Over maandag

Alweer word ik keurig tegen achten wakker. Het is somber buiten en dat zal het de rest van de week ook blijven, bah! Ik ga er maar het beste van maken, maar buiten zitten maakt alles zoveel beter.

Na Orion verzorgd te hebben haal ik een nitro brew van de dichtstbijzijnde Starbucks. Als ontbijt warm ik de Spanish scramble overblijfselen van zaterdag op. Ik eet er de overgebleven groentes van gisteren bij, die ik in de labneh doop. Al met al een zeer smakelijk ontbijt!

Orion heeft iedere ochtend zijn speelmomentje. Dan moet ik proberen een van zijn speeltjes te pakken waar hij dan hard mee wegrent. Het is zo schattig! 

Daarna moet ik aan het sporten van vandaag geloven. Ik doe mijn uur cardio en dan de week 3 workout van Sharon. Ik heb er intussen 6 en zij werkt aan de 7e. Daarna heb ik genoeg variatie om die zeven weer opnieuw te doen.

 

Gisterochtend is onze overbuurman overleden aan darmkanker. Hij was pas 62 en we zullen hem echt missen. Hij had altijd interesse in iedereen. Ik heb mezelf opgeworpen tot degene, die wat organiseert voor onze cul de sac. 

We hebben besloten bloemen naar de begrafenis te sturen, maar ja, wanneer zal die zijn? Dat weet je in deze tijd niet. We wachten het dus maar af. Ik merk dat ik er best emotioneel over ben. Ik kan bijvoorbeeld niet even naar de overkant om de buurvrouw te condoleren. Ik denk dat ik morgen maar een kaart ga kopen om naar haar te sturen. Gelukkig heeft ze heel veel steun vanuit hun kerkgemeente.

Christine belt tijdens haar dagelijkse wandeling en terwijl we praten valt zij naar. Ik bel Chuck, die gelukkig thuis is en haar op gaat halen. Christine's enkel is verstuikt en ze heeft schaafwonden. Ze baalt enorm, want die dagelijkse wandeling is de enige beweging, die ze krijgt. Hopelijk is ze snel weer op de been.

Voor ik het weet is het lunchtijd. Ik heb zin in de zoodles van Noodles & Company, dit keer met pesto saus, kaas, garnalen, spinazie, tomaat en champignons. Vorige week was er iets mis met de app en werd mijn kaart 9 keer aangeslagen voor dat ene gerecht. Ik bel ze dus vandaag maar om mijn bestelling te geven.

Het wordt keurig naar mijn auto gebracht en thuis smul ik ervan. Ik heb die zoodles echt ontdekt, wat een uitvinding! Lekker en ik krijg er mijn groente ook mee naar binnen. Je kunt ze ook in de supermarkten krijgen, maar Rick heeft een hekel aan courgette.

Voor mijn eerste video gesprek van vandaag ga ik nog even medicijnen ophalen van de drive thru van Walgreens. Alleen blijken twee ervan bij de Walgreens in Vienna te zijn waar ik dus naar binnen zou moeten. Gelukkig kunnen ze het naar deze Walgreens brengen en kan ik ze morgen ophalen.

Om twee uur begin ik mijn video gesprek met Auri in Nederland. Zij is ook weer iemand, die ik via de vele destijds emaillijsten heb ontmoet en nu is dat allemaal via Facebook. Ook met haar is het weer gezellig kletsen. 

Aangezien het vanmiddag droog is en de komende dagen misschien niet wil ik nu mijn belofte aan Rick, om de jaarlijkse staatsinspectie van zijn auto te laten doen, inlossen. Ik rijd naar de Sunoco met mijn $5 kortingsbon. Ik heb geluk want ben de eerste in de rij. Als ik aan de beurt ben staan er vier auto's achter me. 

Het wordt allemaal heel veilig gedaan. De inspecteur heeft een mondmasker op en handschoenen aan en mijn stuur wordt voorzien van doorzichtig plastic. Ik heb zelf ook masker, bril en handschoenen aan. Ik wacht buiten en als de auto klaar is ga ik snel binnen betalen. Dat is ook weer voor een jaar gedaan.

Op de terugweg rijd ik langs een huis met een groot bord "Toeter, want ik ben jarig" in de tuin met de foto van een ongeveer tienjarig meisje erbij. Dit zie ik vaker in deze thuisblijf tijd en iedere auto, die langsrijdt, toetert, ik dus ook. Het meisje vindt het duidelijk prachtig. 

Precies op tijd om met Annemiek te gaan keuvelen ben ik terug. Annemiek woont in de staat New York en toen onze kinderen jonger waren hebben we elkaar een aantal keren ontmoet. Annemiek schildert en tekent enorm goed en is nu bezig aan een serie pentekingen van boomstammen. Heel erg mooi!

Na dit gesprek moet ik Orion echt even naar buiten nemen en met hem spelen. Hij gaat zich op een gegeven moment zo vervelen en wordt dan ergerlijk. Ik kan het hem niet kwalijk nemen. Ik gooi dus een tijdje snoepjes in het gras, die hij met zijn scherpe neus iedere keer weer vindt.

Het is iedere avond weer een hele beslissing waar ik nu eens eten van zal halen. Mijn keuze valt vanavond op Artie's. Hier bestel ik de hickory gerookte mahi mahi met spinazie, paprika en champignons en een heerlijke saus met gefrituurde prei erop. 

Mijn hemel! Het is alsof er een engeltjje op mijn tong piest! Ik ben zo blij met al die goede restaurants hier en ik hoop ze met mijn bestellingen te helpen te blijven bestaan. 

Rick en Lisa zijn vanavond pas weer bij Dad. De hele dag kon dat niet. Maar ze hebben niet stil gezeten en alles in Dads huis geinventariseerd. Zo kunnen de kleinkinderen ook besluiten wat ze graag willen hebben daarvan. Verder hadden ze een vergadering met de vermogensplanner. 

Na het eten heb ik een super gezellige video call met Saskia. Dat moeten we vaker doen. Dan belt Rick en ze hebben Dad weer een paar uur kunnen zien. Vanavond hebben ze op gepaste afstand Brent en Tammy, onze goede vrienden, op bezoek en dat is gewoon nodig voor hun gemoed.

Rick ziet natuurlijk enorm op tegen morgen en het definitieve afscheid. Dat is wanneer ik er zo graag voor hem zou zijn. Maar het gaat hem met steun van Lisa en morgenavond Ricks tante en haar man, die van onze leeftijd zijn, vast lukken. Allemaal een fijne dinsdag gewenst.