Over een sociale donderdag

Rick is alweer een tijdje beneden als ik ook eens tevoorschijn kom. Nog altijd rond acht uur want langer in bed blijven vind ik ook weer niet nodig. Vanmorgen moet ik mezelf wel even streng toespreken om dat te doen want de verleiding in dat warme bed te blijven is groot.

De zon schijnt weer al is het koud voor de tijd van het jaar. Met mijn lekkere warme koffie met zoute caramel siroop ga ik even rustig wakker worden. Dan pocheer ik een ei in de magnetron en met de mini komkommertjes is het weer een prima ontbijt. En toch wil ik het volgende week veranderen. Ik moet nog even bedenken wat het dan gaat worden. 

Het is donderdag dus na mijn uur cardio ga ik naar boven om Sharons nieuwste gewichten workout te doen. Die is niet mis! Na afloop trillen sommige spieren helemaal. Goed zo, want op deze manier verlies ik geen spiermassa. Ik ben zo blij met haar workouts want het maakt dat wat ik eigenlijk zo'n kwelling vind goed te doen. 

Deze week heb ik op maandag na iedere ochtend afgesproken voor een video gesprek met een vriendin. Vandaag is het met Marielle en het wordt weer super gezellig. Voor we het weten is het  tegen enen en lunchtijd. We spreken af dit vaker te doen. Ik vind het erg fijn zo even een koffie uurtje bij te kletsen.

Rick heeft het weer razend druk en komt heel snel het kantoortje uit om samen op de stoep in de zon lunch te eten. Hij vertelt dat hij het volgende week nog drukker gaat krijgen. Het is duidelijk dat de federale regering hun hulp hard nodig heeft op het moment.

Als Rick aan zijn volgende telefoontje begint blijf ik nog even in het zonnetje zitten. Het is weliswaar maar een graad of twaalf met opnieuw een harde wind, maar in de luwte is het lekker. Na een uurtje besluit ik mijn dagelijkse rondje Vienna te gaan maken.

Orion gaat weer graag mee in de van waar hij hard blaft tegen iedere hond waar we langs rijden. Dat zijn er veel! Mensen houden heel goed afstand, maar de honden worden duidelijk veel uitgelaten. Door de wind is het moeilijk scherpe foto's te krijgen. Mijn geduld wordt op de proef gesteld, maar uiteindelijk ben ik wel tevreden met onderstaande plaatjes.

Als ik thuiskom is Rick het gras aan het maaien. Hij heeft even pauze en daarna moet hij weer aan de telefoon. Om kwart voor zes komt Rick moe uit zijn kantoor en klaar voor happy hour. Dat hebben we vanavond met Chuck en Christine in Austin, Texas. Zij kunnen buiten zitten, jaloers! We besluiten dit iedere donderdag te doen. We voelen ons eigenlijk zo dichter bij onze beste vrienden dan ooit!

Voor ons avondeten bestellen we van twee restaurants. Voor mij wordt het sashimi van Sushi Yoshi en Rick haalt kabobs van Friends, een Perzisch restaurant. Ik smul weer van mijn Sushi Yoshi eten! Zij hebben de meer exotische vissen, zoals zeeegel, en ik ben blij dat ik dat nog kan bestellen. 

Katja kreeg vandaag heel goed nieuws. Ze is er nu van verzekerd door haar manager dat ze vanwege haar medische behandelingen geen COVID patienten te verplegen zal krijgen. Dat neemt heel wat spanning van een al stressvolle situatie weg. Katja had gesoliciteerd naar een andere baan buiten het ziekenhuis, maar denkt nu eigenlijk veiliger in het ziekenhuis te zijn.

En zo eindigt weer een donderdag in de annalen van de COVID-19 epidemie avonturen. Buiten gilt een vos. Rick zet de vuilnis buiten en we maken ons klaar voor nog een spannende dag morgen. Wie weet vind ik morgen weer een nieuwe bloeiende plant om te fotograferen!