Over bijna uitgebloeide tulpen

Als ik om acht uur beneden kom loopt Rick net binnen met de boodschappen, die hij tijdens het seniorenuur bij The Fresh Market heeft gehaald. Het zijn wat verse dingen en hij zegt dat er maar drie andere klanten waren. 

Nu hij toch in die buurt was heeft Rick meteen maar koffies van Starbucks gehaald. Ik heb dus een heerlijke nitro brew bij mijn gewoonlijke ei en komkommer ontbijt.  Als dat op is begin ik aan mijn op de plaats hardlopen.

Riekje belt en wij praten gezellig even bij. Riekje en haar man wonen hier ongeveer een half uur rijden vandaan en zitten ook al weken in quarantaine, want zij horen bij de risico groep. Gelukkig hebben we allebei veel natuur om van te genieten. Tegen de tijd dat we afscheid nemen heb ik mijn tienduizend stappen bijna gezet. 

Het is intussen schitterend weer met een temperatuur van tegen de twintig graden. Ik ga Orions snoepjes spelletje met hem spelen, maar dit keer gooi ik de snoepjes van het deck. Dat maakt het nog iets moeilijker voor hem, maar hij weet ze toch iedere keer weer te vinden. 

De rest van de ochtend speel ik mijn spelletjes en geniet van het vele vogelgezang. Voor ik het weet is dan tijd voor mijn douche en lunch. Rick en ik eten onze salades weer voor het huis. De komende dagen wordt het minder  mooi weer dus de zonnestralen zijn belangrijk.

Mijn telefoonscherm met spelletjes, ik hoor graag meer suggesties

Als Rick weer terug aan het werk is ga ik mijn dagelijkse rondje Vienna doen. De tulpen zijn nu echt aan het uitbloeien. Dat zorgt nog voor mooie plaatjes, maar ik denk dat ze na het weekend weg zullen zijn. Jammer, want het is mijn favoriete bloem en zo fotogeniek!

Duidelijk ben ik niet de enige, die van dit tulpenveld geniet. Er zijn nog twee andere dames die er foto's van maken. We groeten elkaar even van verre en blijven dan ieder in ons eigen gedeelte van het veld.

Na langer dan anders tulpenfoto's genomen te hebben is het tijd voor de andere bloesems. De prunus soort met de bloemen, die van crepepapier lijken, vind ik altijd prachtig. De eigenares van de seringenstruiken zit voor haar huis dus vertel haar hoeveel ik ervan geniet.

Terug thuis ga ik in de zon in de achtertuin zitten. Het is alleen altijd zo jammer dat er in dit seizoen heel veel gemaaid wordt. Dat veroorzaakt zoveel lawaai! Maar ja, Rick moet er vanmiddag ook weer aan, want het gras groeit als kool.

Dan is het tijd voor een virtueel happy hour. Dit keer met Christine en Chuck in Austin, Texas. Ik heb Christine in januari nog gezien, maar voor Rick is het alweer een paar jaar geleden. Wij gaan aan onze bar zitten met gerookte zalm hapjes en onze drankjes. Het is wel jammer dat we op het moment geen in persoon happy hours aan de bar kunnen hebben, maar zo wordt die toch nog gebruikt.

Voor we het weten is het half acht en tijd om ons avondeten te gaan maken. We spreken met Christine en Chuck af dit wekelijks te doen. Voor ons avondeten hebben we zalm cakes met geroosterde tomaat en bloemkool rijst. Een lekker maal dat we erin houden.

Gisteren heeft Rick onze nieuwe Sony televisie met Android geinstalleerd. Rick heeft deze televisie bij elkaar gespaard met punten van Sony.  Nu kunnen we o.a. Netflix en Disney Plus op deze televisie kijken. Het beeld ziet er stukken beter uit dan de vorige televisie, die vijftien jaar oud was. Deze is ook zoveel lichter! Ik zie ernaar uit shows op de televisie in plaats van mijn laptop te zien.