Over heel goed medisch nieuws

Het heeft vannacht weer geplensd en regent nog steeds. Rick staat op zijn gewoonlijke tijd op en dit keer moet ik er ook eerder uit. Na mijn koffie en wortelbrood met smeerbrie maak ik me klaar om naar de KNO arts te gaan. Rick brengt me nog een keer, omdat ik niet helemaal zeker weet of ik nog zo'n spuit in mijn oor moet krijgen. Ik hoop het niet, maar ik luister natuurlijk wel naar de expert als die het nodig vindt.

Eenmaal aangekomen bij Fairfax ENT blijkt vorige week mijn afspraak per ongeluk op 5 augustus gezet te zijn in plaats van vandaag. Gelukkig kan ik wel terecht, want ik heb geen zin om weer terug te moeten komen. Eerst krijg ik de gehoortest voor mijn rechter oor en ik hoor inderdaad meer piepjes dan vorige week. Dat wordt bevestigd, de gehoortest laat zien dat mijn rechter oor alle frequenties registreert. Ik zou wel een vreugdedansje willen doen!

Dr. Blank vindt gelukkig ook dat er niet nog een prik nodig is, al legde de verpleegkundige de benodigdheden ervoor wel neer. Ze kijkt in mijn oor en ziet nog een heel miniem klein openingetje in mijn trommelvlies van de injectie, maar dat moet volgens haar snel helen. Het beinvloedt mijn gehoor duidelijk niet. Nu moet ik nog mijn MRI laten doen en dan weer een afspraak maken. Die MRI kan ik pas afspreken als mijn COVID-19 test terug is, dus hopelijk is dat snel. Wat ben ik blij dat Dr. Tandeciarz mij onmiddelijk steroiden voorschreef!

Opgelucht en blij stap ik Ricks auto weer in. Hij zit aan een belangrijk telefoontje over het project waar hij zo'n moeite mee heeft. Ik luister mee en vindt dat de vrouw waar Rick mee spreekt, een manager of sales rep, erg goede vragen stelt. Heel gericht en duidelijk bezorgd dat het Rick zoveel stress heeft gegeven. Ik merk aan Rick dat hij dit medeleven ook erg waardeert en ze bespreken hoe het nu verder moet.

Eenmaal weer thuis ga ik toch nog maar even mijn uur op de plaats hardlopen. Dan neem ik de stoomreiniger uit de kast en maak de houten vloer ermee schoon. Dat is weer hard nodig met Orions modderpoten. Vervolgens neem ik de keuken en de badkamers onder handen. Stofzuigen en afstoffen hebben we eerder deze week al gedaan.

Al doende merk ik wel dat dit alles mijn fibromyalgie pijnen doet opleven, waardoor mijn energie snel op is. Dat kan ook komen omdat ik het schoonmaken laat tot het slecht weer is en ik dan sowieso al meer pijn heb. Ik hoop maar dat het schoonmaakbedrijf binnenkort terug kan komen. Toch geeft zo'n zelf gedaan schoon huis wel veel voldoening. 

Rick en ik eten samen lunch en mijn salade gaat er weer goed in Rick gaat daarna zijn vader virtueel helpen met een computer probleem. Ik besluit ondanks het regenachtige weer toch even wat Pokemon Go te gaan spelen en bloemenfoto's te maken in het centrum van Vienna. Ik neem Orion mee, die vindt het altijd prima in de van.

Het was heel even zonnig, maar terwijl ik de stad inrijd begint het weer te regenen. Het zorgt wel voor mooie bloemenfoto's met al die druppels. Aangenaam vertoeven is het niet buiten, maar zo ben ik er toch even uit. Gisteren ben ik alleen maar even met Rick meegegaan om avondeten op te halen en ik wil toch echt wel vaker het huis verlaten op een dag. Die kleuren van de bloemen doen me iedere keer weer goed. Jammer genoeg zijn er steeds minder, maar nu bloeien ook sommige rozen en irissen.

Nu is mijn energie helemaal op en ik ga thuis op mijn luie stoel Bed & Breakfast afleveringen van vorig jaar kijken. Allemaal weer erg leuk, maar wat me opvalt telkens weer is dat mensen met hun schoenen aan op de bedden gaan liggen! Jakkes! 

In een van de afleveringen heeft een Amerikaanse met haar dochter een B&B en vraagt haar gasten sloffen aan te doen. Dat vinden die mensen maar wat raar. Hier dragen we dus nooit schoenen in huis. Sommige mensen houden ze aan bij een feestje, maar de meesten parkeren hun schoenen bij de deur. 

Orion slaapt zo lief met zijn Lammie

Rick komt helemaal blij uit zijn kantoortje. Eindelijk zijn de software problemen waar hij zo mee kampte opgelost. Ik voel zijn opluchting! We houden ons happy hour en dan komen Saskia en Justin weer voor een paar dagen. 

Zij voelden zich opgesloten in Saskia's appartement wat ze alleen verlaten om een keer per week boodschappen te doen. Het is natuurlijk weer heel gezellig ze hier (zoveel mogelijk op gepaste afstand) te hebben. Ze hebben beiden een Nintendo Switch en spelen Animal Crossing. Ik ben benieuwd of ik dat leuk vind want Christine raadde mij dit spel ook aan. 

Voor ons avondeten haalt Rick veganistisch eten van Sunflower voor de kinderen en Turks van Istanbul Blue voor ons. Het is allemaal erg lekker en daarna kijken we naar Animal Crossing op onze tv. Het ziet er erg leuk uit, maar ik zie het meer als een verjaardagscadeau voor mij, want nu komt de zomer eraan en ga ik echt niet binnen spelletjes spelen. Het is wel heel erg gezellig om de kinderen weer hier te hebben.