Over een beetje een pechdagje

Rick is er weer vroeg op uit gegaan, dit keer om keukenrollen te scoren. Dat lukte en hij nam een extra pak mee voor onze buren, die nog in quarantaine zitten en erom vroegen. Alleen heeft iemand anders hen al een pak gegeven dus nu hebben ze het niet meer nodig. Rick en ik zitten nu voor maanden goed wat betreft papierproducten!

Na mijn ontbijt van een mok met koffie en het ei en dit keer verschillend gekleurde tomaatjes ga ik het deck weer op. Het heeft vannacht enorm geregend, maar nu is het in de zon aangenaam genoeg om er mijn stappen bijeen te krijgen. Jammer genoeg voor Orion gaan we vandaag zijn spelletje niet spelen want daar is het te modderig voor.

Als ik klaar ben met mijn stappen ga ik Sharons gewichten routine van deze week doen. Die is anders dan gewoonlijk. Ik moet iedere oefening afwisselen met een andere en van ieder een doen, dan van ieder twee, dan van ieder drie tot ik van ieder acht heb gedaan en dat twee keer achter elkaar. Zo moet ik vijf combinaties doen. Nou, mijn spieren zullen het weten!

Halverwege krijg ik een sms van onze overbuurvrouw dat haar dochter toch geen coronavirus lijkt te hebben. Ze is wel nog steeds ziek met koorts en zo lang is ongewoon. Ze denken nu aan een "gewone" longontsteking. Ik heb gelezen dat er nogal wat valse negatieven zijn met die testen dus ik persoonlijk zou het toch behandelen alsof ze het heeft.

Als ik mijn gewichten weer op wil plakken laat ik er heel dom eentje vallen. Die landt precies op mijn rechter kleine teen. Au! Vijf pond vindt die teen niet fijn. Nu doen mijn beide kleine tenen dus pijn want de linker is nog niet helemaal genezen van mijn vorige dommigheid.

Terug op het deck ga ik mijn spelletjes spelen, maar ben mijn water vergeten. Hoe het gebeurt weet ik niet, maar Orion loopt tussen mijn benen door en doet me struikelen. Boem, schaafwond op mijn knie en een verstuikte duim. Orion schrikt er ook van want hij komt me meteen zijn lievelings pluche dier brengen.

De rest van de ochtend blijf ik zitten om verdere calamiteiten te voorkomen. Opeens komt er een heel donkere lucht aan en ik zie op mijn radar app dat het net ten noorden van ons onweert. Daarna begint het keihard te waaien en dat doet het de rest van de middag.

Zoveel verschillende kleuren in onze achtertuin op het moment 

Rick zit aan een heel lange conference call en mijn ontbijt is allang verteerd dus ik eet mijn salade alleen. In de zon voor het huis smaakt het weer erg lekker. Dit keer heb ik mortadella als vlees. Sinds Italie een paar jaar geleden is dat een van mijn favoriete vleeswaren.

Na het eten neem ik Orion mee in de van en ga weer naar het centrum van Vienna. Het waait zo ontzettend hard dat het echt moeilijk is de bloemen goed op de foto te krijgen. Ik ben weer niet alleen bij de tulpen, die ook als ze aan het uitbloeien zijn nog zo mooi zijn. De andere dame en ik zijn het erover eens dat het met deze wind een hele uitdaging is om te fotograferen.

De straat achter ons heeft altijd zulke mooie kleuren

Het is weer een zen uurtje met mijn telefooncamera, maar ik word tureluurs van de wind dus ga sneller dan anders terug naar huis. Daar besluit ik dat ik nu echt een huishoudelijke taak moet doen. Ik stel het telkens uit, maar tegelijkertijd erger ik me ook aan het stof en de vloeren. Ik stof vandaag af en morgen doe ik ook minstens een taak. Het houdt me weer een uurtje bezig.

Voor het huis zit ik buiten de wind. Het is niet meer zo warm als vanochtend, maar in de zon is het lekker. We gaan een paar koelere dagen tegemoet, maar de zon blijft en dat is het belangrijkste. Rick maait intussen de achtertuin. Hij wil het altijd voor donderdagavond gedaan krijgen want dan kunnen de zakken met gras morgenochtend door de tuinafval mensen op worden gehaald.

Donderdag is weer een "steun een lokaal restaurant" avond voor ons. Het is moeilijk kiezen want er zijn zoveel restaurants, die we willen steunen. Een kennis zei het echter goed, steun degenen waarvan je wilt dat ze er na deze tijd nog zijn. Vanavond wordt het Natta Thai, verreweg het beste Thaise eten in de omgeving.

De knapperige boerenkool en varkenshaas met gember zijn voortreffelijk bereid. Rick heeft de kanom jeeb (een soort dumpling) als voorafje en Panang curry, een gerecht met pindasaus.

Ook bij dit restaurant was Rick onder de indruk van hoe beschermd het allemaal was. Mondkapjes en handschoenen, plexiglas tussen de medewerkers en klanten. Natuurlijk hebben we de bakjes waar het eten in kwam nog wel even ontsmet.

Na dit lekkere maal gaan we weer ontspannen met tv shows. Katja heeft tot zaterdag vrij en dan ben ik toch wat rustiger merk ik. Nog een dag en dan is het weer weekend. Vandaag vond ik onderstaande wel een goede: