Ondanks de vrolijke zon buiten laat ik Rick om zeven uur opstaan en doezel ik nog een uurtje verder. Het heeft vannacht enorm geonweerd, maar daar is geen teken meer van en het is zo vroeg al 17 graden. Ik drink mijn koffie dan ook op het deck met een ei en wat worteltjes als ontbijt.
Maandag is een gewichten dag, maar eerst moet ik aan mijn cardio. Ik begin binnen en Orion heeft nu een nieuwe taktiek. Hij gaat vlak voor me staan en heel zacht piepen. Natuurlijk kan ik daar niet tegen en geef hem een botje.
Als Rick terugkomt raadt hij mij aan voor het huis te gaan "rennen". Daar is het inderdaad heerlijk en dat helpt mijn gemoed zo erg! De gewichten hef ik wel binnen en alweer ben ik zo blij met Sharons wekelijkse emails. Brein op nul en gewoon instructies volgen, dat is hoe ik zo'n half uur overleef. Zonder zou ik denk ik niet zo gedisciplineerd zijn.
i
Als ik klaar ben douche ik en ga dan onze maandagse boodschappen doen. We hebben niet heel veel nodig en ik hoef alleen naar Whole Foods. Op het moment neem ik mijn tas niet mee, enkel mijn debit kaart. Ik denk alles te hebben en ga op weg. Eenmaal bij de winkel heb ik die kaart dus niet mee! Het was een gedachte en geen actie. Ik rijd terug naar huis om hem op te halen, gelukkig maar vijf minuten enkele reis, maar toch.
Bij Whole Foods zijn ze erg streng waardoor ik me hier relatief veilig voel. Een voor een mogen we naar binnen met een karretje dat grondig schoon is gemaakt. Het is op dit tijdstip ook makkelijk afstand te houden en ik houd me aan de eenrichting gangpaden. De meeste mensen doen dat ook en ik zie niemand zonder mondmasker. Met ingredienten voor onze lunches en avondeten ga ik niet veel later huiswaarts.
Rick heeft het eindelijk eens minder druk en tijd voor een lunchpauze. We eten onze salades gezellig voor het huis op. Ik heb zeker mijn favoriete salade uitgevonden en er zijn niet veel restaurants, die eraan kunnen tippen. Ik mis alleen de bloemkool rijst bowl van Zoe's Kitchen enorm. Ik hoop echt dat die weer open gaan zodra het mag.
Als ik klaar ben ga ik op het deck zitten en mijn teennagels van glitter nagellak voorzien. Het is absoluut niet wat Phuong zou doen, maar het kan ermee door. Nu mijn vingernagels nog, want ik begin weer te bijten, een grote reden waarom ik ze altijd laat doen. Hopelijk helpt zelf nagellak aanbrengen daar ook tegen, want ik bijt dan tot bloedens toe. Ik weet het, niet goed, maar kennelijk iets waar ik mijn leven lang last van zal hebben.
Terwijl ik hier zit komt ons cardinaaltje weer op bezoek. Hij is zo mooi rood! Ik krijg een concert te horen, maar dit keer maak ik een foto. Na de kolibrietjes zijn dit echt mijn favoriete vogels hier. Het is ook terecht de staatsvogel van Virginia. Hun lied is erg herkenbaar, maar als je goed luistert hoor je de verschillen tussen de individuele vogeltjes. Die van ons herken ik meteen.
De prachtige azalea's van de buren steken boven ons hek uit
Tegen tweeen ga ik naar binnen en zet met mijn VPN de live NOS uitzending van de 4 mei plechtigheden aan. Waarom ik die niet zonder VPN mag zien snap ik echt niet. Maar goed, daarvoor betaal ik voor de service. Ik vind het werkelijk heel indrukwekkend wat ik allemaal op mijn scherm voorbij zie komen!
Die helemaal lege Dam, de mooie verhalen bij de kransleggers, die er anders in persoon waren geweest en helemaal de historische toespraak van de koning. Ik ben dankbaar dat ik het van zo ver kon meemaken, heel indrukwekkend!
Mijn grootvader is aan de Burmese spoorweg gestorven, dus de krans voor de mensen in Nederlands Indie deed me het meest. Er is heel veel nare Tweede Wereldoorlog geschiedenis in onze familie, doorwerkend tot mijn ouders. Ik vond dat deel van de speech van koning Willem Alexander dan ook het treffendst. Voor velen van ons heeft het onze levens ook zwaar beinvloed en ik vond het mooi dat hij zijn eigen overgrootmoeder noemde. Enfin, ik moest wel even een traantje wegpinken.
Het is me wat te koel in de schaduw op het deck dus ik verplaats me naar voren. Daar ga ik op mijn vlinderbankje zitten en heb een gezellige lange video conversatie met Annette. Heel lang zelfs want de zon is al achter de huizen verdwenen als ik weer naar binnen ga. Dit was voorlopig weer de laatste buiten zit dag zo te zien. Misschien gaat het donderdag lukken, maar het blijft koud voor de tijd van het jaar.
Voor ons avondeten hebben we Ricks heerlijke omeletten. Hij vult ze met verschillende kleuren paprika, ui en champignons en we hebben er gerookte zalm bij. Het is altijd weer een makkelijke maaltijd en een grote lekkernij! Zo maken we ook de eieren op voor ze over datum gaan.
Tot Orions grote ontsteltenis gaat Rick daarna met de stofzuiger over "zijn" kamer, de woonkamer. Het is weer hard nodig, onvoorstelbaar hoeveel hondenhaar er in een paar dagen valt. Rick doet ook nog even de keuken en dan kan ik morgen er weer met mijn stoomapparaat aan de gang. En zo eindigt deze maandag, allemaal een fijne dinsdag gewenst!
