Over een wandeling op de National Mall en Paasdag

Zaterdag

Het is weer prachtig zonnig weer, al is het nog wat koud. Als we beneden komen zien we onderstaande deugniet aan de vogelvoeder hangen. Orion maakt er snel korte metten mee, de eekhoorn vliegt als het ware van het deck!

Door de fraai bloeiende buurt rijden we naar Starbucks. Wonder boven wonder is de rij vanochtend erg kort. Met onze koffies en egg bites spelen we vervolgens nog een tijdje Pokemon Go. Eenmaal weer terug thuis gaat Rick een fietstochtje maken en ik doe mijn op de plaats hardlopen.

Rond het middaguur maken we ons klaar en rijden naar het Mosaic District. Daar wordt de salade van Cava, die we via hun app bestelden, keurig door een van hun medewerkers naar onze auto gebracht. We eten het meteen met smaak op.

Gisteren verzuchtte ik tegen Rick dat ik het echt mis om regelmatig in Washington te komen. Hij opperde om vandaag een wandeling bij de monumenten te gaan maken. Zo gezegd, zo gedaan en na een vlotte rit naar de stad vinden we ook met gemak een parkeerplek langs de Mall.

Het is ontzettend rustig en daardoor makkelijk om ver weg van andere wandelaars, joggers en fietsers te blijven. Veel mensen, wij ook, dragen een mondkapje. Het waait nog steeds hard, maar verder is het zeer aangenaam weer.

We besluiten om van het Washington Monument naar het Lincoln Memorial te lopen en dan terug. Dat is een wandeling van ongeveer vier kilometer dus niet heel ver, maar wel heel mooi. We lopen langs het Washington Monument waar de vijftig vlaggen net vervangen worden door nieuwe.

Ook bij het Tweede Wereldoorlog monument is het still. We lopen er omheen want er is geen reden om er doorheen te lopen. Duidelijk zijn er geen toeristen, iedereen die hier rondwaart is lokaal. We zien dan ook heel wat honden. Jammer toch dat we Orion niet mee kunnen nemen nu het zo rustig is, maar die zou veel te bang zijn in deze compleet nieuwe omgeving voor hem.

Overal staan waarschuwingsborden over COVID-19

Bij de Vietnam muur is het gewoonlijk druk midden op de dag. Nu loopt er een persoon en als ik er langs loop is het helemaal leeg. Ongekend en ik maak dan ook meteen een aantal foto's zonder mensen erop.

Bij het Lincoln Memorial besluit Rick de trappen op te gaan. Ik heb teveel pijn daarvoor dus wacht beneden. Ik kijk mijn ogen uit naar de verschillende mondmaskers en dingen, die daarvoor dienst moeten doen. De meesten zijn gewoon wit of blauw, maar een aantal zijn leuk en kleurig.

Voor het eerst ooit (volgens mij) is er helemaal niemand bij mijn geliefde Koreaanse Oorlogsmonument. Ik neem van de gelegenheid gebruik en maak er heel wat foto's. Dit keer meer van de groep soldaten dan van de individuele standbeelden. Dat kan nu er verder niemand op de foto staat.

We lopen terug naar de auto en ik voel me zo blij! Ik houd zoveel van deze stad en alles weer te zien doet mijn gemoed heel veel goed. Op de terugweg gaan we nog wat restaurants langs om te kijken of die open zijn. De meesten doen afhalen en we praten even met Sergio, de eigenaar van een van onze favoriete Italiaanse restaurants. Het is moeilijk voor hem en we beloven binnenkort weer te bestellen.

Rick en ik besteden een groot deel van de rest van de middag met het bekijken van de menu's van onze favoriete restaurants. Die zijn vrijwel allemaal korter dan hun gewoonlijke menu. Voor vanavond valt de keuze op Sweetwater Tavern. Daar wordt ons eten ook achterin de auto gezet, zodat er verder geen contact is.

