Over een excursie naar de apotheek

Midden in de nacht werd ik wakker en ik kon mijn brein maar niet stil zetten. Daardoor heb ik wat moeite met opstaan vanochtend. Ik druppel mijn oor weer en blijf nog twintig minuten liggen om dat hopelijk te laten helpen. 

Als ik beneden kom, komt Rick net binnen met Starbucks koffies. Als hij vroeg aan zijn werk moet beginnen heb ik ook mazzel want dan brengt hij voor mij een nitro brew mee. Rick forenst naar ons kantoortje en ik maak mijn ontbijt. Het wordt een heel oranje bord, gerookte zalm met worteltjes. 

Als ik daarna klaar ben met mijn cardio stof ik wat af en zet de Roomba aan in de woonkamer. Daar moet Orion niets van hebben dus hij gaat zoveel mogelijk in een hoekje zitten hopend dat dat ding dan bij hem wegblijft. Dat doet het natuurlijk niet dus Orion haast zich naar een andere kamer. 

Omdat het opnieuw zo hard waait en daardoor best guur is ondanks de zon gaan Orion en ik binnen spelen. Ik neem een plakje kaas en beveel hem te blijven zitten en wachten. Dan verstop ik het plakje kaas en moet Orion het zoeken. Hij heeft de spelregels al heel snel door, maar ik maak het hem niet makkelijk. 

Voor ik het weet is de ochtend voorbij en komt Rick al tevoorschijn om lunch te eten. Oeps, ik heb mijn douche nog niet eens genomen. Rick merkt terecht op dat er helemaal geen reden is om dat voor de lunch te doen. Ik hoef vandaag nergens heen en niemand, behalve Rick, te zien.

Na de gewoonlijke salade ga ik ons dankbaarheidsbriefje voor de altijd weer vriendelijk service van onze postbode op de brievenbus hangen. Dat is een plaatselijke actie hier in Vienna om te laten zien dat we hun werk door weer en wind zeer waarderen. Ik vind het een mooi initiatief.

Het is weer tijd om wat medicijnen op te halen en ik rijd met Orion in de van naar de drive thru van Walgreens. Niet alleen kun je hier medicijnen ophalen, maar ook andere spullen in de winkel. Ik heb vandaag ook neusspray nodig. Heel handig om niet naar binnen te hoeven!

Ondanks de eeuwige wind ga ik naar Vienna om te proberen wat bloemenfoto's te nemen. Natuurlijk speel ik ook Pokemon Go en zo ben ik weer een paar uurtjes zoet. Ik heb een aantal bewogen foto's weg moeten doen, maar onderstaanden kwamen goed uit de bus.

Op aanraden van een paar mensen op Facebook heb ik oordruppels en een oorspuitje gekocht dat hen heel goed helpt. Eerst lig ik een half uur op mijn zij om de oordruppels hun werk te laten doen. Daarna heb ik goede hoop dat er met het waterspuitje spul uit zal komen, maar niets. Het wordt me nu te gek dus ik heb voor morgen een virtuele doktersafspraak gemaakt.

Rick heeft even pauze en we laten Orion samen uit. Dan rijden we naar de Poolse winkel voor hun overheerlijke worstjes. Dat wordt een teleurstelling want hun gewoonlijke lading is niet aangekomen en ze weten niet wanneer de volgende zal komen. Nou ja, er zijn ergere dingen, maar wel heel vervelend voor dit door een Poolse familie gerunde winkeltje.

Rick werkt nog een uurtje en dan is het tijd voor happy hour. Voor Rick even nodig relaxen met een biertje na de hele dag aan de telefoon. We maken vervolgens samen het avondeten, hoewel Rick zoals gewoonlijk het leeuwendeel doet.

Het wordt een smakelijke eenpansmaaltijd met ham, tomaat, paprika, olijven en champignons. Dat alles in een saus uit een pakketje en over bloemkoolrijst met paprika en ui er doorheen. Heel simpel, maar wat is het lekker!

Tijd voor een nieuw seizoen van The Great British Baking Show, brein op nul. Ik las vandaag dat het heel normaal is hoe ik me voel. Veel mensen ondernemen van alles en ik heb er gewoon noch de lichamelijke of mentale energie voor. Ik heb vaak zo'n "ik moet" gevoel, maar kan me gewoon niet concentreren. Misschien komt dat wel weer, misschien ook niet. Het helpt te lezen dat ik niet de enige ben en dat het een normale reactie op deze vreemde wereld is.