8 reacties:
Wat vreemd dat jij het alleen maar met VPN kon bekijken, ik kon het gewoon zonder. Was inderdaad een heel indrukwekkende ceremonie. Ik had dezelfde reactie bij de krans voor Nederlands Indië. Mijn ouders en grootouders hebben daar ook allemaal de oorlog doorgebracht. Mijn opa heeft gelukkig de Burmese spoorweg ternauwernood overleefd, maar heeft er z'n leven lang nog nachtmerries van gehad.
Mijn man was vergeten wat 4 mei betekent voor mij, en kwam heel bezorgd binnen toen hij van z'n werk kwam en de vlag op halfstok zag hangen. Hij dacht even dat ik slecht nieuws uit Nederland had gekregen (alsof ik hem dat via zo'n vlag zou laten weten, gekkerd!).
Ik vroeg me af al of je de herdenking kon kijken. Ja dus. Was inderdaad erg indrukwekkend.
Ik ben zelf ook een enorme nagelbijter, nog altijd. Slim om normaal gesproken je nagels daarom te laten doen. Helaas is het in Nederland nog altijd lastiger om een goede maar niet te dure nagelstyliste te vinden, anders dan in Amerika in elk geval vind ik altijd.
Fijn dat het bij de Whole Foods rustig en veilig voelde. Zo kan je weer even vooruit.
Net voor 8 uur begon een buurman de taptoe te te spelen, het was zo mooi. Ik had een brok in mijn keel.
Ik zag op internet een handige manier voorbij komen om je nagels te lakken, lippenbalsem rond je nagels doen en dan lakken. De geknoeide stukjes veeg je daarna makkelijk weg.
Fijne dinsdag.
Het was een indrukwekkende herdenking. Mijn vader was als militair in Nederlands-Indië, hij heeft er zijn leven lang nachtmerries van gehad. Als kind was ik een enorme nagelbijter, nu gelukkig niet meer. Ik houd mijn nagels nu met het virus wel heel kort.
Ook onze ouders hebben het nodige meegemaakt in de oorlog, maar nooit echt over gepraat. Eigenlijk alleen over het dagelijks leven. Pas bij haar overlijden hoorden we bijvoorbeeld dat mijn schoonmoeder, vanwege de honger, een deel van de oorlog met haar broers en zusjes bij een boerengezin in Groningen heeft doorgebracht. Tot voor kort wist ik ook niet dat mijn opa en oma onderduikers hadden. Er is zelfs een baby bij hen in huis geboren.
In de aanloop naar vandaag zijn er een paar interessante programma's uitgezonden. Bijvoorbeeld Bevrijdingsjournaal april/mei 1945. Elke dag op NPO1 na het gewone Journaal. Daarin leest een Journaallezer het Journaal voor alsof het nu 1945 is. Met kaarten en uitleg. Het is met eenvoudige middelen, zoals het toen was natuurlijk, duurt niet lang, maar is wel leuk en leerzaam.
Een ander goed en prettig om naar te kijken programma is "In de voetsporen van de Bevrijding" ( er zijn zes afleveringen). Het wordt gepresenteerd door Philip Freriks (hij presenteerde vroeger het Journaal). Hij gaat langs belangrijke plaatsen uit de Tweede Wereldoorlog, spreekt hoogbejaarde soldaten uit die tijd, vaak nog opmerkelijk helder, geeft achtergronden, je ziet historische beelden (wat een verwoesting!). Je leert wat je vroeger op school niet hebt geleerd. Bijvoorbeeld waarom ze niet meteen heel Nederland hebben bevrijd. Echt een aanrader!
De bloemenstruik die jij zocht Petra,heb ik vermoedelijk gevonden.
Jij zag die struik,
dus dan kun je het beter beoordelen,welke link de juiste is.
Het hoort bij de groep SierHeesters Petra,zover ik het kan zien:
https://appeltern.nl/nl/tuinadvies/plantenencyclopedie/viburnum_plicatum_pink_beauty_-_japanse_sneeuwbal
of deze:
https://www.tuinadvies.nl/plantengids/4461/viburnum-plicatum-mariesii
groetjes Joke
De herdenking was misschien nog wel indrukwekkender met zo weinig mensen dan als het vol is. Ik vond de toespraak van de koning erg goed.
Wij hadden in Thailand de spoorweg en de Hellfire Pass willen bezoeken. Uiteraard gaat dat nu niet door.
Wat betreft jouw vraag op Facebook: ik vind juist het persoonlijke van je blog erg leuk, zo lijkt het net of ik je al jaren ken. En je weet heel goed de privacy van je familie/vrienden te waarborgen. Ik geniet in elk geval nog steeds van je blog.
@Pascale - Dat is inderdaad vreemd. Ik kon het wel via BVN kijken stond er.
@Sophie - Toch ben ik iedere keer weer blij als die boodschappen gedaan zijn want ik ben liefst zo min mogelijk ergens binnen met andere mensen.
@Anja - Dank je voor de nageltip!
@Anja - Ja, ik houd ze ook zo kort mogelijk.
@Marion - Dank je voor de tv tips. Ik weet niet zeker of ik wil kijken, over het algemeen houd ik me ver van documentaires over de Tweede Wereldoorlog want die moesten we vroeger verplicht kijken van mijn ouders.
@Joke - Dank je voor de reseach! Het is toch wel handig te weten wat er in onze achtertuin bloeit.
@Petra - Dank je wel voor het compliment!
Een reactie posten