart van Washington voor een bloglezeres. Die hadden ze hier ook, maar nu zijn het alleen "Virginia is for Lovers" kaarten.

Dan ook maar door naar de Vienna Rexall, waar ze ook kaarten hadden. Hier is ook minder keuze, dan de vorige keer, maar ik slaag met een kaart van het Vietnam Memorial met het Washington Monument op de achtergrond. Ook neem ik een doosje Virginia pinda's mee om als dank aan de manager in Aruba te geven, die ons vorig jaar zomaar een suite gaf.

Zorro heeft bijna geen eten meer en bij Pro Feed hebben ze "zijn" merk kitten eten. Ik denk niet, dat Katja dit aan hem zal blijven geven, want een zak(je) kost $26! Een beetje te duur voor een studenteninkomen, lijkt mij.

Als laatste halen we bij Giant een grote zak appels en wat Griekse yoghurt voor Saskia. Ook kopen we een paar Luna repen, speciaal voor vrouwen geformuleerd. Ik was vrijdag blij een reep bij me te hebben, want soms duurt het even voor er geluncht wordt. Hoewel ik voor de komende rondleidingen wel telkens lunchreserveringen heb gemaakt. Het is gewoon lekker om halverwege even een koele pauze te nemen.

We hebben nog net tijd om de boodschappen thuis te brengen en moeten dan alweer door naar de orthodontist. Iedere keer, als ik denk daar klaar te zijn, gebeurt er weer iets. Doordat de tandarts Saskia's kies heeft verhoogd past haar beugel niet meer.

Het was wel fijn, dat we beide afspraken op een dag konden zetten. Uiteindelijk knipt de orthodontist gewoon een stuk van de beugel af, dus het duurt maar een kwartiertje en dan staan we weer buiten. Zouden we dan nu eindelijk voor altijd verlost zijn van deze praktijk? Niet, dat ik het er erg vind, maar hoe minder dokterachtige afspraken, hoe beter, wat mij betreft.

Thuis neem ik de computer en een Diet Coke mee naar buiten. Het is weer flink heet, 103 graden Fahrenheit, dus bijna 40 graden Celsius. Dit is al de zoveelste dag boven de 100 graden en deze julimaand werd daardoor de warmste ooit. In de verte hoor ik al gerommel en niet veel later harde donder.

We hebben hard regen nodig, dus de onweersbui brengt dat en de nodige verkoeling. Zoals wel vaker trekt het ergste weer om ons heen, maar we krijgen een paar fikse buien waar de natuur blij mee zal zijn.

Saskia eet bij een vriendin en Kai en ik bestellen Thais voor ons avondeten. Ik ben echt blij, dat hij thuis is, want hij helpt mij ook enorm met de dieren. Zo heeft hij vandaag Cosmo een flinke wandeling gegeven en speelt nu ook weer met hem en Zorro.

Na het eten speelt Kai zijn Assassin's Creed en ik kijk mee. Het is leuk alle plekjes in Rome weer te zien en we leren er heel wat Italiaanse geschiedenis door. Ik waardeer X-Box weer een stuk meer na dit spel!