Na de bakjes ontsmet te hebben hebben Rick en ik werkelijk een voortreffelijke maaltijd. We beginnen met gefrituurde garnalen en kreeft ballen met een pittig sausje. Daarna hebben we allebei een biefstuk. Voor mij de filet mignon, perfect rare gebakken, met champignons, knapperige spruitjes en een verse salade. Rick heeft een rib eye biefstuk met dezelfde bijgerechten.

Vanavond besluiten we onze nieuwe televisie's mogelijkheden te gaan gebruiken. We kijken op Amazon Prime en vinden Clue, een film uit 1985. Erg leuk, we hebben heel vaak dat spel gespeeld. Het is een goede afsluiting van een mooie dag.

Zondag

We slapen voor ons doen uit en staan pas om kwart voor negen op. Voor ons Paasontbijt hebben we besloten koffies van Starbucks te halen en dan een Tex-Mex ontbijt van Anita's. In de auto smullen we ervan. Rick eet alles op, maar ik bewaar de helft tot morgen. 

We gaan eens ergens anders Pokemon Go spelen en zien zo een andere omgeving dan het vertrouwde Vienna. We rijden langs restaurants waarvan we het bestaan vergeten waren en waar we ook kunnen afhalen. Bij de Safeway zien we dat er nu strenge maatregelen zijn genomen om het aantal mensen in de winkel te beperken.

Thuis doe ik mijn uur op de plaats hardlopen en na afloop wenkt Rick me naar de eetkamer te komen. Hij heeft als verrassing twaalf eieren verstopt in de eetkamer en voorkamer. Aan mij om ze te zoeken en dat is nog moeilijk ook! Het duurt even voor ik de laatste twee eieren heb gevonden. De eieren zijn gevuld met Lindt truffels. Zo leuk bedacht van Rick, toch nog iets paasachtigs!

Rick heeft nog geen trek na zijn enorme ontbijt. Ik wel en ik bestel een pho van Roll Play. Daar hebben ze de low carb noedels. Ik bestel het met garnalen en allerlei groentes en het wordt keurig door een medewerker in mondkapje en met handschoenen aan naar de auto gebracht. Ik ben blij dat zij weer open zijn want dit blijft een van mijn favoriete lunches.

Het is intussen zonnig en 22 graden dus ik ga buiten zitten. Ik vind een vrolijk Paasplaatje op Happy Color en kleur het in. Dat blijft een leuke app.

Dan doe ik mijn macrolens op mijn DSLR fototoestel en ga wat bloemen in de tuin fotograferen. Ik ben van plan hem de komende dagen ook mee te nemen om macro's te oefenen. Dat geeft me de kans om weer eens met deze lens te experimenteren. 

Inmiddels begint het een beetje te spatten en mijn tijd buiten vandaag is voorbij. Het is toch tijd voor ons "bioscoopbezoek". We nemen weer lekkers naar ons theatertje en besluiten dat we een heel luchthartige film willen zien. Dat wordt Trolls.

Het is best een leuke kleurige film maar een beetje te zweverig bij tijden. Het is een goed thema dat iedereen anders is en allemaal hun eigen sterke kanten hebben.

Maar Rick en ik vragen ons af en toe af hoe kinderen dit verhaal kunnen volgen. Maar goed, het is een paar uur veel kleur en we zijn lang niet zoveel geld kwijt als in de bioscoop.

Onze paasmaaltijd wordt door Zenola verzorgd. Rick heeft een traditionele lamsbout, maar ik houd het bij mijn favorieten, de kleinere gerechten. Het is weliswaar anders dan anders, maar smaakt er niet minder om.


Als we klaar zijn met eten kijken we het gewoonlijk zo grappige Saturday Night Live van gisteravond. Tom Hanks is de host en laten we zeggen dat hij niet in de wieg is gelegd om comedy te doen. Verder is het wel heel anders dan gewoonlijk want iedereen is thuis, maar vermakelijk. SNL de COVID manier is interessant zullen we maar zeggen!

Katja met haar eigen haarkapje op want het ziekenhuis heeft daar niet genoeg van

En zo ging het weekend toch weer snel voorbij. Ik wens iedereen een fijne week!